ایران در حالی سودای تبدیل شدن به هاب انرِژی منطقه را دارد که اخیراً صادرات گاز به ترکیه که یکی از ملزومات این اقدام است، روند کاهشی را طی می‌کند.
رفع تحریم ونزوئلا و تسهیل صادرات نفت این کشور، پاتک جدید دولت آمریکا به اوپک است که در راستای برگزاری انتخابات آزاد در این کشور صورت گرفت. در واقع آمریکا و ونزوئلا یک قرارداد ۱۲ بندی امضا کردند که یکی از آنها تسهیل تحریم‌های نفتی ونزوئلا بود.
با ورود به فصل سرما و تکرار ماجرای ناترازی گاز این بیم برای صنایع دوباره به وجود آمده که امسال هم سناریوی سال‌های گذشته تکرار شود. درواقع دولتی که سال گذشته ۲۵۰ میلیون متر مکعب کسری گاز را به عنوان دومین کشور دارنده ذخایر انرژی به صنایع تحمیل کرد، امسال هم برنامه جدیدی ندارد.
در حالی قطر یکی پس از دیگری قراردادهای نفتی امضا می‌کند که ایران به دلیل تحریم‌ها حتی نمی‌تواند در حوزه میادین مشترک اقدام توسعه‌ای انجام بدهد و از رقیب تجاری خود یعنی قطر عقب مانده است.
اخبار روزهای گذشته حاکی‌ست که همکاری‌های تجاری ایران و بلاروس افزایش یافته است. به تازگی نیز در ادامه همکاری‌های تجاری، دو کشور تفاهم‌نامه‌هایی را در حوزه نفت و پتروشیمی امضا کرده‌اند. اما سهم بلاروس از تجارت خارجی ایران چقدر است؟
بازار نفت طی روزهای اخیر نوسانات فراوانی داشته است. علاوه بر جنگ در خاورمیانه، افزایش صادرات نفت روسیه هم از جمله مواردی است که نشان از تغییر و تحول در بازار جهانی نفت دارد.
در روزهای اخیر یکی از اخباری که دنبال می‌شود واکنش بازار نفت به ناآرامی‌ها در خاورمیانه است. تا به امروز واکنش قیمت نفت به جنگ اسرائیل و حماس روند صعودی بوده است.
طبق قرارداد گازی عراق و ترکمنستان این کشور قصد دارد سالانه حدود ۱۰ میلیارد متر مکعب گاز طبیعی را از طریق ایران به عراق با قرارداد سوآپ ارزی سه جانبه صادر کند.
به‌رغم پیش‌بینی‌ها از نفت ۱۰۰ دلاری به دنبال سیاست‌های کاهش عرضه اوپک پلاس، قیمت نفت از روز گذشته روند نزولی گرفت و امروز از ۹۰ دلار در هر بشکه هم پایین‌تر آمد.
ابتدای هفته جاری ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه، از گفتگو با ایران برای واردات گاز از روسیه خبر داد. حال در شرایطی که روسیه از فروش نفت به اروپا، مشتری سنتی خود عاجز است، ایران حاضر به فداکاری برای پوتین می‌شود؟