هرچند دولت تازه از راه‌ رسیده است و توقع تغییر و رفع مشکلات بزرگ در همین ابتدای راه چندان هم منطقی به نظر نمی‌رسد، اما مساله اینجاست که بسیاری از این مشکلات کارد را به استخوان رسانده‌اند و اگر هرچه سریع‌تر برای رفع آنها چاره‌ای اندیشیده نشود، معلوم نیست چه بر سر حوزه سلامت خواهد آمد. جایی که دولت وظیفه دارد تا با ارائه خدمات و تسهیلات به‌موقع به نجات جان بیماران کمک کند اما در سایه بی‌توجهی و شعارزدگی نه‌تنها سلامت بیماران تضمین نمی‌شود که هر روز بر انبوه مشکلاتی از جمله شلوغی بیمارستان‌های دولتی، سرگردانی مردم، نبود پزشک متخصص در این بیمارستان‌ها و از همه مهم‌تر افزایش بی‌رویه قیمت دارو افزوده می‌شود؛ در این بین بیش از همه مردم هستند که هم باید ضرر مالی ببینند و هم ضرر جانی. از روزی که پرستاران دست از کار کشیدند و تلاش کردند با این روش صدای خود را به گوش مسئولان برسانند بیش از 40 روز می‌گذرد. مدت‌زمانی که شاید برای رفع مشکلات ریشه‌ای و مطالبات کلان آنها کافی نباشد اما قطعاً برای اینکه دولت بتواند حوزه سلامت را از مرگ حتمی و به خطر افتادن جان بیماران نجات دهد فرصتی است که باید غنیمت شمرده شود. تعلل در انتصاب معاونت‌های وزارت بهداشت و درمان / دولت تمام مطالبات پرستاران را به پرداخت معوقات مالی محدود کرده دبیرکل خانه پرستار دراین‌باره به تجارت‌نیوز می‌گوید: «متاسفانه شرایط طوری رقم خورده که تمام امیدهای ما برای اینکه بتوانیم تغییرات اساسی در وضعیت بهداشت و درمان و به‌خصوص پرستاران بدهیم کم‌کم ناامید می‌شود. اینکه دولت تمام مطالبات پرستاران را به پرداخت معوقات مالی محدود کرده یک طرف ماجراست، از طرف دیگر تعلل در انتصاب معاونت‌های وزارت بهداشت و ریاست دانشکده‌های علوم پزشکی نیز به چالشی تازه در این حوزه بدل شده است.» اکثر دانشکده‌های علوم پزشکی تنها با افرادی که حکم سرپرست دارند اداره می‌شوند محمد شریفی‌مقدم می‌افزاید: «مساله اینجاست که مسئولان بدون اینکه دلیل قانع‌کننده‌ای برای این کار داشته باشند در انتخاب معاونت‌ها تعلل می‌کنند. از طرفی اکثر دانشکده‌های علوم پزشکی بدون اینکه ریاست‌شان مشخص شده باشد و تنها با افرادی که حکم سرپرست دارند اداره می‌شوند. این باعث شده بسیاری از زیرمجموعه‌های آنها با این بهانه که تکلیف‌شان مشخص نیست دست از کار بکشند و مشکلات تازه‌ای در این حوزه پیش بیاید.» تا وقتی تکلیف معاونت‌ها مشخص نشود نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم فرد یا افرادی در وزارتخانه پیگیر احقاق حقوق پرستاران باشند او ادامه می‌دهد: «تا وقتی تکلیف معاونت‌ها مشخص نشود، تا وقتی بخش‌های مربوط به کادر درمان وضعیت مشخصی پیدا نکنند، نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم فرد یا افرادی در وزارتخانه پیگیر احقاق حقوق پرستاران باشند. این در حالی است که تا سر رسیدن مهلتی که پرستاران به دولت داده‌اند زمان زیادی باقی نمانده است.» افزایش ترک کار پرستاران و بی‌‌اعتنایی وزارت بهداشت و درمان دبیرکل خانه پرستار در بخش دیگری از صحبت‌های خود توضیح می‌دهد: «همین تعلل‌ها موجب شده بسیاری از بیمارستان‌های دولتی با کمبود کادر درمان و به‌خصوص پرستار مواجه باشند. از آنجا که تکلیف مطالبات پرستاران روشن نشده و شواهد هم هیچ نشانی از بهبود وضعیت ندارد، آمار ترک کار پرستاران رو به افزایش است. در حال حاضر بیمارستان‌های دولتی با کمبود شدید پرستار مواجه‌اند و اگر این روند ادامه پیدا کند، معلوم نیست چه سرنوشتی در انتظار بیمارانی است که در این بیمارستان‌ها بستری هستند.» او اضافه می‌کند: «زمانی ما نگران افزایش میزان مهاجرت پرستاران بودیم اما حالا دیگر مساله فقط مهاجرت نیست و پرستاران تنها به این خاطر که می‌بینند هیچ اراده‌ای برای بهبود وضعیت‌شان نیست و موقعیت کاری و معیشتی‌شان هر روز بدتر از روز قبل می‌شود، ترجیح می‌دهند بدون اینکه حتی به بیمارستان‌ها اعلام کنند کار را رها کنند و خانه‌نشین شوند یا به مشاغل دیگری روی بیاورند.» وضعیت در حوزه بهداشت و درمان و به‌خصوص بیمارستان‌های دولتی بحرانی است دبیرکل خانه پرستار در پایان می‌گوید: «همین الان هم وضعیت در حوزه بهداشت و درمان و به‌خصوص بیمارستان‌های دولتی بحرانی است. اگر هرچه زودتر اقدامات لازم برای استخدام نیروی پرستار با شرایط بهینه که آنها را ترغیب به استخدام کند انجام نشود، اگر دولت مطالبات پرستاران را جدی نگیرد و راهکاری مناسب برای احقاق حقوق جامعه پرستاری نیندیشد، معلوم نیست در آینده‌ای که چندان هم دور نیست چه بر سر سیستم بهداشت و درمان کشور خواهد آمد.»
