ایران از معدود کشورهایی است که ساختار تولید فولادش ذاتاً با مسیر جهانی کاهش کربن همخوانی دارد. اتکا به فناوری احیای مستقیم گازپایه و کوره قوس الکتریکی (DRI–EAF)، در کنار ذخایر عظیم گاز طبیعی و پتانسیل بالای توسعه انرژیهای تجدیدپذیر، بستر کمنظیری برای تولید فولاد کمکربن با هیدروژن آبی در کوتاهمدت و هیدروژن سبز در میانمدت فراهم آورده است.
تولید جهانی چدن خام در سپتامبر ۲۰۲۵ نسبت به سپتامبر ۲۰۲۴ به میزان ۰.۵ درصد کاهش یافت و به ۱۱۰.۵ میلیون تن رسید. در مقایسه با ماه قبل، این رقم ۵.۸ درصد افت داشت و در نتیجه به پایینترین سطح خود از دسامبر ۲۰۲۳ رسید. این دادهها بر اساس آمار انجمن جهانی فولاد (WorldSteel) و به نقل از اوکرمتپروم منتشر شده است.
چین روز جمعه از طرحی جدید برای اجرای برنامهای سختگیرانهتر در جابهجایی ظرفیت فولاد با هدف کاهش مازاد تولید و برقراری تعادل میان عرضه و تقاضا رونمایی کرد؛ اقدامی که پس از ۱۴ ماه تعلیق طرح قبلی صورت میگیرد.
رئیس کمیسیون معدن و صنایع معدنی اتاق بازرگانی اعلام کرد ظرفیت تولید فولاد کشور از ۱۰ به ۳۳ میلیون تن رسیده و صادرات سنگآهن برای تأمین نیاز داخل متوقف شده است.
شرکت جیاسدبلیو استیل (JSW Steel)، بزرگترین تولیدکننده فولاد هند، روز جمعه اعلام کرد که سود خالص این شرکت در سهماهه دوم سال مالی تقریباً چهار برابر شده است، زیرا افزایش حجم فروش توانست اثر کاهش قیمتها را جبران کند.
فولاد خراسان در شهریور 1404 عملکرد ضعیفی در فروش محصولات خود داشته، به طوریکه حجم کلی فروش شرکت نسبت به مدت مشابه سال گذشته کاهش یافته است. اما درآمد فخاس با رشد قابل توجه همراه شده که عمدتا ناشی از افزایش نرخهای فروش تحت تاثیر جهش قیمت دلار بوده است.
صنعت فولاد اروپا در آستانه دگرگونی بزرگ زیستمحیطی قرار دارد؛ با لغو مجوزهای انتشار گاز کربندیاکسید از سال ۲۰۳۰، تولید در کورههای بلند عملاً غیراقتصادی شده و کورههای قوس الکتریکی (EAF) جایگزین خواهند شد. اما کارشناسان هشدار میدهند که بازار ناپایدار و صادرات بالای قراضه فلزی میتواند طرح گذار به فولاد سبز را تهدید کند.
صنعت فولاد ایران در شهریور ۱۴۰۴ با رشد قابل توجه درآمدها، بازگشت قدرتمندی به مدار رونق داشت. بررسی عملکرد چهار شرکت بزرگ صنعت فولاد یعنی سیسکو، فخاس، فخوز و فجهان نشان میدهد افزایش نرخ دلار طی یک سال گذشته و رشد همزمان تولید در برخی شرکتها توانسته جهش ۶۷ درصدی درآمد کل صنعت را رقم بزند.
انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران در نامهای خطاب به قائم مقام وزیر صمت در امور بازرگانی خواستار توقف ابلاغیه اخیر بورس کالا در خصوص قیمت پایه زنجیره فولاد و اصلاح آن بر اساس توافق انجام شده بین تشکلهای تخصصی این حوزه شد.
فرانسه میخواهد اتحادیه اروپا متعهد به تقویت حمایتهای تجاری از صنعت فولاد و بازنگری مالیات کربن خود شود تا بتواند از پیشنهاد بلوک برای تسریع کاهش انتشار گازهای گلخانهای تا ۹۰ درصد تا سال ۲۰۴۰ حمایت کند.
انجمن تولیدکنندگان فولاد آلیاژی با انتشار نامهای خطاب به معاون اول رئیسجمهوری، وزرا و تیم اقتصادی و صنعتی دولت، نسبت به بحران بیسابقه صنعت فولاد کشور هشدار داد و خواستار اجرایی شدن یک بسته سیاستی جامع و منسجم برای نجات این صنعت راهبردی شد.
در ماه اوت ۲۰۲۵، شرکتهای فولادسازی ترکیه تولید فولاد خود را نسبت به اوت ۲۰۲۴، ۷.۹ درصد و نسبت به ماه قبل ۶.۷٪ افزایش داده و به ۳.۳۹ میلیون تن رساندند. این آمار بر اساس دادههای انجمن جهانی فولاد ارائه شده است.
انجمن تجارت فولاد آلمان کاهش فروش در تمامی بخشها را ثبت کرده است. در ماه اوت ۲۰۲۵، بازار فولاد آلمان با افتی قابل توجه مواجه شد. بر اساس گزارش اتحادیه تجارت فولاد آلمان (Bundesverband Deutscher Stahlhandel – BDS)، مجموع فروش فولاد در این ماه به ۷۴۷,۵۰۰ تن رسید که ۱۳ درصد کمتر از ماه جولای و ۶.۸ درصد کمتر از ماه اوت سال ۲۰۲۴ است. این کاهش شامل تمام دستههای محصول شد و تأییدی است بر تداوم ضعف تقاضا در بخشهای کلیدی بازار.
باورش سخت است که نیکل تا همین یکی دو سال پیش تا آنجا بیثبات شده بود که تقریباً بازار فلزات لندن (LME) را دچار وضعیت بحرانی کرد. بیشتر طول امسال، بازار لندن بهطور کمرمق و بیجان، در حدود سطح ۱۵ هزار دلار به ازای هر تن متریک، که پایینترین سطح در پنج سال اخیر است، نوسان کرده است.
بنا بر آمار انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران از صادرات ۵ ماهه سال ۱۴۰۴ زنجیره فولاد کشور، حجم صادرات آهن و فولاد ایران، ۱۷ درصد معادل ۷۹۶ هزار تن افزایش داشته است.
در مجموع، ۱۰ کشور برتر حدود ۸۵ درصد از تولید جهانی فولاد را در اختیار دارند. سهم ۵۳ درصدی چین باعث شده است که عرضه جهانی فولاد به شدت تحت تأثیر نوسانات اقتصادی چین قرار گیرد.
تفاهمنامه طرح توسعه دو میدان گازی مهم کشور میان شرکت ملی نفت و شرکتهای فولادی امضا شده است. به بیان دیگر، مطابق برنامه هفتم توسعه، شرکت ملی نفت در تلاش است که توسعه برخی از میادین گازی را به صنایع انرژیبر و به خصوص فولاد و پتروشیمی واگذار کند تا بخشی از ناترازی گاز این صنایع جبران شود، اما آیا چنین اقدامی در راستای حکمرانی انرژی توجیهپذیر است؟
