سیاست‌های اقلیمی در چرخش انتخابات؛ جهان به سوی بحران یا نجات؟

به گزارش تجارت‌نیوز، در سالی پر از انتخابات مهم در سراسر جهان، سیاست‌های اقلیمی از عدم قطعیت و عدم تمرکز بر مسائل کلیدی تا عقب‌نشینی کامل متغیر است. رویکردها به سیاست‌های اقلیمی در بریتانیا، ایالات متحده و استرالیا نشان‌دهنده تنوع و تناقض در برخورد با این مساله حیاتی هستند.

اتحادیه اروپا؛ عقب‌نشینی از پیشرفت‌های سبز

به گزارش یورونیوز، نتایج اخیر انتخابات پارلمانی اتحادیه اروپا به سبزترین پارلمان اروپا پایان داد. در پنج سال گذشته، این بلوک یکی از بلندپروازانه‌ترین استراتژی‌های اقلیمی جهان را با عنوان قرارداد سبز اجرا کرد. اما با کاهش کرسی‌های احزاب سبز از چهارمین گروه بزرگ به ششمین گروه با ۵۳ کرسی، اکنون آینده این سیاست‌ها در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.

با وجود حمایت احزاب جریان اصلی از توافق سبز، پیروزی احزاب رادیکال در هر دو سوی چپ و راست که اغلب مخالف این طرح هستند، می‌تواند منجر به مبارزه برای اجرای اقدامات بیشتر به منظور دستیابی به اهداف خالص صفر شود. دفاع از اقداماتی که قبلاً اتخاذ شده‌اند ممکن است ادامه یابد، اما اقدامات جدید با هدف کاهش شدید انتشار گازهای گلخانه‌ای تا سال ۲۰۴۰ احتمالاً با چالش‌هایی روبه‌رو خواهد شد.

انگلیس؛ سردرگمی و انتقاد از سیاست‌های اقلیمی

در انگلیس، سیاست‌های اقلیمی هر دو رقیب اصلی انتخابات مورد انتقاد قرار گرفته است. نخست‌وزیر ریشی سوناک در اولین مناظره تلویزیونی پیش از انتخابات عمومی، با حمله به ابتکارات ترویج پمپ‌های حرارتی و خودروهای الکتریکی، هزینه‌های این اقدامات را برای هر خانوار هزاران پوند اعلام کرد.

بسیاری از برنامه‌های استارمر حول طرح‌های انرژی با افزایش اولیه 8 میلیارد پوندی برای شرکت انرژی بریتانیایی بزرگ خود می‌چرخند.

حزب کارگر در اوایل سال جاری وعده صرف 28 میلیارد پوند برای آب‌وهوا را لغو کرد و نظرسنجی‌ها نشان داده است نیمی از رأی‌دهندگان مطمئن نیستند که رهبر حزب کارگر در مورد تغییرات آب‌وهوایی دقیقاً کجا ایستاده است.

در مقابل، رهبر حزب کارگر، استارمر، نیز نتوانسته است رأی‌دهندگان را نسبت به برنامه‌های اقلیمی خود مطمئن سازد. نظرسنجی Survation که به سفارش Greenpeace انجام شد، نشان داد نیمی از رأی‌دهندگان از برنامه‌های اقلیمی حزب کارگر مطمئن نیستند و کمتر از یک‌سوم معتقدند که می‌دانند این حزب در دولت چه خواهد کرد.

صلح سبز از استارمر می‌خواهد تا در مورد سیاست‌هایی که برنامه‌ریزی کرده است شفاف‌تر باشد، و ادعا می‌کند حزب کارگر این فرصت را دارد که رأی‌دهندگانی را که خواهان اقدام در مورد تغییرات آب‌وهوایی هستند، جلب کند.

با اینکه تغییرات اقلیمی یکی از نگرانی‌های اصلی رأی‌دهندگان است، به نظر نمی‌رسد که این موضوع در دستور کار دو رقیب اصلی در انتخابات عمومی انگلیس قرار داشته باشد.

