علی سعدوندی، اقتصاددان در بخشی از گفت‌وگو با برنامه مقتصاد گفت: اگر سئوال این باشد که این مبلغ به کجا رفته است؟ من می‌گویم که بخش بزرگی از این مبلغ صرف مصرف شده است. مثلا ما تنها کشوری هستیم که بر برخی اقلام سوبسید می‌دهیم. سوبسید روی این اقلام در نهایت به ضرر جامعه است. مثلا روی قند وشکر، روغن خوراکی و خوراک دام سوبسید می‌دهیم. این سوبسیدها به نفع اقتصاد کشور نیست. به دلیل همین سوبسیدها ما برای تامین کالاهای اساسی خود به شدت به خارج از کشور نیازمند هستیم. چون به سمت صنعت زدایی حرکت کردیم. این سوبسیدها را برای واردات تخصیص می‌دهیم نه برای تولید. ما ادعای تولید ملی داریم و در این بخش صدای بلندی هم داریم اما در باطن سیاست‌های ضد تولید در کشور به شدت زیاد است. بیماری هلندی در کشور تشدید شده و این به نفع تولید نیست. اگر بهترین سرمایه‌گذاری‌های جهان را می‌کردیم، چیزی حدود 20 الی 30 درصد این مبلغ را نیاز داشتیم. بخش عمده این 1500 میلیارد دلار از طریق سرکوب نرخ ارز، صرف فرار سرمایه شده است. من یک جایی گفتم ما ایرانی‌ها دبی و بورلی هیلز را آباد کردیم اما برخی گفتند اینطور نیست. من 12 سال دبی زندگی کردم و 4 سال آمریکا بودم و دیدم که ایرانیان در این کشورها چقدر موفق بودند. نه اینکه فقط پول ایرانی دبی را ساخته باشد. من دیدم که پول هندی، پاکستانی و اروپایی در دبی باعث آبادانی شد اما آن زمان که من دبی بودم، 15 درصد جمعیت ایرانی بودند. در حال حاضر به طور دائمی از ایران به کانادا ثروت منتقل می‌شود. خروج سرمایه در ایران خیلی جدی است. متن و ویدیو کامل گفت‌وگو با علی سعدوندی را اینجا بخوانید.
