تجارتنیوز گزارش میدهد:
کنکوریها از آینده خود ناامید شدند؟ / «هنوز دهه هفتادیها در صف کاریابی هستند!»
اگرچه ظرفیت پذیرش در دانشگاهها امسال حدود یک میلیون نفر بود اما نیمی از داوطلبان مجاز انتخاب رشته نکردند. برخی میگویند برای موفقیت در یک رشته دیگر انتخاب رشته نکردند و برخی میگویند امیدی به آینده شغلی خود ندارند.
به گزارش تجارتنیوز ، ظرفیت دانشگاههای کشور امسال حدود یک میلیون نفر بود. از سوی دیگر یک میلیون و ۱۱۲ هزار نفر امسال داوطلب کنکور بودند اما از این میان تنها حدود نیمی از داوطلبان مجاز انتخاب رشته کردند. اما چرا دهه هشتادیها انتخاب رشته نکردند؟
محمدرضا محبوب فر، کارشناس حوزه سلامت و جامعه شناس در این مورد گفت: «کرونا، فقر و آینده مبهم باعث شده که بسیاری برای ادامه تحصیل اقدام نکنند و منصرف شوند.»
او گفت: «وضعیت کرونا در کشور بحرانی است و بسیاری از دواطلبان و خانوادهها نگران حضوری شدن دانشگاه هستند از انتخاب رشته منصرف شدند. از سوی دیگر فقر هم انگیزه برخی از افراد برای زودتر واردشدن به بازار کار است.»
تجارتنیوز در گزارشی به دلایل انصراف داوطلبان کنکور از انتخاب رشته پرداخت. در ادامه نظر برخی از کاربران را در این مورد میخوانید:
هنوز دهه هفتادیها در صف کاریابی هستند!
«دانشجویی که بعد از فارغ التحصیلی امید به استخدام ندارد با چه انگیزهای وارد دانشگاه شود؟»
«یه دهه هشتادی هستم که کنکور دادم. میدانم آینده روشنی در انتظارم نیست و هیچ امیدی ندارم که بتوانم در آینده شغل مورد علاقهام را داشته باشم. چون کشور پر شده از پارتی بازی و اینکه بازار کار خراب است. هنوز دهه هفتادیها در صف هستند چه برسد به ما!»
«وقتی کار نیست چرا درس بخوانیم؟ وقتی پول خرید یک کیلو گوشت را نداریم دانشگاه به چه دردمان میخورد؟»
«به نظر من که ارشد روانشناسی بالینی دارم و الان هم بیکارم میگویم دلیل اصلی بیکاری فارغالتحصیلان دانشگاهی است که به هر امیدی درس خواندند و الان بیکارند.»
«واقعا با این وضعیت چطور میتوانند حرف از حضوری شدن دانشگاه بزنند؟ وقتی این همه آدم به دلیل بیفکری آنها جانشان را از دست دادند همان بهتر که داوطلبان دانشگاه نروند!»
«من هم امسال کنکور دادم و مجاز شدم. ولی وقتی دانشگاههای ما تضمینی برای شغل درآینده ندارند و همه چی پارتی بازی شده همان بهتر که عمر را هدر نداد!»
«پسر من هم انتخاب رشته نکرد چون اکثر رشتهها بازار کار ندارند.»
«اصلا کنکور ندادم. چون پدرم پول ندارد. نرفتم دانشگاه چون حتی پول مترو و تاکسی را هم ندارم. دارم کار میکنم اما حتی این درآمد هم دردی دوا نمیکند.»
از سهمیه تا نبود عدالت آموزشی
برخی نیز میگویند سهمیهها و نبود عدالت آموزشی آنها را برای تحصیل ناامید کرده است.
«من خودم دهه هشتادی هستم. تبعیضهایی ک بین افراد با سهمیه گذاشته میشود. از طرفی یکی صد میلیون برای قبولی خرج میکند و یکی چون توان این هزینهها را ندارد رتبه خوبی نمیآورد. مشکل ما از پایه است!»
«میخواهند وارد دانشگاه شوند ولی نه هر رشتهای! احتمالا بیشتر آنها قصد ماندن پشت کنکور را دارند.»
«چند رشته که وضعیت بهتری دارند شده رانت سهمیه به ایثارگر، اساتید و… و در آخر نصیب بیسوادها میشود. مردم را با این دانشگاهها مچل کردهاید!»
«به نظر بنده دلیل چیز دیگری است. فهمیدهاند یا باید در یک رشته خاصی تحصیل کنند و یا پشت کنکور بمانند برای سال بعد.»
«پسرم با معدل بالا و داشتن آیلتس ۷ و رتبه خوب انتخاب رشته نکرد. میگوید جایی برای ما در این کشور نیست! چون دانشگاه و فرصتهای شغلی برای عدهای خاص است راهکار فقط رفتن از ایران است. وقتی دید دوستش با رتبه بد با استفاده از سهمیه میتواند بهترین رشته را انتخاب کند دیگر چه امید و انگیزهای میتواند داشته باشد؟»
«من یک دهه هشتادی هستم و میگویم چرا انتخاب رشته نکردم! چون در مدارس چیزهایی یاد گرفتیم که به هیچ دردی نمیخورد و فکر میکنم در دانشگاه هم اینطوری باشد.»
«من هم امسال کنکور دارم ولی تمام فکر و ذکرم شده رفتن به امارات یا یک کشور اروپایی! واقعا زندگی برایم سخت شده.»
نظرات