غلامرضا رمضانی، کارگردان، در گفت‌و‌گو با تجارت‌نیوز درباره ساخت فیلم کودک در وضعیت اقتصادی امروز جامعه گفت: وضعیت امروز سینمای کودک ایران خوب نیست. در چند ماه گذشته من کارگردانی را ندیده‌ام که مشغول ساخت فیلم کودک باشد. در رسانه‌های خانگی یا سینماها نیز نشانه‌ای از تولید برای مخاطب کودک دیده نمی‌شود. سازمان‌ها یا تهیه‌کنندگان‌ خصوصی‌ هم رغبتی به حمایت و تولید فیلم کودک از خود نشان نمی‌دهند. دغدغه داشتن برای نسل کودک و نوجوان در بحث عملکردی نمودی ندارد او ادامه داد: در گذشته اما ماجرا به این شکل نبود. همواره تعدادی فیلم قابل توجه و محصولات نمایش مخصوص به کودکان در حال تولید یا پیش‌تولید بود. اما امروز فاصله بین دغدغه‌مندی تا وارد عمل شدن و مهیا کردن شرایط زیاد است. اگر امروز از مسئولان بپرسیم که آیا دغدغه تولید محصول فرهنگی به‌ویژه برای کودکان را دارند یا خیر، قطعاً متفق‌القول جواب بله خواهند داد. اما این دغدغه داشتن برای نسل کودک و نوجوان خیلی در بحث عملکردی نمودی ندارد. اصلی‌ترین هدف ساخت اثر برای کودک و نوجوان ایجاد فضای دلنشین آموزشی و تفریحی است رمضانی گفت: وقتی بحث و دغدغه کودک و نوجوان به میان می‌آید، نباید فراموش کرد که در این وادی، اولین و اصلی‌ترین هدف، ایجاد فضای دلنشین آموزشی‌تفریحی است. هنگام ساخت اثر باید امکان تقویت ذهن و خلاقیت نوجوان لحاظ و بستری در نظر گرفته شود برای جولان تفکر کودک در همه عرصه‌ها. یعنی فارغ از نگرانی بابت ساخت محصولی پرفروش و کسب سود و درآمد نجومی، باید شأن و‌ شخصیت کودکان و پرورش نسل آنها در نظر گرفته شود. این کارگردان کودک ادامه داد: باید بپذیریم که پرورش روح کودک، نیازمند هزینه کردن است. اما در نهایت سینمای کودک و نوجوان همواره مستعد درآمدزایی و تولید اثر در ژانر‌های جذاب و مخاطب‌پسند نیز هست. با تولید چنین آثاری بازگشت سرمایه ساخت نیز تضمین‌ می‌شود. در نتیجه لازم است با یک‌ برنامه‌ریزی دقیق در انواع‌ ژانرها و‌ سبک‌ها برای کودک‌ فیلم ساخت تا با داشتن مجموعه‌ای رنگارنگ از آثار متفاوت هم محیط فرهنگی مناسب کودک داشت و هم مراقب اوقات فراغت و دانش‌اندوزی بچه‌ها بود. ساخت فیلم کودک نیازمند تولید و پروداکشنی سنگین و بسیار صنعتی است رمضانی توضیح داد: با توجه به گستردگی جهان ذهنی کودک، هنگام ساخت فیلم، ایجاد فضای نامحدودی از رویاها و تخیلات و به کار بردن استعداد فانتزی در داستان لازم است. بنابراین ساخت فیلم کودک نیازمند تولید و پروداکشنی سنگین و بسیار صنعتی است. امکاناتی نظیر پرده آبی، ویژوال، ساخت‌وساز همه‌جانبه، و… نیازمند بودجه مکفی است. مشتاق شدن کودک برای تماشای فیلم هم هزینه دارد او ادامه داد: ضمن اینکه مشتاق شدن کودک برای تماشای فیلم هم هزینه دارد و لازم است از بازیگرانی که برای آن رده سنی جذاب است دعوت به کار کرد. این بازیگران گاهی طلب دستمزدهای نجومی می‌کنند. پس باید برای تامین این هزینه‌ها فکری شود. من خبر ندارم که بنیاد فارابی یا سایر متولیان سینمای کودک و مدعیان در چند سال اخیر چقدر به ساخت فیلم کودک پرداخته‌اند؛ اما از آنجا که خروجی مناسبی ندیده‌ام، قطع مسلم می‌توانم بگویم کار قابل قبولی صورت نگرفته است. پیشنهاد دادن برای بهبود چرخه اقتصادی سینمای کودک، بدون رسیدن به هدف فقط حرف و حرف و حرف است رمضانی در پایان گفت: پیشنهاد دادن برای بهبود چرخه اقتصادی سینمای کودک، بدون رسیدن به هدف فقط حرف و حرف و حرف است. اگر دل‌مان برای بچه‌ها و دنیای آنها بتپد، جدی‌تر به این موضوع نگاه خواهیم کرد. اما متاسفانه رسالت خودمان را همیشه فراموش می‌کنیم چون تفکر این است که مردم شادی، فیلم کمدی و سرگرمی می‌خواهند. نیاز کودک اصلاً لحاظ نمی‌شود. با این ذهنیت چندین سال است که سینمای کودک له شده و نشانی از آن نمانده است. در حال حاضر انگار تنها فیلم‌هایی ساخته می‌شود که به‌اصطلاح فروشی چندصد میلیاردی داشته باشند.