جمعی از نمایندگان بنابر آنچه حسنعلی اخلاقی امیری، نماینده مردم مشهد طی نامه‌ای خطاب به شورای عالی امنیت خواستار تغییر دکترین هسته‌ای و در نتیجه ساخت بمب هسته‌ای شده اند، نامه‌ای که به مذاق عده دیگری از نمایندگان که حتی از نفس این نامه هم خبر نداشتند خوش آمده و می‌گویند اگر نامه را پیش آنها هم ببرند، امضاء می‌کنند، دقیقا همان نکته‌ای احمد بخشایش اردستانی، عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجه مجلس شورای اسلامی به خبرگزاری خبرآنلاین گفته است. البته این خواسته مخالفانی نیز دارد، چنانچه محمود واعظی، رئیس دفتر رئیس جمهور در دولت دوازدهم به خبرگزاری خبرآنلان می‌گوید این موردی نیست که با امضای چند نماینده انجام شود و از آن طرف مصطفی پوردهقان، عضو فراکسیون مستقلین مجلس شورای اسلامی در گفتگو با خبرگزاری خبرآنلاین از تنش‌زدایی می‌گوید و ضمن محفوظ دانستن حق اظهار نظر برای نمایندگان به صراحت اعلام می‌کند که شورای عالی امنیت ملی بهترین مرجع تصمیم‌گیرنده درباره تغییر دکترین هسته‌ای و مواردی از این قبیل است. در ادامه گفتگو با مصطفی پوردهقان، عضو فراکسیون مستقلین مجلس شورای اسلامی را می‌خوانید: *** *آقای پوردهقان! شما نامه تغییر دکترین هسته‌ای که گفته می‌شود جمعی از نمایندگان خطاب به شورای عالی امنیت ملی نوشته‌اند، را امضا کردید؟ خیر، بنده هم از طریق رسانه‌ها مشاهده کردم و این نامه را ندیدم. *از جزئیات آن مطلع هستید؟ خیر، خیلی اطلاعات خاصی در این مورد ندارم اما کلیت نامه این است که بهرحال در جهت بازدارندگی نظامی، اجازه شرعی و قانونی را از رهبری داشته باشیم که نه در مورد حمله، بلکه بیشتر درباره موضوعات پدافندی و بازدارندگی اقدام کنیم و چون دانش این کار را داریم به این سمت برویم که عامل بازدارنده داشته باشیم و خدایی نکرده در مقابله دست کم را نداشته باشیم. لذا این نکته مدنظر دست اندرکاران بوده است. *با توجه به اینکه مواردی نظیر تغییر دکترین هسته‌ای و در نهایت ساخت بمب هسته‌ای تصمیم حاکمیتی هستند، اینکه مجلس درباره آن نظر دهد، چه سیگنالی به خارج از کشور می‌دهد؟ آیا فشار حداکثری و برخوردی همانند آنچه با کره شمالی می‌شود را برای ایران به دنبال خواهد داشت؟ از دو منظر می‌توان به این قضیه نگاه کرد، اولین مورد این است که به نحوی صحبت نکنیم که طرف خارجی به سمت تحریم و تحت فشار قرار دادن ما نرود، بحث دیگر هم سیگنال‌هایی به طرف مقابل است که بحث تقابل با ایران را دنبال می کند. به این ترتیب که هر اندازه شما در دفاع از اسرائیل اصرار بورزید و در زمینه بمب هسته‌ای و فعالیت‌های هسته‌ای آن اقدامی انجام ندهید، امکان دارد با درخواست نماینده‌های مردم دکترین هسته‌ای تغییر کند. بنابراین این دو دیدگاه مطرح هستند اما به نظر بنده اگر در موضوعات حاکمیتی و امنیتی ما نکاتی وجود داشته باشد که خود حاکمیت به آن برسد، واقعیت این است که رسانه‌ای کردن این موضوع صحیح نیست چراکه بهرحال اگر ما خواسته باشیم به لحاظ روانی هم موردی را مطرح کنیم، دبیر شورای عالی امنیت ملی و مقامات اجرایی حضور دارند، که اینها می‌توانند سیگنال‌هایی بدهند اما به خاطر اینکه فضای تنش را بیشتر نکنند، این اقدام را انجام ندادند. در هر صورت نمایندگان مجلس حق اظهارنظر در همه موضوعات دارند و اگر کسی می‌خواهد مطلبی را مطرح کند، اشکالی وجود ندارد. به عبارت دیگر به دلیل اینکه موضوع در زمینه بازی حوزه امنیت قرار دارد و و حتی روی کلمات این حوزه در شورای خیلی خاص صحبت و موضع‌گیری می‌شود و بالاترین مقامات کشور نظر آنچنانی می‌دهند. حتماً نیاز است که اگر موضوع و نکته‌ای است این سیگنال‌ها در کمیسیون امنیت ملی صورت بگیرد. در مجموع نمایندگان حق اظهارنظر دارند و حتما در انعکاس آن به جامعه جهانی هم وزن صحبت‌ها مشخص است به این ترتیب که از یک نهاد رسمی نماینده‌هایی حضور دارند، اظهار نظر می‌کنند و شاید آن بار حقوقی کمتری داشته باشد. *برخی می گویند ساخت بمب هسته‌ای بیشتر از آنکه حالت بازدارندگی داشته باشد، طرف مقابل را جسورتر می کند و ... رهبری فتوایی دادند که به لحاظ شرعی و انسانی ساخت بمب هسته ای را جایز نمی‌دانیم. این فتوای رسمی از یک مرجع دینی است، بهرحال همه دنیا می‌دانند که ایران اعتقادی به این نوع تقابل ندارد چراکه فضای متفاوتی است و ما انسانیت را زیرسوال می‌بریم اما اینکه اثر این نکات این باشد که طرف مقابل برای تقابل جری تر شود یا خیر، واقعیت این است که این قضیه را محتمل نمی‌دانم. در حقیقت از هر دو زاویه قابل بحث است. اینکه دیدگاهی بگوید طرف این اتفاق بیافتد و یک دیدگاه تاکید کند که وارد این فضا نشویم که طرف مقابل هم برود این کار را انجام دهد بنابراین شاید فضا را کندتر هم کند. اما در مجموع بنده خیلی این موضع‌گیری ها در جهت افزایش زمینه تنش را نمی‌پسندم. *برخی هم معتقدند موافقان ساخت سلاح هسته ای جلوتر از رهبری حرکت می کنند. اولاً رهبری مرجع تقلید هستند و بحث شرعی مطرح است که فرد مقلد هیچ وقت نمی‌تواند تعیین تکلیف کند. لذا ایشان شرایط و مسائل را می‌سنجند و برحسب آن فتوای مورد نظر را صادر می‌کنند. نکته دوم اینکه مقام معظم رهبری رهبر سیاسی چند دهه در عصر معاصر هستند و از این‌رو همه مسائل و موارد را رصد می‌کنند، دانش سیاسی و اقتدار بسیار بالای دارند، که در نتیجه ترکیب این دو مورد باعث شده که چنین موضعی را بگیرند. ضمن اینکه باید احترام گذاشت و فضای کشور آزاد است و گروه‌های مختلف و سیاسیون اجازه این را دارند که درباره مسائل مختلف صحبت کنند اما اینکه بخواهیم تعیین تکلیف کنیم ، نکته این است که اگر موردی باشد بالاترین مرجع رسمی امنیتی کشور که رهبری و سایر مقامات هم در آن اظهارنظر می‌کنند، اقدام می‌کند و اگر دکترین هم تغییر کند، در آنجا صحبت‌ها را می‌گویند.
