ایران در دهههای اخیر مانند بسیاری از کشورهای جهان با شتابی کمسابقه به سمت سالمندی جمعیت حرکت کرده است؛ روندی که اگرچه قابل پیشبینی بوده اما سیاستگذاری متناسب با آن با تأخیر همراه شده است. در این شرایط، شتاب روزافزون افزایش جمعیت سالمندی میتواند به بحران تبدیل شود.
در حوزه بهداشت و درمان، همین الان هم با کمبود بیمارستانهای تخصصی کودکان در کل کشور مواجه هستیم. از سوی دیگر کمبود پزشک متخصص کودکان- یکی از معضلاتی که سالها در مورد آن بحث شده- و از همه مهمتر افزایش هزینههای درمان که بسیاری از خانوادهها را زمینگیر کرده همه و همه نشان میدهد زیرساخت حیاتی بهداشت و درمان برای افزایش جمعیت نهتنها فراهم نیست که حتی پاسخگوی نیاز همین جمعیت کنونی کشور هم نبوده است.
