حسن روحانی، رئیس‌جمهور ایران در دولت‌های یازدهم و دوازدهم، در پیامی ویدئویی درباره چهاردهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری، حمایت خود را از دکتر مسعود پزشکیان اعلام کرد.
حسن روحانی گفت: قانون راهبردی مجلس بدترین قانون در تاریخ جمهوری اسلامی ایران است. ما از این قانون بدتر نداشته‌ایم. قانونی که فقط توطئه بود برای اینکه دولت دوازدهم ناموفق شود.
روابط عمومی دفتر رئیس‌جمهور ایران در دولت‌های یازدهم و دوازدهم به ادعای اخیر محمدباقر قالیباف درباره تصویب «قانون اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌ها» به درخواست شعام (شورای عالی امنیت ملی) پاسخ داد.
حسن روحانی، رئیس‌جمهور ایران در دولت‌های یازدهم و دوازدهم، در بیانیه‌ای به مناسبت انتخابات چهاردهمین دوره ریاست‌جمهوری، سؤالات ده‌گانه‌ای را به عنوان «ملاک انتخاب رئیس‌جمهور» مطرح کرده است.
محمود واعظی گفت: روحانی شخصاً مسأله برجام را دنبال می‌کرد و خیلی مشخص بود، اما اگر دبیرخانه همسو بود، می‌توانست به راحتی حل شود؛ چه بسا می‌توانم بگویم اگر دبیرخانه همسو بود، در دولت دوازدهم امضا می‌شد. عوض کردن دبیر همیشه یک توافق بین رئیس‌جمهوری و مقام معظم رهبری است. این توافق حاصل نشد. آقای روحانی چند بار اقدام کردند.
ادبیات حسن رحیم‌پور ازغدی و این لحن به شدت عجیب است و بیشتر بوی تسویه حساب سیاسی می‌دهد تا بیان واقعیت. کیست که ماجرای مشاجره لفظی ازغدی و روحانی در شورای عالی انقلاب فرهنگی را نداند.
دبیرکل حزب اعتدال و توسعه گفت: در انتخابات مجلس خبرگان شخصیتی مانند آقای روحانی که ۲۴ سال در شورای عالی امنیت ملی ۲۰ سال در مجلس شورای اسلامی و ۸ سال در ریاست جمهوری بود را رد صلاحیت کردند که پاسخ آقای روحانی پاسخ مناسب و متقنی بود که در چارچوب قانون اساسی جواب داد.
روحانی حق دارد اعتراض کند و به این روند معترض باشد. او زمانی رئیس جمهور ایران بوده است و عضو مجلس خبرگان رهبری و دوست دارد بداند چه اتفاقی افتاده است که حالا به او می‌گویند تو حق ورود به این مجلس را نداری.
علی مطهری در نامه‌ای نوشت: «عجیب است که اکثر دلایلی که دبیر شورای نگهبان برای عدم احراز صلاحیت آقای روحانی برای مجلس خبرگان رهبری آورده است تناقض آمیز است، یعنی کارهایی را که جزء وظایف رئیس جمهور بوده است به عنوان تخلف و دلیل عدم احراز و در واقع رد صلاحیت او ذکر کرده است.»
آقای روحانی به میزان آرای خود در سال‌های ۱۳۹۲ و ۱۳۹۶ استناد می‌کند، اما نمی‌گوید که طبق نظرسنجی‌های دولتی در چند سال پایانی دولت وی، مقبولیت او به زیر شش درصد رسیده بود و حتی برخی حامیان سیاسی‌اش هم به خاطر کارنامه فاجعه بار دولت «برجام و دیگر هیچ»، از او برائت می‌جستند.
