صنعت نفت به ایران قدرت می‌دهد
ايران يكي از چهار كشور داراي بيش از ٣٠٠ ميليارد بشكه ذخاير هيدروكربوري است كه میتواند از حدود يك درصد جمعيت و مساحت خاكي خود در جهان، بيش از ١٨ درصد ذخاير گازي و ٩ درصد ذخاير نفتي دنيا برای توسعه كشور و رفاه نسل‌های آينده به بهترين شكل استفاده كند.
در گذشته شرکت‌های بین المللی انرژی حتی شرکت‌های کوچکتر نفتی با وجود علاقه برای شرکت در توسعه میادین نفت و گاز ایران به دو دلیل تمایلی برای سرمایه گذاری در ایران نداشتند.
به گزارش تجارت‌نیوز ، دلیل اصلی عدم علاقه شرکت‌ها برای سرمایه‌گذاری در ایران تحریم‌های متعددی بود که علاوه بر تحریم‌های گذشته آمریکا در دوران دولت قبل از طرف اتحادیه اروپا و سزمان ملل علیه ایران وضع شده بود.
از سوی دیگر عدم جذابیت قراردادهای بیع متقابل که حتی قبل از تحریم‌هایی که در رابطه با مسائل هسته‌ای وضع شدند و در سالهایی که قیمت نفت بالای ۱۰۰ دلار هم بود، شرکت‌ها را به سرمایه‌گذاری در حوزه‌های نفت و گاز ایران تشویق نکردند و در این میان قراردادهای جدید نفتی تاثیر به سزایی در کشاندن غول‌های نفتی به پای میز مذاکره داشت.
اما در نهایت مسائل اقتصادی و سیاسی یک کشور است که تعیین می‌کند سرمایه گذاران تمایل به ورود به صنعت آن کشور داشته باشند یا خیر.
هرچند قراردادهای جدید در مقابل قراردادهاط قبلی بیع متقابل پیشرفته‌تر و جذابتر است، اما ممکن است شرکت‌های غربی با اعلام باقی بودن تحریم‌ها، برای بازگشت خود به دنبال بندهای جذابتری در این قراردادها باشند و بازگشت خود را به دریافت امتیازات بیشتری مشروط کنند.
عملکرد شرکت‌های داخلی طی 30 سال گذشته نشان داده است که به دلیل عدم دسترسی به تکنولوژی و تنگناهای مالی به تنهایی توان توسعه صنعت نفت کشور را ندارند و نمی‌توانند حجم عظیم سرمایه‌گذاری‌ها در پروژه‌های نفتی را تامین کنند.
از سویی صنعت انرژی از جذابیت زیادی برای سرمایه گذاران داخلی و خارجی برخوردار است و مسوولان باید از این فرصت استفاده کنند و سرمایه و فناوری مورد نیاز را برای توسعه بالادستی و پایین دستی نفت، گاز و پتروشیمی از بخش خصوصی خارجی و داخلی تامین کنند.
واقعیت این است که ایران در حوزه نفت و گاز بالاترین پتانسیل را دارد، اما از نظر مالی در مضیقه هستیم. از همین رو مهمترین دلیل نیاز به حضور خارجی‌ها در صنعت نفت ایران بحث نیاز به منابع مالی است.
ما برای توسعه و احیای تمامی میادین نفت و گاز کشور به 200 میلیارد دلار سرمایه‌گذاری نیاز داریم و این منابع از داخل قابل تامین نیست، حداقل 65 تا 70 درصد منابع مورد نیاز باید از خارج جذب شود.
بر اساس برنامه ششم توسعه منابع مورد نیاز وزارت نفت برای سرمایه گذاری 134 میلیارد و 700 میلیون دلار است. از این مبلغ 60 میلیارد و 900 میلیون دلار منابع داخلی وزارت نفت است و حدود 73 میلیارد و 500 میلیون دلار منابعی است که تحت عنوان منابع ارزی خارج از وزارت نفت نام گذاری می‌شود.
از طرفی به دلیل جذابیت حوزه نفت و گاز ایران در میان شرکت‌های خارجی بهتر است در این حوزه از توان سرمایه گذاران خارجی استفاده کنیم و سرمایه داخلی صرف اشتغالزایی و توسعه حوزه‌هایی مثل بهداشت و آموزش شود که قابلیت جذب سرمایه خارجی را ندارد.
بنابراین لازم است بتوانیم مشکلات را حل کنیم و منافع ملی را در نظر بگیریم. در غیر این صورت امنیت سرمایه‌گذاری در کشور زیر سوال می‌رود و مانع از توسعه کشور می‌شود.
باید توجه داشت که ما وارد دورانی شده‌ایم که اهمیت توجه به انتشارات گازهای گلخانه‌ای و جرائم سنگینی که برای انتشار دی اکسیدکربن ناشی از مصرف فرآورده‌های نفتی وضع شده تقاضا را به تدریج کاهش می‌دهد.
کشورهایی که ذخایر زیاد نفت و گاز دارند، با این خطر روبه رو هستند که همانطور که زغالسنگ جای خود را به نفت و گاز داد، قسمتی از ذخایر نفت و گاز آنها با عرضه انرژی‌های تجدیدپذیر قابل تولید نباشد.
از مهمترین اهداف چشمانداز در زمینه انرژی «افزایش ظرفیت تولید صیانت شده نفت متناسب با ذخایر موجود و برخورداری کشور از افزایش قدرت اقتصادی و امنیتی و سیاسی» است.
ذخایر هیدروکربور ایران که بیشترین در جهان است، میتواند یکی از مهمترین عوامل برای افزایش قدرت اقتصادی، راهبردی، سیاسی و حفظ امنیت ملی کشور باشد.
تعلل در تصمیم‌گیری در توسعه صنعت نفت و گاز فقط به نفع دشمنان ایران است که در این مورد با اهرم‌های سیاسی و هزینه زیاد اقدام می‌کنند.
منبع: خبرآنلاین
نظرات