کاوه مدنی، معاون رییس سازمان حفاظت محیط زیست در دولت دوازدهم میگوید: آن زمان یادم است که در جلسات، همین حرفها را در حضور چند وزیری که با هم بحث داشتند، گفتم و آقای حجتی، وزیر کشاورزی وقت، گفت: «آقای دکتر مدنی حرف ما را زدند.» در همان جلسه کلمه «ورشکستگی آبی» را هم گفتم و یکی از بزرگان که اسمش را نمیبرم با من دعوا کرد و گفت: «جوان، این حرفها را نزن.»
بحران آب در تهران دیگر یک هشدار دوردست نیست؛ نشانههای آن از سالها پیش در تصمیمات شهری، توسعه بیضابطه و بارگذاریهای جمعیتی بر پیکره یک دشت خشک نمایان شده است. حالا کارشناسان میگویند اگر تا پایان پاییز بارشی رخ ندهد و سدها خالی بمانند، تهران ناچار به عبور از مرحلهای خواهد شد که تنها با تخلیه موقت بخشی از جمعیت میتوان از آن گذر کرد.
شهردار پیشین تهران تاکید میکند که ارزش زمینهای حومه تهران بسیار متفاوت از زمینهای داخل محدوده شهر است: «شنیدهام برای برخی اقدامات در حومه شهر مجوز صادر شده، اما روی آن مهر «محرمانه» زده شده است. در حالی که محرمانه بودن برای یک مجوز قانونی بیمعنا است.»
یک کارشناس حوزه آب گفت: از همان راهی که به اشتباه آمدیم؛ باید بازگردیم. به ابتدای دهه ۷۰ بازگردیم و برداشت از منابع آب را در همان وضعیت ۲۵ تا ۴۰ میلیارد متر مکعب تراز کنیم.
یک کارشناس حوزه آب گفت: بارورسازی ابرها اصلا یک کار دائمی همیشگی قابل تاکید که بخش مهمی از تامین آب را داشته باشد؛ نیست و ادعاهایی که در این خصوص میشود اساس علمی ندارد.
با بهرهبرداری از خط جایگزینِ انتقال آب از زیاران به بیلقان (سامانه دوم)، ۲۲۰۰ لیتر بر ثانیه آب سد طالقان به تصفیهخانه شماره دو کرج و ۳۰۰ لیتر بر ثانیه به هشتگرد رسیده است. با این تغییر، سهمیه معادل این حجم از خط اول انتقال آب، از امروز به تهران اختصاص یافته و ظرفیت تأمین آب پایتخت ۲۵۰۰ لیتر بر ثانیه افزایش یافته است.
رئیس کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی در مجلس دهم، تاکید کرد: اکنون تنها راه حل برای عبور از بحران کم آبی یک اراده عمومی و همت جمعی برای کنترل مصرف است؛ اما این به معنای محدود کردن مردم نیست بلکه به معنای تدبیر برای عبور از بحران است
در حالیکه تهران، قلب تپندهی ایران، در آستانهی بحران بیسابقهی کمبود آب آشامیدنی قرار دارد، همسایهی جنوبیاش، عربستان سعودی، با یک استراتژی هوشمندانه و سرمایهگذاری گسترده، در حال تبدیل شدن به یکی از پیشگامان مدیریت پایدار منابع آبی در جهان است. مقایسه این دو وضعیت، تصویری نگرانکننده از عقبماندگی ایران در حوزهی حیاتی مدیریت آب ارائه میدهد.
«آنقدر تقاضا زیاده که کار ما شبانهروزی شده. یک جورهایی از داروخانه، پرمشغلهتر شدهایم!» این را یکی از فروشندگان مخزن و پمپ آب در بازار آهن شادآباد تهران میگوید که در گرمترین تابستان یک قرن اخیر، شلوغترین روزهای خود را تجربه میکند.
با افزایش گرمای هوا و تداوم بحران کمآبی در تهران، رؤسای کمیسیون سلامت، محیط زیست و خدمات شهری شورای اسلامی شهر تهران، با انتقاد از نبود مدیریت کارآمد و عدم هماهنگی میان نهادهای متولی آب تهران، خواستار شتاببخشی به تحویل پساب تصفیهشده و تشکیل کارگروههای ویژه برای کنترل هدررفت ۳۰ درصدی آب شدند.
محمدابراهیم رئیسی، کارشناس انرژی، در مورد مشکل بحران آب در تهران و خارج شدن سد ماملو از مدار عنوان کرد: به طور کلی احتمال خروج سد ماملو از مدار وجود دارد و فشار بر آبهای زیرزمینی آورده میشود. راهکار طولانیمدت بحران آب، مدیریت مصرف و کاهش رشد جمعیت در تهران است؛ این موضوع در اولویت قرار دارد، نه تامین آب به هر قیمتی. نمیتوان اجازه داد که چرخه باطل «افزایش جمعیت، افزایش مصرف و تامین منابع به هر قیمت» همچنان ادامه یابد.
مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب استان تهران از پایداری کامل شبکه آبرسانی و توزیع آب در این استان خبر داد و گفت: این شرکت هماکنون خدمات خود را به صورت مستمر و با بالاترین سطح کمی و کیفی در تمام نقاط استان تهران به شهروندان ارائه میدهد.
