ملوین کانوی (Melvin Conway) فوق‌لیسانس فیزیک از موسسه فناوری کالیفرنیا یا کلتک (Caltec) و دکترای ریاضیات از دانشگاه کیس وسترن رزرو (Case Western Reserve University) داشت. او جزو کسانی بود که در دهه ۷۰ میلادی روی توسعه کامپایلر زبان پاسکال کار می‌کرد. او در سال ۱۹۶۷ مقاله‌ای به مجله هاروارد بیزینس ریویو (Harvard Business Review)
اولین کاری که شما بعد از بیدار شدن از خواب انجام می‌دهید چیست؟ من با اینکه زیاد درگیر فناوری نیستم، مشخصا اولین کاری که بعد از بیدار شدن انجام می‌دهم این است که گوشی‌ام را برمی‌دارم. دلیلش ساده است. چون باید زنگ آلارم گوشی را خاموش کنم. اما هنگامی‌که گوشی را برداشتم، تازه قضیه شروع
چند بار برایتان پیش‌آمده است که وقتی کلی کار دارید یا باید پروژه سنگینی را در زمان مشخصی تمام کنید، دستتان به کار نرود؟ یعنی چیزی ته ذهنتان دائما غر می‌زند تا شما را وادار به کار کند، اما وقتی می‌خواهید کار کنید، به‌سادگی حواستان پرت می‌شود، وارد یکی از شبکه‌های اجتماعی می‌شوید و کلی
در اواخر قرن بیستم یعنی در سال‌های ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۰، خطوط هواپیمایی کره جنوبی، خطرناک‌ترین خطوط هوایی جهان به شمار می‌آمدند. سقوط‌های متعدد، کشته‌های فراوان و اتفاقات اسف‌باری که برای پروازهای کره جنوبی رخ می‌داد، باعث شد هواپیما‌های کره جنوبی از پرواز به آسمان اروپا منع شوند. نکته جالبی که در این قضیه وجود داشت
تربیت اجتماعی ما آدم‌ها این‌گونه است که وقتی با فرد جدیدی آشنا می‌شویم، با احترام با او برخورد می‌کنیم. یعنی حدی از احترام اولیه را برای هر فردی، مستقل کیستی او قائل هستیم. سپس در تعامل‌هایمان با آن فرد، متناسب با رفتارهای او، سطح احترامی را که به او می‌گذاریم، تغییر می‌دهیم. ممکن است به
وقتی صحبت از ثروت می‌شود، دو سؤال ذهن مرا درگیر می‌کند. چگونه واقعا ثروتمند شویم؟ و چه اتفاقی می‌افتد که پول، پول می‌آورد؛ یعنی ثروتمندان ثروتمندتر می‌شوند. یکی از دلایلی که باعث می‌شود برخی از افراد بتوانند سهم بیشتری از ثروت جامعه را به دست آورند، قانون پرایس است. طبق قانون پرایس، در سیستمی که
دورکاری یا فری‌لنسینگ یکی از روش‌های کار کردن است که در دنیای امروز بسیار محبوبیت یافته. توسعه شبکه‌های ارتباطی در بستر اینترنت این امکان را فراهم کرده که برای بسیاری از افراد دورکاری یک روش بهینه و مطلوب برای کار باشد. برای شرکت‌ها هم بسیار به‌صرفه است که از نیروهای دورکار استفاده کنند؛ زیرا دیگر
یکی از مسیرهای ارتقای شغلی، حرکت به سمت شغل‌های مدیریتی است. در بسیاری از شرکت‌ها نردبان شغلی دوسویه وجود ندارد و وقتی حرفی از ارتقا شغلی کسی به میان می‌آید، تنها چیزی که به ذهن می‌رسد این است که آن فرد به یک سمت بالاتر که عموما شامل کارهای مدیریتی است، وارد می‌شود. انتهای این
وقتی کسی در جایی استخدام می‌شود این نگاه وجود دارد که او باید از دستورات پیروی کند و به حرف مدیران خود گوش دهد. در این حالت تصور بر این است که مدیر کنترل اوضاع را در دست دارد؛ که البته این حرف درست اما تا زمانی آن فرد همچنان در همان شرکت بماند. طبق
فرض کنید شما یک کارخانه یا کارگاه دارید و محصولی را تولید می‌کنید. شما یک رقیب هم دارید که او هم در تولیدی خود محصول مشابه شما را تولید می‌کند؛ اما این رقیب، کمی از شما جلوتر است. کیفیت محصولاتش بیشتر است. محصولات بادوام‌تری می‌سازد و از آن مهم‌تر هزینه تولیدش نیز از شما پایین‌تر
