خبرنگار سی‌ان‌ان به حوالی میدان تجریش رفته و از مردم تهران درباره انتخابات آمریکا میپرسد. بیشتر کسانی که با او مصاحبه می‌کنند تمایل به پیروزی ترامپ دارند. انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا قرار است در روز ۵ نوامبر ۲۰۲۴ برگزار شود. این انتخابات برای انتخاب رئیس‌جمهور بعدی ایالات متحده است و هر چهار سال یک بار در اولین سه‌شنبه پس از اولین دوشنبه ماه نوامبر برگزار می‌شود. انتخاب میان دونالد ترامپ و کامالا هریس (که در حال حاضر معاون رئیس‌جمهور آمریکا در کنار جو بایدن است و ممکن است به عنوان یک کاندیدای بالقوه دموکرات مطرح شود) از دیدگاه ایران بستگی به اولویت‌ها و دیدگاه‌های متفاوت دارد. هر یک از این دو چهره سیاسی سیاست‌های مختلفی در قبال ایران دارند. بررسی نقاط کلیدی زیر می‌تواند به روشن شدن این مسئله کمک کند: سیاست فشار حداکثری: ترامپ موضع بسیار سخت‌گیرانه‌ای در قبال ایران داشت. او آمریکا را از توافق هسته‌ای (برجام) خارج کرد و تحریم‌های سنگینی علیه ایران اعمال کرد. هدف او این بود که از طریق تحریم‌های اقتصادی شدید، ایران را به پای میز مذاکره بکشاند تا یک توافق جدید و جامع‌تر که برنامه‌های هسته‌ای، موشکی و نفوذ منطقه‌ای ایران را محدود کند، منعقد شود. تهدید به جنگ و درگیری‌های نظامی: دولت ترامپ در مواردی از تهدیدات نظامی علیه ایران استفاده کرد، از جمله ترور قاسم سلیمانی که تنش‌های بسیار زیادی در روابط ایران و آمریکا ایجاد کرد. در عین حال، ترامپ تمایل داشت که به جای جنگ مستقیم، از تحریم‌های اقتصادی و فشار سیاسی استفاده کند. تمایل به مذاکره بدون پیش‌شرط: ترامپ چندین بار اعلام کرد که آماده مذاکره با ایران است، اما شرایط سختی برای ایران قائل بود، از جمله توقف کامل برنامه هسته‌ای و برنامه موشکی. اما در عین حال، تمایل او به گفتگو نشان‌دهنده این بود که به دنبال یک توافق جدید بود. بازگشت به دیپلماسی: دموکرات‌ها، از جمله هریس و دولت بایدن، موضع نرم‌تری نسبت به ترامپ اتخاذ کرده‌اند. دولت بایدن تلاش کرده است تا به مذاکرات برای احیای برجام بازگردد و از طریق دیپلماسی با ایران تعامل کند. هریس نیز به عنوان بخشی از این دولت، از بازگشت به برجام و کاهش تنش‌ها از طریق مذاکره حمایت کرده است. تمرکز بر حقوق بشر و مسائل داخلی ایران: در حالی که سیاست خارجی آمریکا در دوره هریس ممکن است کمتر بر تحریم‌های گسترده متمرکز شود، مسائل حقوق بشر در ایران، برنامه‌های موشکی و نفوذ منطقه‌ای ایران همچنان در محور سیاست‌های دموکرات‌ها قرار دارد. این می‌تواند به فشارهای سیاسی و دیپلماتیک، به جای تحریم‌های سخت‌گیرانه اقتصادی منجر شود. کاهش تنش‌های نظامی: برخلاف ترامپ که تنش‌های نظامی با ایران را تشدید کرد، دولت بایدن و هریس به دنبال کاهش تنش‌ها از طریق دیپلماسی هستند. با این حال، فشار بر ایران همچنان از طریق ابزارهای دیپلماتیک و ائتلاف‌های بین‌المللی باقی می‌ماند. اگرچه سیاست‌های ترامپ باعث تحریم‌های سنگین اقتصادی و فشار حداکثری شد، او در مقاطعی نشان داد که تمایل به یک توافق جدید دارد. اما تنش‌های زیادی در دوره او ایجاد شد و سیاست‌هایش ممکن بود خطر درگیری‌های نظامی را افزایش دهد.