وعده‌های آب‌وهوایی در استرالیا اجرا شد؟

در استرالیا نیز رویکردها به سیاست‌های اقلیمی در سال انتخاباتی آینده متنوع است. نخست‌وزیر آنتونی آلبانیز اعلام کرده است حزب لیبرال اپوزیسیون در صورت پیروزی، از هدف کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای تا سال ۲۰۳۰ عقب‌نشینی خواهد کرد.

رهبر اپوزیسیون، پیتر داتون، اهداف کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای را تا پایان دهه رد کرده و گفته است عقیده‌ای به ثبت‌نام در اهدافی که هیچ چشم‌اندازی برای دستیابی به آنها دیده نمی‌شود ندارد. با این حال، آلبانیز معتقد است هدف در دسترس است و داتون را به دور شدن از اقدامات اقلیمی متهم کرده است.

سازمان تغییر اقلیم استرالیا نوامبر گذشته پیش‌بینی کرد کاهش 37 تا 42 درصدی به دست خواهد آمد. اما آلبانیز گفته هدف در دسترس است و مدعی است که داتون از اقدامات اقلیمی دور می‌شود و کنار گذاشتن هدف 2030 به معنای دور شدن از توافق پاریس است.

حزب لیبرال این ادعا را رد کرده و گفته کاملاً به توافق پاریس متعهد است و برنامه‌ای برای دستیابی به صفر خالص تا سال 2050 دارد. این حزب ادعا می‌کند از دولت خواسته است تا به وعده‌های خود عمل کند.

هر دو حزب کارگر آلبانیز و حزب لیبرال خواهان انرژی‌های تجدیدپذیر بیشتری هستند، اما مسیرهای دستیابی به این هدف متفاوت است. حزب کارگر خواهان افزایش انرژی‌های خورشیدی و بادی است، در حالی که حزب لیبرال به دنبال معرفی اولین نیروگاه هسته‌ای استرالیاست.

آمریکا؛ رویکردهای قطبی و متضاد

انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا در اواخر سال جاری احتمالاً شاهد رویکردهای قطبی‌تری نسبت به اقدامات اقلیمی خواهد بود. جو بایدن ۳۰۰ میلیارد دلار در طرح‌های انرژی پاک و اقلیمی از طریق قانون کاهش تورم سرمایه‌گذاری کرده، اما همزمان به دلیل اقداماتی که منجر به افزایش تولید نفت و گاز شده است، هدف انتقاد قرار گرفته است.

برنامه‌های سیاست اقلیمی ترامپ در دوره قبلی ریاست‌جمهوری‌اش شامل خروج از توافق پاریس بود. تجزیه و تحلیل Carbon Brief نشان داد پیروزی ترامپ در انتخابات می‌تواند منجر به انتشار بیش از چهار میلیارد تن گازهای گلخانه‌ای در آمریکا تا سال ۲۰۳۰ شود، این معادل مجموع انتشار اتحادیه اروپا و ژاپن یا 140 کشور کم‌انتشار در جهان است.

با توجه به این چالش‌ها و عدم قطعیت‌ها، سیاست‌های اقلیمی یکی از مسائل حیاتی انتخابات‌های پیش رو در سال جاری خواهد بود.

در حالی که انتخابات‌ پیش رو می‌تواند تغییرات عمده‌ای در سیاست‌های اقلیمی جهانی ایجاد کند، هنوز مشخص نیست آیا این تغییرات به نفع محیط زیست خواهد بود یا خیر. با توجه به تنوع و تناقض در رویکردهای مختلف کشورها، آینده سیاست‌های اقلیمی همچنان در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. آنچه مسلم است اینکه سیاست‌های اقلیمی یکی از مسائل حیاتی انتخابات‌های پیش رو خواهد بود و تصمیمات اتخاذشده در این سال می‌تواند تاثیرات بلندمدتی بر کره زمین بگذارد.