راستش من خیلی بوی بهبود از اوضاع جهان نمی‌شنوم. من کمی منفی‌نگر هستم. احتمالا اگر از بقیه مردم جهان هم بپرسید همه پاسخ مشابهی که حاکی از منفی بودن اوضاع جهان است، می‌دهند. حتی آن‌هایی که منفی‌نگر نیستند. وقتی اخبار را باز می‌کنید، همه پر از خبر جنگ، کشتار، بلایای طبیعی، اپیدمی‌های گوناگون، تحریم، دعوا
تصور عمومی از کارآفرینی و ایجاد یک کسب‌وکار جدید این است که چنین کاری پرریسک است. فردی هم که می‌خواهد چنین کاری بکند، باید ریسک‌پذیر یا حتی شجاع باشد. ازاین‌روی افرادی مثل من که چندان حاشیه‌ای برای انجام ریسک ندارند، شاید نتوانند هیچ‌وقت در حوزه کارآفرینی وارد شوند. اما بیشتر که فکر می‌کنم به نظر
ما اصلا دوست نداریم کلافه شویم. بسیاری از ما دوست داریم ذهنمان همواره با چیزی مشغول باشد. چیزی مثل فیلم دیدن، کتاب خواندن یا حتی کار بیهوده‌ای مثل اینستاگرام‌گردی. ولی چرا ما از کلافگی فرار می‌کنیم؟ سوال دیگری که در این مورد مطرح می‌شود این است که آیا واقعا کلافگی این‌قدر بد است؟ اگر راستش
احتمالا شما هم در زندگی شغلی خود با افرادی مواجه شده‌اید که مدام شغل و یا شرکت خود را عوض می‌کنند. آن‌ها علی‌رغم اینکه می‌دانند این تغییر شغل مداوم، اعتبار شغلی‌شان را پایین می‌آورد، اما باز هم شرکت فعلی خود را ترک می‌کنند و به شرکت دیگری می‌روند. راستش کارفرماها هم علاقه‌ای ندارند چنین فردی
داشتن یک ذهن منفی نگر از بزرگ‌ترین موانع ایجاد کسب‌وکار و پیشرفت در آن است. رصد کردن دائمی رخدادهای منفی، تعبیر منفی آن‌ها، دیدن ابعاد منفی و چشم‌پوشی ناخودآگاه از نکات مثبت هر چیزی، در نهایت می‌تواند از ما فردی بسازد که عملا کاری نمی‌کند و خود را کنار می‌کشد. این رفتار منفعلانه وقتی در
شبکه‌های اجتماعی وقت و تمرکز شما را می‌فروشند و پول درمی‌آورند. اگر وقت طلا باشد، احتمالا تمرکز الماس است. برخی از ما از شبکه‌های اجتماعی در ساعت‌های مرده، ساعت‌های استراحت بین کار و حتی شاید در دستشویی هم استفاده می‌کنیم. شاید بگویم ارزش زمان مرده به اندازه طلا نیست؛ اما شبکه‌های اجتماعی تمرکز ما را
قاعده پنج ساعت به ما می‌گوید برای اینکه بتوانیم از تحولات دنیای مدرن عقب نمانیم، لازم است حداقل پنج ساعت در هفته مطالعه کنیم و یاد بگیریم. البته نه مطالعه هر چیزی بلکه مطالعه آنچه شما را پیش می‌برد. پیش از آن نیز قاعده ۱۰ هزار ساعت را داشتیم. قاعده‌ای که می‌گفت اگر می‌خواهید واقعا
عواطف و احساسات دائما فرآیند‌های فکری و تصمیم‌گیری ما را تحت تاثیر قرار می‌دهند. اثر احساسات و عواطف برای تصمیم‌گیری را می‌توان به‌راحتی در رفتارها و کردارهای انسان‌ها دید. برخی از این احساسات بسیار قوی‌‌اند و اثر قدرتمندتری دارند. لذت، آرزو و خواسته‌ها و تمایل به دوری از رنج از بقیه احساسات ما قوی‌تر هستند.
هنگامی‌که اولین بار در یکی از سخنرانی‌های تد (Ted) کسی را دیدم که از انرژی هسته‌ای به‌عنوان آینده زمین پاک حرف می‌زند، کمی تعجب کردم. چون مدت‌ها بود که می‌گفتند دوران انرژی هسته‌ای تمام‌شده است. امروز دوران انرژی‌های تجدیدپذیر است. اما من مسئله را رها نکردم و سعی کردم درستی سخنان او را مورد آزمایش
گرمایش کره‌زمین سال‌ها است که از جانب دانشمندان به‌عنوان یک مشکل بزرگ و درخورتوجه مطرح شده است. اما مدتی است که پس از توافق پاریس توحه رسانه‌ها را نیز به خود جلب کرده و باعث ایجاد جنبش‌های محیط‌زیستی شده است. افزایش میزان دی‌اکسید کربن به عنوان یکی از مهم‌ترین گازهای گلخانه‌ای عامل افزایش دمای زمین
