کار هست، ایرانی‌ها دل به کار نمی‌دهند!

ما صد درصدمون هم که کار کنیم هیچ اتفاقی نمیفته. حاکمان در اینجا هر ابتکاری هم که صورت بگیره و صاحب میشن و اجازه رشدش نمیدن. یک مثالش همین تجارت در بستر اینترنت هستش که از قضا در دنیا درآمد زیادی هم داره. ولی حاکمان تحمل دیدن هیچ خلاقیتی رو ندارن و فوری باهاش مقابله میکنن و از پا درش میارن. نمونش همین عوامل سایت تاینی مووی که تازگی ها دستگیر شدن.
خیلی از جوون ها و نوجوان ها با تنها ثبت دامین و فروش اونها به ثروت رسیدند ولی ما تو کشورمون حکومت اولین کاری کرد ثبت دامین ها با نام ادارات و دانشگاه ها و . . . رو برای افراد حقیقی ممنوع کرد. از طرفی هم با اجرا نکردن قانون کپی رایت، سرمایه گذاری در بازار اینترنتی رو پرخطر و بیهوده کردند.خوب من سالها برنامه نویسی نیاموختم که خلاقیتم در کسری از ثانیه به سرقت بره و حکومت توانایی حمایت از حقوق من رو نداشته باشه.
صد درصد مردم ایران هم که کار بکنند از اونجایی که بازار سرمایه ایران بازار انحصار و برده داری هستش هیچ فرقی نمیکنه. ما کارگرهای یک سری آقازاده هستیم که هروقت اراده کنند میتونن سرمایه و خلاقیت ما رو صاحب بشن

• مهدی حاتمی شنبه ۱۵ مهر ۱۳۹۶ | ۱۵:۰۶

  ۰ ۰

  جعفر جان اوضاع این اندازه که شما می‌گی هم تلخ نیست. کافیه به تاریخ کشورهای دیگه نگاه کنیم که در شرایط حتی بدتری هم بودن و سر بر آوردن.
  نمونه‌هاش: آلمان، ژاپن، کره جنوبی، برزیل و حتی هند.
  بعد هم اینکه افزایش نیروی کار در یک کشور، با افزایش رشد اقتصادی نسبت مستقیم داره و این یعنی قدرت گرفتن جامعه در مقابل سیستم.

این یه بحث تخصصی هست که نیاز به تحقیق اجتماعی گسترده داره!!
نویسنده مردم ما رو با اروپا مقایسه کرده در صورتی که ما تو خاورمیانه ایم . با افکار خاص خودمون به قطع ایرانیان از مردم کشورهای دارای نفت بسیار کاری تر هستند ولی نسبت به ژاپنی ها خوب مشخصا کم کاریم!! تو ایران تقریبا صنعتی نداریم و فقط مصرف کننده هستیم هر کسی از جمله خودم کاری شروع کرده بشدت شکست خورده چون نرخ شکست بسیار بالاس تازه من برای کار خودم همه کاری می کردم از کارگری سخت تا قسمت های مهندسی و طراحی منتها شرایط کشور ما با نفت تا ابد همینه همه اشکالاتمون رو با نفت می پوشونیم بانک ها داغونن

• مهدی حاتمی یکشنبه ۱۶ مهر ۱۳۹۶ | ۱۴:۲۱

  ۰ ۰

  حسن جان ممنون که متن رو خوندی و نظر دادی.
  شما کاملا درست می‌گی. همین چند روز پیش مدیر‌عامل بانک خاورمیانه در یک سخنرانی گفت که بیشتر بانک‌های ایرانی در واقع ورشکسته هستن (نقل به مضمون). اینکه ما مشکلات‌مون رو با نفت می‌پوشونیم هم واقعیت داره. کافیه به تفاوت دوران ریاست‌جمهوری احمدی‌نژاد و روحانی نگاه کنیم که تو اولی، نفت 140 دلاری اجازه هر حرکتی رو به دولت می‌داد، اما دست دولت الان بسته است.
  اما حسن جان اجازه بده من 1 سوال بپرسم. همین که دختر و پسرهای 16 ساله اروپایی حاضر به ظرف شستن تو کافه‌ها هستن، اما دختر و پسرهای ایرانی این کار رو کسر شأن می‌دونن به نظرت چه دلیلی داره؟
  یک مثال فرهنگی دیگه: تو آمریکا معمولا بچه‌ها تا قبلا از 20 سالگی مجبور به ترک خونه والدین‌شون هستن اما در ایران ممکنه تا 30 سالگی هم بمونن؟ چرا؟

