شبکه های برق؛ چالشی برای توسعه انرژی پاک

به گزارش تجارت‌نیوز ، آژانس بین‌المللی انرژی در تحلیلی گسترده اعلام کرد، در حالی که فناوری‌های انرژی پاک مانند پنل‌های خورشیدی، توربین‌های بادی و وسایل نقلیه الکتریکی به سرعت در سراسر جهان گسترش می‌یابند، بسیاری از کشورها به‌طور خطرناکی در ساخت خطوط برق و شبکه های برق مورد نیاز برای پشتیبانی از آنها عقب مانده‌اند.

بر اساس گزارش آژانس بین‌المللی انرژی، کشورها باید تا سال 2040 حدود 50 میلیون مایل خطوط برق جدید بسازند یا ارتقا دهند. این یک کار خیره‌کننده است که معادل دو برابر کردن اندازه شبکه‌های برق موجود در جهان است. در این گزارش آمده است که کشورها باید سرمایه‌گذاری خود را در خطوط انتقال و سایر زیرساخت‌ها دو برابر کنند و تا سال 2030 به 600 میلیارد دلار در سال برسانند. با این حال، به استثنای چین، سرمایه‌گذاری در شبکه در بسیاری از کشورها رو به کاهش بوده است.

به گزارش نیویورک‌تایمز ، فاتح بیرول، مدیر آژانس بین المللی انرژی، می‌گوید: «شبکه‌های برق واقعاً نقطه پنهانی برای برق پاک در همه جا هستند. سیاست‌گذاران همگی به فکر ساخت نیروگاه‌های تجدیدپذیر جدید هستند اما به ساخت شبکه‌ها توجهی نکرده‌اند. مثل این است که روی ساخت سریع‌ترین و زیباترین ماشینی که ممکن است تمرکز کرده باشید، اما بعد فراموش می‌کنید که برای آن جاده بسازید.»

انرژی بادی و خورشیدی اغلب به خطوط انتقال مسافت طولانی برای اتصال مناطق بادگیر و آفتابی در مناطق روستایی دورافتاده با مراکز جمعیتی نیاز دارند. پیش‌بینی می‌شود که هر دوی این منابع 80 درصد ظرفیت جدید برق را از هم اکنون تا سال 2040 تشکیل دهند، زیرا کشورها به دنبال منابع پاک‌تر برق برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و مقابله با تغییرات اقلیمی هستند.

کمبود زیرساخت‌های شبکه برق، انرژی بادی و خورشیدی را متوقف می‌کند. در سطح جهان، حداقل 3000 گیگاوات انرژی تجدیدپذیر در انتظار مجوز برای اتصال به خطوط برق وجود دارد. در آمریکا، زمان انتظار برای اتصال نیروگاه‌های جدید به شبکه می‌تواند به پنج سال یا بیشتر برسد.

شرکت‌های برق همچنین نیاز به ارتقای زیرساخت‌های محلی در شهرها، مانند ترانسفورماتورها و خطوط توزیع، برای رسیدگی به هجوم تقاضای برق از ایستگاه‌های شارژ خودروهای الکتریکی دارند. این کار نیز زمان و هزینه زیادی می‌برد. در هلند، حدود 3000 محله باید تا سال 2025 منتظر بمانند تا بتوانند درگاه‌های شارژ خودرو را نصب کنند.

در عین حال، رویدادهای شدید آب و هوایی که با گرم شدن کره زمین بدتر می‌شوند، مانند امواج گرما و آتش سوزی‌های جنگلی، خطر خاموشی را افزایش می‌دهند، که به این معنی است که کشورها باید پول بیشتری برای تقویت شبکه‌های برق خود صرف کنند.

چالش کشورهای مختلف در ارتقای شبکه های برق

در این گزارش آمده است که هر کشوری در ارتقای شبکه‌های خود با چالش‌های متفاوتی مواجه است. در هند، اندونزی و کره جنوبی، سلامت مالی تاسیسات محلی یک چالش بوده است. در بسیاری از کشورهای جنوب صحرای آفریقا، جایی که صدها میلیون نفر هنوز به برق دسترسی ندارند، همچنین هزینه بالای قرض گرفتن پول یک مشکل بزرگ است. در آمریکا، اتحادیه اروپا و ژاپن، رگولاتورها ممکن است نیاز به ساده سازی فرآیندهای صدور مجوز و برنامه‌ریزی داشته باشند.

فناوری نیز می‌تواند کمک کند. یکی از گزارش‌های اخیر توسط گروه براتل تخمین زده است که اگر شرکت‌های برق در آمریکا از زیرساخت‌های شبکه موجود به نحو احسن استفاده کنند، می‌توانند سالانه 35 میلیارد دلار صرفه‌جویی کنند. مانند زمان‌هایی که مردم ماشین‌های برقی خود را شارژ می‌کنند یا از باتری‌های خانه و برق خورشیدی پشت بام استفاده می‌کنند.

اگر کشورها نتوانند شبکه‌های خود را به سرعت گسترش دهند، می‌تواند پیامدهای عمده‌ای برای تغییرات اقلیمی داشته باشد. در صورت تأخیر در ساخت خطوط برق جدید، کشورها بین سال‌های 2030 و 2050، 58 میلیارد تن بیشتر از آنچه در سیاست‌های فعلی انتظار می‌رود، دی‌اکسید کربن منتشر خواهند کرد. این معادل انتشار گازهای گلخانه‌ای از تمام نیروگاه‌های جهان در چهار سال گذشته است.

برای مقابله با این چالش، کشورها باید سرمایه‌گذاری در شبکه‌های برق خود را افزایش دهند. آنها همچنین باید سیاست‌هایی را برای تسهیل ساخت خطوط برق جدید و ارتقای زیرساخت‌های محلی اتخاذ کنند.