مریم شاه‌سمندی 
«تجارت‌نیوز» گزارش می‌دهد:
رتبه بندی به ابزاری برای کنترل معلمان تبدیل شده است
افزایش ۲ میلیون تومان دردی از معلمان دوا نمی‌کند
طرح رتبه بندی معلمان که قرار بود باعث بهبود وضعیت معیشت معلمان شود و آنها را از سقوط به زیر خط فقر نجات دهد، در نهایت تبدیل به طرحی شد که بسیاری آن را تنها ابزاری برای کنترل معلمان می‌دانند.
به گزارش تجارت نیوز، طرح رتبه بندی معلمان پس از ۱۰ سال سرگردانی در مجلس بالاخره در تاریخ 15 اسفند 1400 به تصویب رسید اما اجرایی شدن آن باز هم مشمول مرور زمان شد و البته طرحی که قرار بود باعث بهبود وضعیت معیشت معلمان شود و آنها را از سقوط به زیر خط فقر نجات دهد در نهایت تبدیل به طرحی شد که هیچ‌کدام از وعده‌های ذکرشده در آن به مرحله اجرا نرسید و بسیاری از معلمان اجرای این طرح را تنها ابزاری برای کنترل می‌دانند.
رتبه بندی مساله تشویقی است نه بنیادی
محمدتقی فلاحی، دبیر کانون صنفی معلمان، دراین‌باره به تجارت‌نیوز می‌گوید: «متاسفانه طرح رتبه بندی هیچ پاسخ مناسبی به مطالبات معلمان نمی‌داد. در واقع اعتراض‌های اولیه هم به همین دلیل بود که بسیاری از معلمان معتقد بودند ابتدا باید به وضعیت دریافتی‌هایشان رسیدگی می‌شد و بعد از آن مساله رتبه بندی در دستور کار قرار می‌گرفت.»
او می‌افزاید: «در واقع طرح رتبه بندی باعث شد آموزش‌وپرورش بتواند برای رسیدگی به وضعیت معیشتی معلمان زمان بخرد و با دادن وعده‌هایی که اجرایی شدن این طرح می‌تواند تمامی مشکلات را حل کند به مطالبات اصلی معلمان رسیدگی نکند. درحالی‌که رتبه بندی یک مساله تشویقی است نه مساله‌ای بنیادی که با آن بتوان مشکلات اساسی معیشتی معلمان را حل‌وفصل کرد.»
وعده‌هایی که اجرایی نشد
دبیر کانون صنفی معلمان ادامه می‌دهد: «در مصوبه اولیه قرار بود دریافتی معلمان نزدیک به 80 درصد دریافتی اساتید دانشگاه شود اما چون این مساله همزمان شد با اعتراضات معلمی درباره ماهیت طرح رتبه بندی، این بند هم از مصوبه اولیه حذف شد و در نهایت افزایش‌ها را به پایین‌ترین حد رتبه‌های اساتید دانشگاه رساندند و مبلغی که به حقوق معلمان اضافه شد از 2 میلیون تومان تجاوز نکرد.»
رتبه بندی تبدیل به حربه تنبیهی شد
محمدتقی فلاحی توضیح می‌دهد: «شاید از ابتدا که طرح رتبه بندی بررسی و تدوین می‌شد چنین هدفی نداشت اما از زمان اجرایی شدن طرح ما شاهد هستیم که رتبه بندی بیشتر به یک ابزار تنبیهی برای معلمان تبدیل شده است و حکم کنترل‌کننده را دارد. کافی است معلمی از مشکلات و مسائل کاری خود شکایت کند یا سیاست‌های وزارت آموزش‌وپرورش را زیر سوال ببرد، خیلی سریع دریافتی رتبه بندی او قطع می‌شود.»
او اضافه می‌کند: «در بسیاری از موارد وقتی معلمان برای اعتراض به قطع حق رتبه بندی خود مراجعه می‌کنند آنها را به حراست وزارتخانه ارجاع می‌دهند و پاسخی دریافتی هم این است که دستور از بالا رسیده و در واقع نه جای اعتراضی باقی می‌ماند و نه امیدی به اصلاح است.»
تمام هیاهو و اخباری که برای طرح رتبه بندی به راه افتاد ظاهرسازی بود
دبیر کانون صنفی معلمان در پاسخ به این سوال که چرا رتبه‌های اصلاح‌شده در پرداختی‌های معلمان اعمال نمی‌شود می‌گوید: «این سوالی است که باید مسئولان وزارت آموزش و پرورش جواب بدهند. ماه‌ها از اعتراض معلمان و تغییر رتبه آنها می‌گذرد اما دریافتی‌شان هنوز بر اساس همان رتبه بندی اولیه است و این نشان می‌دهد تمام این هیاهو و اخباری که برای اجرایی شدن طرح رتبه بندی به راه افتاد برای ظاهرسازی بوده و در عمل مشکلات معیشتی معلمان نه‌تنها کم نشده که با توجه به افزایش تورم و مشکلات اقتصادی، وضعیت بغرنج‌تری پیدا کرده‌اند.»
حق‌التدریسی‌هایی که همچنان بالاتکلیف‌اند
این روزها مشکلات معلمان یکی دوتا نیست؛ از نارضایتی بابت اجرای نادرست قانون رتبه بندی گرفته تا افزایش اندک‌حقوقی که برای مقابله با تورم کفایت نمی‌کند و سرگردانی معلمان حق‌التدریس که سال‌هاست در انتظار استخدام‌اند و حتی با وجود قبولی در آزمون‌های استخدامی و گزینشی هیچ خبری از استخدام‌شان نیست.
آرزو– س، یکی از معلمان حق‌التدریسی، به تجارت‌نیوز می‌گوید: «بیش از 10 سال است که به صورت حق‌التحریر در مدارس دولتی مشغول کار هستم، دو بار در آزمون استخدامی و دو بار در گزینش شرکت کرده‌ام و هر بار هم در دو مرحله قبول شده‌ام اما هنوز هیچ خبری از استخدام نیست.»
او می‌افراید: «بلاتکلیفی در این زمینه باعث شده بسیاری از معلمان انگیزه خود را برای تدریس از دست بدهند و در نهایت هم به دنبال شغل‌های دیگر باشند. ای کاش وزارتخانه به جای گرامیداشت روز معلم کمی به وضعیت معلمان حق‌التدریس که نه پرداخت حقوق‌هایشان منظم است و نه امنیت شغلی دارند رسیدگی می‌کرد.»
این معلم حق‌التدریسی توضیح می‌دهد: «ما اغلب برای جبران کمبود معلم در مدارس دولتی به کار گرفته می‌شویم. همین که بسیاری از مدارس دولتی در سه‌ماهه نخست سال تحصیلی 1402-1403 به دلیل دیر اعلام شدن آزمون‌های استخدامی و گزینشی معلمان با کمبود معلم مواجه بودند این معلمان حق‌التدریسی بودند که از سوی آموزش‌وپرورش برای جبران این کمبود به مدارس اعزام شدند اما جالب است بدانید که ما تا اسفندماه هیچ حقوقی دریافت نکرده بودیم.»
او ادامه می‌دهد: «متاسفانه بحث امنیت شغلی برای معلمان حق‌التدریس به یک چالش اساسی تبدیل شده است و هرچه در این زمینه سعی می‌کنیم صدای خود را به گوش مسئولان وزارتخانه برسانیم و بعد از سال‌ها بلاتکلیفی بالاخره به یک وضعیت پایدار برسیم، هیچ نتیجه‌ای نمی‌گیریم و همچنان در بلاتکلیفی به سر می‌بریم.»
نظرات