رضا نصری معتقد است: «نامه‌های ترامپ جز یک تاکتیک برای تعمیق شکاف میان دولت و ملت در شرایط جنگ اقتصادی نیست و در واقع، این اقدام با هدف تغییر «تصویر ذهنی» داخلی و بین‌المللی صورت می‌گیرد؛ از یک سو خودش را طرفدار مردم ایران نشان می‌دهد و از سوی دیگر دولت ایران را مقصر اصلی شرایط موجود معرفی می‌کند.»
تهران رسما اعلام کرده که هنوز نامه‌ای را از واشنگتن دریافت نکرده است اما با رد امکان گفت‌وگو میان ایران و آمریکا از سوی رهبر انقلاب، تنش‌های میان دو کشور در فاز جدید جریان پیدا می‌کند.
رهبر انقلاب گفتند: اصرار برخی از دولت‌های قلدر برای مذاکره، به منظور حل مسائل نیست، بلکه برای تحکّم و تحمیل توقعات خودشان است. جمهوری اسلامی ایران قطعاً توقعات آنها را نخواهد پذیرفت.
عباس آخوندی نوشت: ترامپ تمایل به گفت‌وگوی مستقیم و بدون هرگونه واسطه را با رهبری دارد. در نگاه اول به‌نظر می‌رسد که او تمایلی به شریک‌سازی پوتین در این ارتباط را ندارد. او نمی‌خواهد که پوتین از کارت ایران به قول خودش در ارتباط با او در حل‌وفصل مساله اوکراین بهره‌برداری نماید.
بررسی‌ها نشان می‌دهد محور پیام (ترامپ به رهبر انقلاب) احتمالا شامل موارد زیر بوده‌است: «اشاره به عدم قصد آمریکا برای تغییر رژیم در ایران»، «درخواست آمریکا برای مذاکره درباره موضوع هسته‌ای»، «عزم آمریکا برای جلوگیری از ساخت سلاح هسته‌ای به‌وسیله ایران»، «آمادگی آمریکا برای مذاکرات صادقانه با ایران» و «مذاکره با آمریکا، زمینه‌ساز پیشرفت ایران».
