تجارتنیوز بررسی میکند
آژانس انرژی، زنگ خطر تغییرات اقلیمی را به صدا در آورد
آژانس بینالمللی انرژی اعلام کرد که استفاده جهانی از نفت، زغالسنگ و گاز طبیعی میتواند در این دهه به اوج خود برسد، اما اگر کشورها بخواهند گرمایش جهانی را به سطوح نسبتاً ایمن محدود کنند، همچنان باید اقدامات جسورانهتری را دنبال کنند. برنامه جهان برای مقابله با تغییرات اقلیمی چیست؟
به گزارش تجارتنیوز ، برخلاف رشد سریع خودروهای الکتریکی و انرژی خورشیدی، تلاشهای دیگر برای مقابله با گرم شدن هوا و تغییرات اقلیمی با تأخیر مواجه هستند.
در گزارشی جدید، آژانس بینالمللی انرژی نقشه راه بهروز شدهای را منتشر کرد که نشان میدهد برای کاهش انتشار گازهای گلخانهای مرتبط با انرژی در جهان تا سال 2050 تقریباً به صفر میرسد. انجام این کار احتمالاً از افزایش دمای جهانی بیش از 1.5 درجه سانتیگراد یا 2.7 درجه فارنهایت بالاتر از سطح قبل از صنعتی شدن جلوگیری میکند، هدفی که بسیاری از رهبران جهان برای کاهش خطر اختلالات آب و هوایی فاجعه بار تأیید کردهاند.
این آژانس اولین نسخه خود از نقشه راه را در سال 2021 ارائه کرد و در آن زمان اعلام کرد که برای رسیدن به آن هدف، اقدام فوری لازم است. از آن زمان تاکنون، پیشرفت نابرابر بوده است. از یک سو، سرمایه گذاری جهانی در انرژیهای کم آلاینده تقریباً 40 درصد افزایش یافته و در سال جاری به 1.8 تریلیون دلار رسیده است. و گسترش سریع انرژی خورشیدی و وسایل نقلیه الکتریکی تا حد زیادی مطابق با آنچه در گزارش قبلی توصیه شده است، به ویژه در مکانهایی مانند چین، ایالات متحده و اروپا بوده است.
راهحل مقابله با تغییرات اقلیمی
به گزارش نیویورکتایمز ، جهان نمیتواند تغییرات اقلیمی را تنها با انرژی خورشیدی و باتریها حل کند. کشورها همچنین باید کارخانههایی را که فولاد و سیمان میسازند، پاکسازی کنند، شبکههای برق را برای گنجاندن مقادیر زیادی از انرژیهای تجدیدپذیر ارتقا دهند و از فناوریهایی مانند انرژی هستهای یا سوختهای هیدروژن پاک استفاده بیشتری کنند. در بسیاری از معیارها، کشورها همچنان بسیار کند حرکت میکنند.
در این گزارش آمده است، در حالی که از نظر فنی هنوز امکان حفظ گرمایش زمین تا 1.5 درجه سانتیگراد وجود دارد، این فرصت محدود شده است و درگیری های ژئوپلیتیکی، مانند جنگ اوکراین و تنش بین چین و آمریکا، میتواند کار را سختتر کند.
فاتح بیرول، مدیر اجرایی آژانس بینالمللی انرژی میگوید: «ما ابزارهایی برای هدف قرار دادن آن اهداف انتشار خالص صفر داریم. اما بزرگترین نگرانی برای من افزایش تنشهای سیاسی بین کشورهاست. بدون همکاری بین المللی عادلانه و مؤثر هیچ راهی برای رسیدن به صفر خالص وجود ندارد.»
برای رسیدن به انتشار خالص صفر، کشورها باید بیشتر دی اکسید کربن منتشر شده از نیروگاه ها، کارخانه ها و وسایل نقلیه را کاهش دهند. هر گونه انتشاری که نمیتواند به طور کامل پاک شود، باید جبران شود، به عنوان مثال، توسط جنگلها یا با فناوریهایی که دی اکسید کربن را مستقیماً از جو خارج میکنند.