بنده در زمینه آی تی کار میکنم تا 100 نفر رو میتونم معرفی کنم با حقوق بالا سر کار برن
ولی مراجعین فقط مدرک دارند و حتی در حد تایپ کردن هم سواد ندارند و از روز اول حقوق بالا هم میخواهند….حاضر نیستند مدتی را کاراموزی کنند تا برای شرکت کارایی داشته باشند. یک نیروی نااشنا به کار وقت سه نیروی کارامد را هم میگیرد
از نظر بنده کار تا دلت بخواد هست ولی تخصص اصلا و به هیچ وجه وجود ندارد
یک نیروی کار به هر دری میزند تا وارد یک مجموعه شود و بعد از گذشت چند ماه قر زدنهایش شروع میشود که کارش سخت است ، حقوقش کم است ، مسیرش دور است و …..
مشکل اصلی تولید کار در ایران موانع اداری ، مالیات ، بیمه و کارجو با مدرک و بدون تخصص است

• مهدی حاتمی دوشنبه ۱۷ مهر ۱۳۹۶ | ۰۸:۴۸

  ۰ ۰

  آرش جان ممنون.
  شما به نکته خیلی خیلی مهمی اشاره کردی. واقعا خوشحالم که به این موضوع توجه داری.
  نبود مهارت (skill) و توجه صرف به مدرک یکی از اساسی‌ترین مشکلات بازار کار در ایران هست و اتفاقا حرف من هم در این گزارش وجه دیگه همین موضوع هست. بازار کار در ایران همین امروز حدود 24 میلیون فرصت شغلی داره که حدود 9 درصد از این رقم رو مشاغل دولتی تشکیل می‌دن.
  موضوع ولی اینه که همه به دنبال پیدا کردن یک شغل دولتی هستن تا صبح برن سر کار، بعد برن نهار و بعد هم برگردن خونه و سر ماه پول تو حساب‌شون باشه!
  همین حالا شرکتی مثل دیجی کالا، دست‌کم حدود 1500 میلیارد تومان ارزش‌گذاری شده و بعد هم اسنپ، تپسی و… اومدن. چرا ما می‌نالیم که کاری نیست و دولت باید آستین بالا بزنه و شغل ایجاد کنه؟ سوال من اینه که مگه بقیه کشورها و بقیه جوامع با مشکلاتی مشابه مشکلات ما مواجه نبودن؟ آیا مثلا تو آلمان هم 9 درصد از مردم مشاغل دولتی دارن؟ آیا این شرکت های نوپا نمی تونن الگوی مناسبی برای کارآفرینی باشن؟
  همین چند هفته پیش هم محمد‌علی نجفی، شهردار تهران گفت که شهرداری تهران حدود 60 هزار کارمند داره و این در حالیه که فقط به 15 هزار کارمند احتیاج داره. اگر چنین الگویی مورد پسند ایرانی‌ها هست، قطعا نباید از نبود شغل ناراحت باشن، چون که «از ماست که بر ماست».

تاسف اوره در زمان رکود اقتصادی که مسایل سیاسی باعث شده بسیاری از مشاغل ضعیف بشه و یا شرکتهایی که در امد ندارن و سرانجام شغلی وجود نداره کسی تیتتر بزنه خیلی خوب ….ایرانی ها اهل کار نیستن !!!!مشکل اصلی اینه که کار ی وجود نداره …و نویسنده محترم نتیجه گرفته که ما اهل کار نیستیم .واقعا جواب دادن به چنین کسی سخته !!

