نمایشگاه لوازم خانگی در حالی به پایان رسید که پنج سال از ممنوعیت واردات این کالای اساسی می‌گذرد و به نظر می‌رسد طمع تسهیلات دولتی و مواد اولیه ارزان باعث شده که حتی فروشندگان هم تولیدکننده شوند. در این میان، وزارت صمت به همه مجوز تولید و فروش می‌دهد و سازمان استاندارد هم سخت‌گیری چندانی روی کیفیت کالاها ندارد؛ تا آنجا که برخی تولیدکنندگان خیلی راحت محصولات بی‌کیفیت خود را در بزرگ‌ترین نمایشگاه صنعتی کشور می‌آورند تا شویی از شکست سیاست‌های وزارت صمت به راه بیندازند.
در حالی که برخی برندهای ایرانی لوازم آرایشی مانند سینره، شو مای و ایلین ادعای واردات بالک (مواد اولیه) از اروپا و تولید تحت لیسانس کشورهای خارجی را دارند، رئیس انجمن واردکنندگان این ادعاها را رد می‌کند و می‌گوید: کیفیت پایین برندهای ایرانی باعث شده فقط اقشار کم‌درآمد خریدار آنها باشند.
در حالی که بورس کالا با هدف شفافیت و قیمت‌گذاری واقعی ایجاد شد، اما برخی واحدها مانند پتروشیمی‌ها همزمان با سیاست‌های ناقص اقتصادی دولت و اوضاع آشفته اقتصادی برای کسب منافع بیشتر محصولات خود را کنترل‌شده به بورس عرضه می‌کنند. اتفاقی که صنایع پایین دستی را تا مرز ورشکستگی رسانده است.
تراژدی مد ایرانی از آنجا شروع شد که ۵۰ سال پیش اولین فشن شو در خاورمیانه و آسیای مرکزی در هتل هایت و فرودگاه مهرآباد برگزار شد و حالا وزیر صمت همان کشور به مردم توصیه می‌کند که لباس تاناکورا و استوک نگیرند و به جای آن پوشاک ایرانی مصرف کنند. تولیدکننندگان هم از مد و طراحی استفاده کنند؛ تمام این اتفاقات طی ۵۰ سال رخ داد.
حدود دو ماه پیش بود که حجت‌ا&#۸۲۳۰; عبدالملکی، دبیر شورای عالی مناطق آزاد، از تمایل اماراتی‌ها برای سرمایه گذاری ۱۰۰ میلیارد دلاری امارات در ایران خبر داد. اما اکنون نه‌تنها امکان نقل و انتقال بانکی وجود ندارد، بلکه این کشور نسبت به انتقال فیزیکی ارز هم برای ایرانی‌ها سخت‌گیری‌های خاص خود را دارد.
عدم تخصیص ارز هر روز سر تیتر خبر یکی از حوزه‌های اقتصادی است. یک روز شیر خشک، یک روز خودرو، یک روز دارو و حالا نهاده های دامی؛ نکته اصلی این است این‌ها کالاهای اساسی هستند و نبود ارز برای این کالاها یعنی وضعیت اقتصادی به‌رغم اظهارات مدیران دولتی چندان جالب نیست.
کافی است این روزها سری به خیابان‌های امین‌حضور یا جمهوری بزنید تا مشاهده سر در فروشگاه‌ها متوجه عمق انحصار در بازار لوازم خانگی ایران شوید. مردمی که تا پنج سال پیش توان خرید نقدی سبدی از محصولات ال.جی یا سامسونگ را داشتند، امروز زورشان به خرید یک یخچال یا تلویزیون هم نمی‌رسد. از این رو بیشتر متقاضیان لوازم خانگی تنها برای تأمین یک قلم جنس چاره‌ای جز روی آوردن به خرید قسطی برندهای گمنام ایرانی ندارند.
دولت حاضر نیست از نظام توزیع محصولات کشاورزی و شیلات خارج شود و در مقابل برخی افراد و گروها فقط در حوزه شیلات ۲۰۰ درصد بیشتر از قیمت واقعی ماهی را به مصرف‌کننده می‌رسانند و حتی فروشگاه‌های زنجیره‌ای را آلوده کرده‌اند.
صادرات فرش در سال جاری طبق اعلام فعالان این صنعت صفر شده است. دولت عراق به دلیل تحریم، پول پیمان‌کاران ایرانی را نمی‌دهد و در نهایت دولت با بخش خصوصی قهر کرده است. زیرا فعالان این حوزه نماینده‌ای برای خود انتخاب کردند که دولت علاقه‌ای به آنها ندارد.
در حالی که اتاق‌های بازرگانی سراسر کشور، روسای انجمن‌ها و تشکل‌ها و حتی روسای دو قوه قضائیه و مقننه از دولت خواستند که به نتیجه انتخابات اتاق بازرگانی احترام بگذارد، شورای عالی نظارت که سه وزیر دولت هم در آن حضور دارند، پس از چهار ماه هنوز درگیر خواسته‌های برخی از باندهای قدرت هستند و بخش خصوصی را گروگان گرفته‌اند. چنانکه جلسه امروز این شورا هم درباره تعیین تکلیف نهایی انتخابات اتاق بازرگانی ایران بدون نتیجه به پایان رسید.