مرگ روزانه 50 نفر در تصادفات رانندگی، خودروهای غیراستانداردی که به ارابه مرگ تبدیل شده‌اند، بی‌توجهی به وضعیت جاده‌ها و خطرآفرین بودن آنها، نبود فرهنگ‌سازی مناسب برای پیروی اصولی از قوانین راهنمایی و رانندگی، محرومیت زنان در استفاده از وسایل نقلیه مانند دوچرخه و موتورسیکلت، شعارهایی برای هوای پاک و روز بدون خودرو و...، کمبود وسایل نقلیه عمومی و فرسودگی آنها... تمام این فاکتورها وقتی در کنار هم قرار می‌گیرند نتیجه‌اش می‌شود آلودگی هوای اکثر شهرهای کشور حتی در فصل گرم تابستان که امکان وارونگی هوا بسیار کم است. این عوامل وقتی به شکل یک چرخه معیوب در کشور ادامه پیدا می‌کنند نتیجه‌اش می‌شود به خطر افتادن جان هرروزه هزاران انسان. اینکه مسئولان تنها در شعار و وعده بخواهند مردم را از این خطرات دور نگه دارند قطعاً دردی را از کسی درمان نمی‌کند. قربانیان تصادف رانندگی عدد نیستند جان هستند وقتی جانشین فرمانده پلیس راه کشور از جان باختن روزانه 40 تا 50 نفر در تصادفات رانندگی خبر می‌دهد تمام مساله نمی‌تواند به خطای انسانی مربوط باشد. این اعداد و ارقامی که از سوی مسئولان اعلام می‌شود جان‌هایی هستند که از دست می‌روند. جان‌هایی که هر کدام خانواده و وابستگانی دارند. هر کدام شغل و موقعیت اجتماعی و... دارند. این جان‌هایی که در قالب اعداد به این راحتی در مورد مرگ‌شان سخن می‌گوییم نیروی محرکه جامعه‌ای هستند که این روزها با سیاه‌چاله پیری جمعیت هم فاصله چندانی ندارد. ایران جزو کشورهای پرتصادف نیست اما... جانشین فرمانده پلیس راه کشور در گفت‌وگویی با ایسنا بر ضرورت افزایش دوربین‌های ثبت تخلفات رانندگی در جاده‌های کشور تاکید کرد و گفت: «لازم است تمامی دستگاه‌ها به وظایف خود در خصوص حوادث رانندگی عمل کنند.» سرهنگ سیاوش محبی به آمار جان‌باختگان حوادث رانندگی در کشور اشاره کرد و گفت:‌ «ایران جزو کشورهای پرتصادف نیست و در سال‌های اخیر پیشرفت‌های خوبی در حوزه زیرساخت‌ها و فرهنگ‌سازی داشته‌ایم اما هنوز با فاصله مطلوب فاصله داریم و همان‌طور که بارها گفته شده، ما حتی یک جان‌باخته را هم در تصادفات رانندگی زیاد می‌دانیم و معتقدیم باید از تمام ابزارها برای کاهش این آمار استفاده شود.» او با بیان اینکه توجه به ارتقای فرهنگ رانندگی و افزایش ایمنی خودروها و جاده‌ها به منزله سرمایه‌گذاری محسوب می‌شود توضیح داد: «هرچه در این حوزه هزینه شود، در واقع نتیجه آن را در جلوگیری از تصادفات سنگین و خسارات سنگین به‌جامانده از آن خواهیم دید، از این رو می‌توان گفت هرچه در مدیریت هماهنگ و موثر در خصوص ارتقای ایمنی تاخیر ایجاد شود، عواقب جبران‌ناپذیری به بار خواهد آمد.» مرگ روزانه ۴۵ تا ۵۰ تن در حوادث رانندگی محبی با اشاره به آمار رسمی پزشکی قانونی در مورد شمار جان‌باختگان حوادث رانندگی در کشور گفت: «برابر آمارها به‌ طور میانگین روزانه بین ۴۵ تا ۵۰ نفر بر اثر سانحه رانندگی جان خود را از دست می‌دهند و روزانه هزار نفر نیز مجروح می‌شوند که از این تعداد ۱۰۰ نفر دچار معلولیت و بالغ بر ۲۰۰ خانواده دچار کاهش شدید درآمد و حتی فقر می‌شوند.» جانشین فرمانده پلیس راه کشور، جان‌باختگان حوادث ترافیکی و رانندگی را قربانیان بی‌کیفیتی خودرو و راه دانست و گفت:‌ «در سال گذشته حدود ۲۰ هزار و ۴۵ نفر بر اثر سانحه رانندگی جان خود را از دست دادند. متاسفانه علاوه بر عامل انسانی، برخی از خودروها