هفته گذشته بود که انتشار تصاویری از سوءاستفاده چند چهره ورزشی از آمبولانس برای خروج از ورزشگاه آزادی خبرساز شد و بار دیگر این پرسش را در اذهان عمومی مطرح کرد که عواقب سوءاستفاده از خودروهای امدادی چیست و چرا هرازچندگاهی خبرهایی از تردد معلمان خصوصی، سلبریتی‌ها و ... با آمبولانس منتشر می‌شود؟
اتفاقات شامگاه چهارشنبه نشان داد که متاسفانه نه تنها حضور بانوان در ورزشگاه از شدت فضای مسموم و ناسالم نکاست بلکه در اتفاقی تاسف انگیز شاهد زشت‌ترین و شرم‌آورترین صحنه‌ها و توهین‌ها و زیر پا گذاشتن کرامت بانوان نیز بودیم.
با توجه به گرانی و تورم، به نظر می‌رسد کم‌کم حتی حضور در ورزشگاه و تماشای مسابقات فوتبال هم دور از دسترس خیلی از شهروندان قرار می‌گیرد. نرخ بلیت برای سال جدید از ۷۰هزار تومان (برای طبقه دوم) تا ۱۵۰هزار تومان (برای پشت دروازه) و ۲۵۰هزار تومان (برای روبه‌روی جایگاه) خواهد بود.
زنان با چشم‌های گریان و فریادهای عصبی تا پایان نیمه اول بازی پرسپولیس و الدحیل پشت درهای بسته استادیوم آزادی ایستادند؛ تلاشی نافرجام برای نشستن روی سکوهای تماشاگران که بارها و بارها اتفاق افتاده است.
مدیرعامل شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی گفت: در فاز اول قرار بود ۳۰۰ میلیارد تومان سازمان برنامه و بودجه در اختیار ما قرار دهد که تقریبا ۱۰۰ میلیارد را دریافت کردیم.
قرار است یک ورزشگاه جدید در تهران ساخته شود که در نوع خود اتفاق خوبی است اما حالا این سوال نیز مطرح شده که چرا ورزشگاه‌های قدیمی ما با عمر حدود 50 سال، مانند ورزشگاه های 100 ساله اروپا، به طور اصولی بازسازی نمی‌شوند و قابل استفاده نیستند؟
مسئولان ورزش ایران به چینی‌ها پیشنهاد دادند برای ساخت ساخت ورزشگاه جدید در تهران مشارکت کنند، در حالی که ایران علاوه بر تاسیس ورزشگاه‌های مدرن در مشهد و اهواز، در ساخت دو ورزشگاه در عراق نیز مشارکت داشته است.
