به گزارش تجارت نیوز، بر اساس آمارهای رسمی، به طور میانگین هر ساعت دو تا سه نفر در تصادفات رانندگی جان خود را از دست می‌دهند. این آمار تکان‌دهنده است. در واقع ما روزانه 60 هموطن خود را به دلیل تصادف از دست می‌دهیم. مساله اینجاست که این افراد قطعاً خانواده و عزیزانی دارند که مرگ‌شان بر آنها تاثیر خواهد گذاشت. از طرف دیگر دیدن صحنه تصادف چه برای افرادی که عزیز خود را از دست می‌دهند و شاهد این صحنه هستند چه حتی برای رهگذرانی که این حادثه را مشاهده می‌کنند تبعات روانی خواهد داشت. پس همان‌طور که مساله تصادف را باید از بعد خطر جانی، مالی و البته راه‌های پیشگیری از آن مورد بررسی قرار دهیم، پرداختن به این موضوع از بعد روانی هم امری ضروری به نظر می‌رسد.

تاثیر روانی تصادف بر هر فرد متفاوت است

کوروش محبی، روان‌شناس و روان‌درمانگر دراین‌باره به تجارت‌نیوز می‌گوید: «قبل از هر چیز مساله تروما بعد از حادثه مطرح است به خصوص برای افرادی که در تصادف حضور داشته‌اند و در این بین عزیزی را نیز از دست داده‌اند. این افراد برای اینکه بتوانند به زندگی عادی بازگردند به ساعت‌ها و روزها و حتی سال‌ها روان‌درمانی نیاز دارند تا بتوانند با آن فاجعه کنار بیایند.»

او می‌افزاید: «سوگ خود یک خلاء بزرگ است که افراد مختلف با آن برخورد متفاوتی دارند. مساله مرگ افراد در تصادف نیز به همین صورت است؛ اما برای فردی که خود شاهد جان سپردن عزیزش در یک سانحه تصادف بوده قطعاً ماجرا خیلی فرق می‌کند و این افراد بیش از همه نیازمند رسیدگی‌های روان‌پزشکی و روان‌درمانی هستند.»

این روان‌شناس توضیح می‌دهد: «حتی کسانی که در صحنه تصادف حضور نداشته‌اند نیز به شکل دیگری با این مساله درگیر می‌شوند. این پرسش که عزیزشان در آن لحظات چه حالی داشته، آیا درد کشیده یا نه، آیا راهی برای جلوگیری از این حادثه تلخ وجود داشته و هزاران آیای دیگر ذهن فرد را درگیر می‌کند.»

هزینه روانی تصادف دست‌کمی از هزینه‌های جانی و مالی ندارد

دکتر محبی در بخش دیگری از توضیحات خود می‌گوید: «هزینه روانی‌ای که افراد باید بابت تصادف بپردازند هیچ کمتر از هزینه‌های جانی و مالی این اتفاق تلخ نیست. به عنوان مثال در تصادف اتوبوس دانش‌آموزان دختر نخبه که به مرگ چند تن از آنها منجر شد، نزدیک به 40 دانش‌آموز در آن اتوبوس حضور داشتند و شاهد این ماجرا بودند.»

او اضافه می‌کند: «این دختران تا سال‌ها درگیر همان ترومای بعد از حادثه هستند. آنها هم جسمی آسیب دیده‌اند و هم روحی و روانی. از دست دادن همکلاسی‌هایشان و فکر به این مساله که ممکن بود خود آنها یکی از جان‌باختگان باشند همه اینها آسیب‌هایی است که تا سال‌ها در روان این افراد باقی می‌ماند.»

افراد حادثه‌دیده دچار اختلالات اضطرابی می‌شوند

این روان‌درمانگر همچنین به مساله اختلالات روانی در افراد آسیب‌دیده اشاره می‌کند و می‌گوید: «هر فرد به میزان ظرفیت روانی‌ای که دارد بعد از بروز حوادثی از این دست دچار نوعی از اختلالات اضطرابی می‌شود. برخی افراد حتی تا آخر عمر هم دیگر نمی‌توانند رانندگی کنند. برخی دیگر با دیدن صحنه‌های مشابه دچار بی‌قراری و رفتارهای اضطرابی می‌شوند و در بعضی افراد هم حتی کوچک‌ترین صدا می‌تواند آنها را به مرز جنون برساند.»

تبدیل شدن از یک انسان سالم به یک انسان معلول در تصادف می‌تواند افراد را تا سر حد جنون بکشاند

محبی در پاسخ به این سوال که سرنوشت افرادی که بر اثر تصادف‌ یکی از اعضای بدن خود را از دست می‌دهند و برای همیشه معلول می‌شوند چیست و این افراد از نظر روانی چه باری را تحمل می‌کنند می‌گوید: «وضعیت این افراد سخت‌تر است. تبدیل شدن از یک انسان سالم به یک انسان معلول می‌تواند افراد را تا سر حد جنون بکشاند.»

او توضیح می‌دهد: «رسیدگی به وضعیت روانی این افراد از همان روزها و ساعات اولیه بسیار مهم است. خانواده و اطرافیان نیز با رفتارهایی که از خود بروز می‌دهند می‌توانند تاثیر مستقیمی در پذیرش این سانحه در فرد داشته باشند. تمام اینها نیازمند راهنمایی و آگاهی است که باید از سوی متخصصان به آنها ارائه شود.»

این روان‌شناس در پایان می‌گوید: «البته که همیشه پیشگیری بر درمان ارحجیت دارد. در واقع باید شرایطی فراهم کنیم که میزان آسیب‌های رانندگی به حداقل برسد. میزان تصادفات کاهش پیدا کند و فرهنگ رانندگی در کشور متحول شود. اما مساله روان افراد بعد از بروز این سوانح نباید نادیده گرفته و تنها به بحث خسارات جانی و مالی این حادثه پرداخته شود.»