الهام میرمحمدی 
تحلیل اکونومیست از ۲ مساله مهم اقتصادی
از جنگ تجاری تا تنش‌ها میان آمریکا و ایران
اکونومیست در تازه‌ترین شماره خود در یازدهم می، به دو موضوع مهم تشدید تنش‌ها میان آمریکا و ایران و همچنین آینده روابط تجاری میان دو قدرت اقتصادی جهان، چین و ایالات متحده پرداخته است.
اکونومیست سرمقاله تازه‌ترین شماره خود در یازدهم ماه می را به موضوع تشدید تنش‌ها میان آمریکا و ایران اختصاص داده و می‌نویسد: تنها چهار سال پیش، آمریکا و ایران در مسیر دیگری قرار گرفته بودند. حالا اما سیاستمداران در هر دو کشور بار دیگر مسیری را در پیش گرفته‌اند که ریسک وقوع جنگ را افزایش می‌دهد.
تندروها در هر دو کشور بار دیگر اوج گرفته‌اند و لفاظی‌ها از سر گرفته شده است. به عقیده نویسنده شاید دیگر برای نجات برجام دیر شده باشد.
سال گذشته و در ماه می پس از آنکه ترامپ اعلام کرد از توافق هسته‌ای خارج می‌شود، تحریم‌ها علیه ایران بار دیگر اجرایی شدند.
به دنبال بازگشت تحریم‌ها اقتصاد ایران دچار بحران شد؛ ریال به شدت افت کرده و تورم افزایش یافته است. از این رو، ایران به جای آنکه از مزایای این توافق بهره ببرد، بیش از گذشته از مراودات تجاری با کشورهای دیگر محروم شده است.
حسن روحانی، رئیس‌جمهور ایران هفته گذشته در سخنرانی خود ضرب‌الاجلی 60 روزه را به اتحادیه اروپا برای جبران تحریم‌های یک‌جانبه ایالات متحده آمریکا داده است.
نویسنده سرمقاله اکونومیست اما مدعی است که این اقدامات و تلاش‌ها از سوی دولت ایران برای اجرای کامل تعهدات از سوی اروپایی‌ها ناموفق خواهد بود. علی‌رغم تلاش‌های اتحادیه اروپا برای به‌راه‌اندازی سازوکاری با هدف تجارت با ایران، به نظر می‌رسد آنها به این نتیجه رسیده‌اند که بازار آمریکا برای‌شان ارزشمندتر است.
با رویکردهای مقابلهجویانهای که هر دو طرف در پیش گرفته‌اند، احتمال بروز اشتباه محاسباتی روبه‌رشد است.
نویسنده در پایان بر نقش اروپا در این میان تاکید و نتیجه‌گیری می‌کند: همه طرف‌ها باید تلاش کنند از تهدیدهایی که می‌تواند به جنگ منجر شود، جلوگیری کنند.
روابط تجاری آمریکا و چین چقدر نگران‌کننده است؟
در مطلب دیگری این نشریه انگلیسی به تحلیل روابط تجاری آمریکا و چین در آینده می‌پردازد و می‌نویسد: روابط تجاری میان دو کشور، تعرفه‌ها، مذاکرات و لفاظی‌ها طی دو سال اخیر، گاهی سرمایه‌گذاران را امیدوار و گاهی نیز آنها را نگران کرده است.
امیدواری‌ها در ماه‌های اخیر اما برای دستیابی به توافقی که در نهایت اختلافات میان پکن و واشینگتن را حل‌وفصل کند، موجب شده بود بازارهای سرمایه در سال جاری میلادی 13 درصد رشد کنند.
هفته گذشته اما رئیس‌جمهور آمریکا در توئیتی اعلام کرد که تعرفه‌ها بر کالاهای وارداتی از چین را از 10 درصد به 25 درصد افزایش خواهد داد. انتشار این خبر موجب شد اعتماد سرمایه‌گذاران بار دیگر تخریب شود.
به عقیده نویسنده، مدل‌های اقتصادی دو کشور آنچنان متفاوت است که حتی اگر توافقی حاصل شود، روابط تجاری میان دو کشور برای سالیان سال ناپایدار باقی می‌ماند. چرا که تنها امضای تکه‌ای کاغذ که خواسته‌های کاخ سفید در آن عنوان شده، مدل اقتصادی چین را از سرمایه‌داری دولتی تغییر نخواهد داد.
از آنجا که قانونگذاری از سوی حزب کمونیست انجام می‌شود، اعتماد به وعده‌های چین برای محدود کردن شرکت‌های دولتی بسیار ساده‌لوحانه است.
نویسنده اکونومیست در پایان تاکید می‌کند که مروری بر گذشته نشان می‌دهد، روابط تجاری پایدار میان کشورها مستلزم داشتن نکات اشتراک بسیاری است. داشتن درک مشترک از نحوه تجارت و تعهد به اجرای قوانین هم یکی از این الزامات است.
در حال حاضر، دو ابرقدرت با چشم‌اندازهای متفاوت اقتصادی، رقابت روبه‌رشد ژئوپولتیک و سوءظن عمیق در برابر یکدیگر قرار گرفته‌اند. بنابراین، صرف‌نظر از اینکه جنگ تجاری امروز حل‌وفصل بشود، مواضع دو کشور در این زمینه‌ها تغییر نخواهد کرد.
نظرات