اهداف صفر خالص (net-zero) کشورهای مختلف
اکثر کشورها اهداف صفر خالص (net-zero) را تعیین کردهاند: آمریکا و اتحادیه اروپا سال 2050، چین برای سال 2060 و هند برای سال 2070 هدف گذاری کردهاند. اما برای محدود کردن گرمایش به 1.5 درجه سانتیگراد، دولت ها باید این ضرب الاجل ها را افزایش دهند. کشورهای ثروتمند قبل از اواسط قرن به صفر خالص دست مییابند.
دستیابی به این اهداف نیازمند تحولات گسترده است. در سال جاری، همه کشورها باید تایید کارخانههای زغالسنگ جدید را فراتر از کارخانههایی که در حال ساخت هستند، متوقف کنند. تا سال 2025، دولتها تا حد زیادی فروش نفت کوره و گاز جدید برای گرم کردن ساختمانها را متوقف میکنند و به پمپهای حرارتی الکتریکی پاکتر روی میآورند. تا سال 2030، خودروهای برقی 65 درصد از فروش جدید در سطح جهان را تشکیل خواهند داد و میزان انرژیهای بادی، خورشیدی و سایر انرژیهای تجدیدپذیر نصب شده در سراسر جهان از سطح امروزی سه برابر خواهد شد.
کشورها همچنین باید کاهش انتشار گازهای گلخانه ای ناشی از صنایع سنگین را آغاز کنند. آقای بیرول میگوید: «ما در حال حاضر شاهد اتفاقات زیادی در آنجا نیستیم. تولید یک تن فولاد هنوز هم همان انتشار گازهای گلخانهای ۲۰ سال پیش را ایجاد میکند.»
این گزارش سرمایهگذاری در فناوریهایی مانند هیدروژن پاک را توصیه میکند که میتواند از برق تولید شود و در کارخانههای فولاد استفاده شود و جذب کربن که انتشار گازهای گلخانهای از دودکشها را به دام میاندازد و آن را در زیر زمین دفن میکند. با این حال، گزارش امسال نسبت به گزارش قبلی به شدت کمتر بر جذب کربن متکی است و اشاره می کند که این فناوری تا به امروز عملکرد ضعیفی داشته است.
اگر کشورها همه این اقدامات را انجام دهند، تقاضای جهانی سوخت فسیلی تا سال 2030 میتواند 20 درصد کاهش یابد. در این شرایط، دولتها نیازی به تایید هیچ یک از میادین جدید نفت یا گاز جدید ندارند و آنهایی که توسعه مییابند ممکن است برای یافتن مشتری با مشکل مواجه شوند.
پیشبینی آژانس مبنی بر اینکه تقاضای جهانی نفت میتواند در این دهه به اوج خود برسد، با انتقاداتی مواجه شده است. در بیانیه اخیر، کارتل نفت اوپک هشدار داد که چنین پیشبینیهایی بسیار نامشخص است و میتواند کشورها را به سرمایهگذاری ناکافی در پروژههای نفت و گاز سوق دهد. به گفته این کارتل، اگر تقاضا برای سوختهای فسیلی طبق انتظار کاهش نیابد، کمبود عرضه میتواند منجر به بحران انرژی شود.
آقای بیرول در ادامه بیان کرد: که این گزارش خواستار توقف همه سرمایهگذاریهای بیشتر در نفت و گاز نیست. حتی در سناریوی صفر خالص، کشورها همچنان از نفت و گاز برای سالهای آینده استفاده خواهند کرد و بسیاری از میادین موجود در حال حاضر رو به کاهش هستند. این بدان معناست که برای استخراج نفت و گاز بیشتر از میادین موجود همچنان به سرمایهگذاری نیاز است تا عرضه سریعتر از تقاضا کاهش پیدا نکند و افزایش قیمتهای دردناکی ایجاد کند.
آقای بیرول در پایان گفت: کلید کاهش انتشار گازهای گلخانه ای تمرکز بر کاهش مصرف سوخت فسیلی است. اما ما همچنین باید سرمایهگذاری در عرضه را به دقت مدیریت کنیم تا انتقال هموار باشد.
نظرات