اگر رسانه ملی و مطبوعات و خبرگزاریهای وابسته به دولت و نظام و حکومت از روشهای صحیح و مؤثر اطلاعرسانی که پایه اصلی آن واقعگرائی و اقدام بموقع است استفاده میکردند، باز هم میتوانستند حرف اول را بزنند و قطعاً فضای مجازی را تحتالشعاع خود قرار میدادند. عجیب است که علیرغم برخورداری از امکانات گسترده مالی، نیرو، تجهیزات و فناوری، رسانههای وابسته به دولت و حاکمیت نتوانستهاند هدایت افکار عمومی را در اختیار بگیرند و مقهور رقبای خود شدهاند.
در شرایط کنونی حکمرانی به دلیل در قدرت بودن مجموعهای خاص، احتمال ظهور کفنپوشان در خیابانها و میدانها برای اعتراض به سیاستهای دولت تقریباً نزدیک به صفر است.