• مهدی حاتمی دوشنبه ۱۷ مهر ۱۳۹۶ | ۰۸:۲۳

  ۰ ۰

  احمد جان ممنون از نقطه نظرت.
  اتفاقا ما در تجارت‌نیوز، اهل تعامل هستیم و تک‌تک نظرات و کامنت‌ها رو هم می‌خونیم و سعی می‌کنیم جواب بدیم.
  جانِ کلام این گزارش تفاوت بین «نرخ بیکاری» و «نرخ مشارکت اقتصادی» هست احمد جان. نرخ بیکاری نشون‌دهنده تعداد کسانی هست که دنبال کار می‌گردن ولی کاری پیدا نمی‌کنن (همین گروهی که شما هم بهشون اشاره کردی) و نرخ مشارکت اقتصادی نشون می‌ده اصولا چه کسری از مردم به دنبال کار می‌گردن و چه کسری نه.
  نرخ بیکاری در ایران حدود 12 درصد هست و نرخ مشارکت اقتصادی حدود 40 درصد. این یعنی حدود 60 درصد از ایرانی‌هایی که می‌تونن کار کنن، اصلا به دنبال کار نیستن!
  این هست که تعجب‌آوره دوست من. یک لحظه فکر کنیم که چرا وضعیت این طوریه؟ آیا این 60 درصد از اینکه بتونن شغل پیدا کنن نا‌امیدن؟ پس چرا کسی به آگهی‌های نیازمندی «کارگر ساده» جواب نمی‌ده؟ آیا ماهی 700 هزار تومان حقوق گرفتن (که قبول دارم به شکل فاجعه‌باری ناچیزه) بهتر از هیچی حقوق نگرفتن نیست؟

خجالت اوره

انواع کارهای خدماتی در کشور با اورده پایین در شهرستانها امکان پذیر می باشد مثال .پرورش شتر ،شتر مرغ ،ماهی و مرغ انواع کارهای خدماتی که در شهرهای بزرگتر جواب داده میتواند در شهرهای کوچکتر توسط اشخاص ایجاد گردد

• مهدی حاتمی سه‌شنبه ۱۸ مهر ۱۳۹۶ | ۰۸:۳۶

  ۰ ۰

  ممنون حمید جان
  درست می‌گین. اتفاقا کارهای این چنینی خیلی راحت در روستاها و شهرهای کوچک جواب می‌دن و می‌تونن سودآوری خوبی داشته باشن. خیلی‌ها پرورش کاکتوس، شترمرغ، ماهی، میگو و …انجام می‌دن و البته این فهرست با نوآوری می‌تونه طولانی‌تر بشه.

• ناشناس پنجشنبه ۵ اسفند ۱۴۰۰ | ۱۱:۴۳

  ۰ ۰

  آره خیلی خوبه. سود آوریشون عالیه یعنی نه تنها خود شخص بلکه اطرافیان هم به سود خوبی میرسند و وابسته این دولت و کارفرماها نمیشن ولی یه مشکل هست اونم باید اول یه سرمایه داشته باشی که کارگران ندارند و وام هم سنگ اندازی میکنن

جناب حاتمی اگر مردم بقول شما skill ندارند آیا تقصیر نظام آموزشی که سرتاپا دولتی و حکومتی هست نمی باشد؟ وقتی سیاستمداران و وزرای دولت به فکر واردات و دلالی و رشوه های بین المللی و … هستند مهندس ایرانی چه کاری میتونی کنه؟ آیا جلوی خام فروشی نفت و معدن و … را باید مردم بگیرند؟ وقتی پست های کلیدی و با فامیل بازی و باندبازی اشغال میشه مردم عادی گمراه خواهند شد……

• مهدی حاتمی سه‌شنبه ۱۸ مهر ۱۳۹۶ | ۰۸:۳۴

  ۰ ۰

  محسن جان دولت‌ها آیینه مردمند و مشتی نمونه خروار از جامعه خود ما هستن. سوال من اینه که همین حالا کسانی که مثلا ایده‌پرداز شرکت‌های استارتاپی هستن و ماهانه 15 میلیون تومان حقوق می‌گیرن، در سیستم آموزشی دیگه‌ای درس خوندن؟ نه!
  اون‌ها هم تو همین سیستم آموزشی ما درس خوندن و حتی اگه آموزش خوب وجود نداشته باشه، از جایی بیرون از دانشگاه قابل تامینه. مگه همین سیستم آموزشی نیست که سالانه حدود 150 هزار دانش‌آموخته رو به خارج از مرزهای ایران می‌فرسته؟
  موضوع اینه که ما حاضر نیستیم تحت شرایط دشوار کار کنیم، یعنی همون کاری که شهروندان ژاپنی، آلمانی، هندی و چینی کردن و می‌کنن.
  در مورد خام‌فروشی با شما موافقم، ولی ورق داره بر می‌گرده. کافیه به فهرست شرکت‌های استارتاپی و دانش‌بنیان نگاه کنید که هر روز داره مفصل‌تر می‌شه. اتفاقا اینجا هم (با کمال احترام) با شما مخالفم، چرا که دولت وظیفه نداره برای ما استارتاپ و کارخونه بزنه، دولت فقط باید زمینه رو مهیا کنه.
  فامیل‌بازی و باندبازی هم هست، حق با شما است. ولی این 1 بحث دیگه است.
  ممنون

