اکونومیست بررسی کرد:
چرا غولهای فناوری باید نگران اروپا باشند؟
اکونومیست در سرمقاله تازهترین شماره خود در بیست و سوم مارس به انحصارطلبی و سوءاستفاده غولهای فناوری از دادههای کاربران و هوشیاری رگولاتورهای اروپایی در این زمینه میپردازد.
از 20 کمپانی ارزشمند در حوزه فناوری در جهان، 15 شرکت در ایالات متحده آمریکا و تنها یک شرکت در اروپا قرار دارد و به این ترتیب، هوشمندانهترین ایدههای تکنولوژی در سیلیکونولی آمریکا تامین مالی میشوند.
به گزارش تجارتنیوز به نقل از اکونومیست ، در عین حال آمریکا کشوری است که در آن مجادلات بسیاری در مورد نحوه عملکرد غولهای فناوری و تلاش برای تغییر جهتدهیهای آنها به سمت منافع عمومی وجود دارد. این روزها این شرکتها مورد توجه کنگره آمریکا هم هستند؛ بهگونهای که یکی از سناتورها به نام الیزابت وارن، که قصد رقابت در انتخابات ریاستجمهوری 2020 را دارد، اعلام کرده که اقتدار مادی و معنوی فیسبوک را خواهد شکست.
با این حال، نویسنده اکونومیست در گزارش خود مینویسد: برای اینکه متوجه شویم قدرتمندترین صنعت جهان به کدام سمت و سو میرود، نه بر واشینگتن و کالیفرنیا، بلکه بر بروکسل و برلین باید تمرکز کرد.
اتحادیه اروپا احتمالا به زودی قوانین کپیرایت دیجیتال را تصویب کند. در هفتهای که گذشت گوگل به دلیل سوءاستفاده از موقعیت انحصاری خود برای تبلیغات، 1.7 میلیارد دلار جریمه شد. شرکت اسپاتیفای از قوانین اپلاستور و اختیار تبعیضآمیز اپل به کمیسیون اتحادیه اروپا شکایت کرده است.
اتحادیه اروپا پیشگام یک رویکرد متمایز است و قصد دارد کنترل افراد برای حفظ اطلاعات شخصیشان و همچنین رقابت را به سایر شرکتهای فناوری برگرداند. اگر این دکترین کارساز باشد، میلیونها کاربر از آن سود میبرند و اقتصاد تقویت میشود. همچنین، غولهای تکنولوژی که قدرت عظیمی دارند و نسبت به آن مسئولیتپذیر نیستند، محدودتر خواهند شد.
تجربیات اروپا در رابطه با دیکتاتوری موجب شده که در مورد حریم خصوصی هوشیار باشد.
رگولاتورها در غرب پیشتر نیز برای مقابله با انحصار در برابر شرکتهایی چون IBM در دهه 1960 و مایکروسافت در دهه 1990 ایستاده بودند. اتهام غولهای امروز اما تنها انحصارطلبی و سرکوب رقابت نیست. سوءاستفاده از حقوق فردی (بیتوجهی به حریم خصوصی) و ایجاد بیثباتی در دموکراسی از طریق اشاعه اطلاعات نادرست از دیگر ایراداتی است که به آنها وارد است. با پیشرفت و توسعه هوش مصنوعی، تقاضا برای اطلاعات به شکل چشمگیری افزایش یافته و این روند داده را به یک منبع باارزش تبدیل کرده است.
سوالهای مهمی اما همچنان به قوت خود باقی است: چه کسی این اطلاعات را کنترل میکند؟ سود حاصل از انتشار این اطلاعات چگونه توزیع میشود؟ تنها نکتهای که تقریبا همه در مورد آن اتفاق نظر دارند این است که مارک زاکربرگ، مدیر فیسبوک، تصمیمگیرنده نیست.
پنج غول تکنولوژی بزرگ یعنی آلفابت، آمازون، اپل، فیسبوک و مایکروسافت به طور متوسط یکچهارم از فروش خود را از این منطقه یعنی اتحادیه اروپا کسب میکنند. اتحادیه اروپا بزرگترین بلوک اقتصادی جهان است و استانداردهای این منطقه عمدتا در اقتصادهای نوظهور کپی و اجرا میشوند. به این ترتیب، اتحادیه اروپا دارای نفوذ و ایدههای جدید است.
تجربیات اروپا در مورد دیکتاتوری موجب شده که در مورد حریم خصوصی هوشیار باشد. رگولاتورها و قانونگذاران در اروپا در مقایسه با آمریکا کمتر به لابیگری دچارند و دادگاهها هم دیدگاههای بهروزشدهتری نسبت به اقتصاد دارند. به این ترتیب، از نگاه نویسنده گزارش، کم بودن تعداد شرکتهای تکنولوژی در این منطقه، به اروپا کمک میکند موضعگیریهای بیشتری در مورد شرکتهای سیلیکونولی داشته باشند.
نویسنده در پایان تاکید میکند که رویکرد اروپا برای مقابله با غولهای فناوری ریسکهایی هم دارد. تاکنون پیادهسازی و اجرای قانون حفاظت از اطلاعات موسوم به GDPR، که در سال 2016 از سوی اتحادیه اروپا تصویب شده، دشوار بوده است. جریان آزاد دادهها نباید به دلیل نگرانی درباره حریم شخصی قطع شود. به این ترتیب، به نظر میرسد، بروکراتهای اروپا باید به کارآفرینان، که بسیاری از آنها آمریکایی هستند، اعتماد کنند.
اروپا بیش از آنکه به دنبال قدرتدهی به دولتها و غولهای انحصارطلب باشد، در تلاش است تا قدرت و کنترل را به کاربران و مشتریان باز گرداند.
ریسک دیگر این است که این رویکرد اروپا در هیچ نقطه دیگری از جهان پذیرفته نشده و به این ترتیب، اروپا به جزیرهای تبدیل شده که مسیر و جریان اصلی را منقطع کرده است. شرکتهای بزرگ از اینکه کسبوکارهایشان میان دو قاره جدا شود، بیزارند.
با این حال نشانههایی وجود دارد که آمریکا هم در این زمینه از اروپا کپیبرداری میکند. کالیفرنیا به تازگی قانونی مشابه GDPR تصویب کرده است. اروپا بیش از آنکه به دنبال قدرتدهی به دولتها و غولهای انحصارطلب باشد، در تلاش است تا قدرت و کنترل را به کاربران و مشتریان باز گرداند. به عقیده نویسنده اگر اتحادیه اروپا بتواند با تصویب قوانین این مشکل را حل کند، آمریکا هم بدون تردید ناچار خواهد بود این مسیر را دنبال کند.
جدیدترین مطالب این نشریه انگلیسی را میتوانید در سلسله گزارشهای اکونومیست ملاحظه کنید.
نظرات