هم کیفیت لازم را ندارند و زیرساخت‌ها نیز در جاده‌ها مناسب نیست.» ۳۲ سازمان و نهاد در جلوگیری از تصادف رانندگی مسئولیت دارند او ادامه داد:‌ «۳۲ سازمان و نهاد در جلوگیری از حوادث رانندگی دخیل هستند و مسئولیت دارند. در این میان وظیفه پلیس تنها رسیدگی به تصادفات و برقراری نظم ترافیکی است. لذا باید سازمان‌ها پای کار بیایند و وظایف خود را به نحو درستی که در قانون آمده انجام دهند. در حال حاضر تنها وزارت راه و پلیس شبانه‌روز پای کار هستند. باید سایر نهادها نیز به میدان بیایند تا شاهد کاهش تلفات و تصادفات باشیم.» تصادف رانندگی و بایدهایی که هیچ‌گاه اجرایی نمی‌شوند فرزانه میلانی، کارشناس ایمنی خودرو، دراین‌باره به تجارت‌نیوز می‌گوید: «مساله اینجاست که مسئولان تلاش می‌کنند سهم بزرگی از تصادفات را بر گردن خطای انسانی بیندازند در حالی که همه ما به‌خوبی می‌دانیم شاید عامل ایجاد تصادف در بسیاری از موارد خطای انسانی باشد اما استاندارد نبودن خودروهاست که حتی تصادف‌های کوچک را به فاجعه‌ای بزرگ مانند مرگ سرنشینان یا جرح منجر به معلولیت تبدیل می‌کند.» او می‌افزاید: «بارها پلیس اعلام کرده به خودروهای بی‌کیفیت مجوز تردد نمی‌دهد اما هر بار بدون اینکه کسی متوجه اتفاق‌های پشت پرده شود باز هم این خودروها به خیابان می‌آیند و می شوند ارابه مرگ مردم.» خودروهای بی‌کیفیت با قیمت‌های نجومی این کارشناس ایمنی خودرو توضیح می‌دهد: «به عنوان مثال اگر قرار باشد خودرو پراید با توجه به شاخص‌هایی که الان برای تولید رعایت می‌شود قیمت‌گذاری شود، باید قیمت آن زیر 50 میلیون تومان باشد اما همین ماشین که در اکثر تصادفات باعث مرگ یا جرح منجر به معلولیت راکبان خود می‌شود بیش از 300 میلیون تومان قیمت‌گذاری شده و مردم هم ناچار از خرید آن می‌شوند.» او ادامه می‌دهد: «به‌جرات می‌توان گفت اگر قرار باشد خودروهای ساخت ایران با استانداردهای جهانی کیفیت سنجیده شوند، هیچ‌کدام نمره قبولی نخواهند گرفت و این در حالی است که مردم برای خرید آنها در صف می‌ایستند و صدها میلیون تومان پرداخت می‌کنند تا ارابه مرگ خود را بخرند.» زیرساخت‌های اجتماعی را فراهم کنیم فرشته مولوی، جامعه‌شناس، اما دراین‌باره به تجارت‌نیوز می‌گوید: «مساله اینجاست که ما هیچ زیرساخت مناسب اجتماعی‌ای برای این روزهایی که فقط شعار آن را سر می‌دهیم فراهم نکرده‌ایم. «روز بدون خودرو» در جامعه‌ای که نیمی از افراد آن نمی‌توانند از وسایلی مانند دوچرخه و موتور استفاده کنند چه معنی‌ای می‌تواند داشته باشد؟» او اضافه می‌کند: «به همین راحتی زنان در جامعه ما نادیده گرفته می‌شوند و در نهایت همچنان شعارهای دهان‌پرکن بی‌فایده بر سر زبان‌هاست. اگر نگاهی به آمار تصادفات رانندگی بیندازیم متوجه می‌شویم درصد خطای زنان بسیار کمتر از تخلفات رانندگی در مردان است. از سوی دیگر در تصادفاتی که زنان راننده بوده‌اند اگر کیفیت خودرو مناسب بوده باشد، حادثه به فوت و معلولیت بسیار کمتری انجامیده است.» مولوی در پایان توضیح می‌دهد: «از سوی دیگر اگر زنان اجازه این را داشته باشند که آزادانه از وسایل نقلیه‌ای مانند دوچرخه یا موتورهای برقی استفاده کنند قطعاً استقبال بیشتری می‌شود و ترافیک کمتری در شهرها شاهد خواهیم بود. مساله اینجاست که متاسفانه در کشور ما قوانین شهروندی بر مبنای تک‌جنسیتی تدوین شده است و زنان در بسیاری موارد نادیده گرفته شده‌اند.»