جانا سخن از زبان ما میگویی.جدا که من خودم همیشه میگم کار هست کار هست کار هست…
چون افراد بعضا توقعات و انتظاراتشان کمی بالاتر از گزینه های پیش رویشان است
این موجب پدیده کاذب بیکاری میشود…
الان بنظرم افرادی که راه تحصیل و دانشگاهی را انتخاب کرده اند به کمتر از دکتری نباید
قانع شوند…به قول استاد بزرگمان که میفرمود:
((دکترای خوب بیکار نیست…شما اگر خوب باشید(بعنوان هیات علمی)جذب میشید))
_این برای افرادی که راه آکادمیک را پیش گرفتند.
اما راه دیگر راه بازار است که فرد از راه تجربه و کار فنی در بازار به موفقیت میرسد…در هر صورت کار هست و از مسوولین هم متشکرم.
پس تکرار میکنم (کاررررر هسسسست)شاد باشید.

• ناشناس دوشنبه ۱۶ فروردین ۱۴۰۰ | ۲۱:۰۸

  ۰ ۰

  شکمت پره برو بخواب. هیئت علمی با هزار بدبختی و آشنا الان میشه. کار هم بله هست ولی سابقه کار می خوان. پول درست نمیدن. امنیت شغلی نیست. مثل برده باید کار کنی براشون برای نمردن. کارفرما سر کارگر شیر هست. باور کن جوانان ایرانی همگی دنبال کار هستند، کسی محل نمیده. به زودی در آینده شاهد پیری جمعیت و بحران های دیگه خواهیم بود.

من یک جوان 24ساله از اصفهانم 2بچه دارم و اجاره نشینم کسیم ندارم کمکم کنه و با حقوق روزی هشتاد هزارتومن که یک ماه کار هست یک سال نیست نمیشه تو ایران زندگی کرد تموم جوون ها سن من اومدن تو عراق و بصره سلیمانیه کار میکنند چرا چون به یه کار گر صاده روزی 250تا 300میدن واقعا متعسفم برا دولتمون که کاری باهامو کرده که باید بریم گردن خم کنیم و ازمون کار بکشن

سلام و وقت بخیر خدمت تمامی دوستان. ببینید اینکه میگن ایرانی ها اهل کار کردن نیستن شاید یه کمی درست باشه ولی اینکه قبول کنیم مشکلات کشور به خاطر عدم کار کردن کارگران یا دانشگاه رفته ها یه چیز مزخرفه به چند علت این حرفو میزنم. از خودم شروع میکنم تا افرادی که تو عمرم دیدم وشناختم. اول من خودم از ۱۴ سالگی کار کردم از بنایی و کشاورزی تا رستوران و شرکت و کارخونه الان ۲۶ سالمه تو این مدتی که کار کردم بنایی و کشاورزی حقوقشون بیشتر بوده ولی بیمه نداره یعنی یک شخصی که میخواد از جونش بگذره و بیمه نباشه و یه ده سال میتونه کار کنه و بعدش از کار افتاده میشه وچون بیمه نداره دولت و هیچ مسئولی نمیاد بگه شما چون کار کردی و حالا بدبخت شدی کمکت میکنیم کشاورزی هم همینطوره. اینایی که گفتم برای کارگران ساده بود. شاید اونی که سرکارگرشون باشه وضعشون بهتر باشه اونم نه همشون. می مونه شرکت ها و کارخونه ها. خب مطمئنا بیشتر کار گران تو همچین جاهایی کار کردن و میدونن چطوریه و احتیاجی نیست بگم ولی خب چند تاشو میگم. ایران تنها کشوری هستش که از کارگران برای کار کردن بیشترین پول رو نسبت به حقوقش میگیرن . حالا بماند کارفرماها سنوات نمیدن یا اضافه کاریشون رو نمیدن یا عیدیشون رو نمیدن یا بیمه رو پرداخت نمیکنن. با اینکه کارگران در خط فقر و زیر خط فقر زندگی میکنن. اگر حق رو بدیم به شما که ایرانی ها باید روزانه بالای ۱۵ ساعت کار کنن با حقوق بخور نمیر تا کارفرما ها ثروتمند بشن و یه مالیاتی و حق السهمی هم به مسئولان بدن. البته شما راست میگید ایرانی ها کار نمیکنند ولی نه کارگران بلکه مسئولان. با این وضع کارگران همان زباله گردی با صرفه تره چون مالیات و کارفرمای دزد نداره هر چند اونم میخواین ازشون مالیات بگیرید