در حال حاضر یکسوم خانوادههای ایرانی با وجود داشتن شغل هم نمیتوانند از زیر خط فقر بیرون بیایند. در واقع سیاستهای مهار فقر همچنان نتوانسته است در عرصه اجرا توفیقی حاصل کند.
« آقای رئیسی به یقین فرد با حسن نیتی بود، رحمت خداوند بر او باد، اما سایتهای خبری، در 17 خرداد 1402، اطلاعیه ای منتشر کردند از دو وزیر کلیدی دولت او و گفتند درست است که دولت برق بنگاه های تولیدی را قطع می کند، اما ما برق 580 هزار واحد صنعتی را قطع نکردیم. در نگاه اول، ممکن است همین که گفته شود برق 580 هزار واخد صنعتی قطع نشده خوشایند باشد، اما آمار رسمی وزارت نیرو نشان می دهد کل مشترکان صنعتی وزارت نیرو، 277 هزار واحد است. اگر ما مشارکت و نظارت تخصصی مدنی نداشته باشیم، زور این مناسبات بیشتر می شود. در چارچوب مناسبات رانتی، سکه رایج، گزافه گویی، خلاف گویی و فریبکاری می شود و اگر چنین سکه ای رایج شد، همه ما ضرر خواهیم کرد.»
از سال 1396 تا 1398 حدود ده درصد افزایش یافته و از سطح 20 درصد به 30 درصد رسیده است.افزایش 10 درصدی نرخ فقر به معنی افزایش حدود 8 میلیون نفر به تعداد فقرا در کشور است.
داراییهای پنج مرد ثروتمند جهان از سال ۲۰۲۰ حدود ۲ برابر شده است؛ این در حالی است که در همین بازه زمانی حدود ۵ میلیارد نفر از جمعیت جهان معادل ۶۰ درصد کل جمعیت کره زمین فقیرتر شدهاند.
تعداد افراد درگیر با فقر و همچنین رقم خط فقر در ایران، از جمله موضوعاتی است که آمارهای مختلفی در مورد آن مطرح میشود و ارقام منتشر شده با شفافیت همراه نیست. اما مفاهیم فقر، فقر نسبی و خط فقر از نظر کارشناسان چه معنایی دارند و چه کسانی فقیر محسوب میشوند؟
