براساس بندهای ۳۶ و ۳۷ برجام و بندهای ۱۱، ۱۲ و ۱۳ قطعنامه ۲۲۳۱ سازمان ملل با فعالسازی مکانیسم ماشه یا سیستم اسنپبک ممنوعیتهای تسلیحاتی، محدودیتهای مالی، و قطع همکاریهای فناورانه با نهادهای ایرانی از سوی کشورهای عضو سازمان ملل در دستور کار قرار خواهد گرفت. این قانون حتی از سوی کشورهایی چون چین که با شرکتهای کوچک و متوسط خود کماکان - پس از اعمال تحریمهای آمریکا - خریدار نفت ایران بودند نیز اجرا میشود و هزینه فروش نفت ایران از طریق واسطهگران و دلالان بینالمللی را نیز بیش از پیش افزایش خواهد داد.
عضو اتاق بازرگانی ایران معتقد است: به هر حال وزیر امور خارجه و مقامات کشور نمیتوانند وضعیت بلاتکلیف جامعه را نبینند و همچنان به دنبال خرید زمان و عقب انداختن پروسه مذاکرات باشند. این روش ممکن است برای سیاست خارجی فرصتی را فراهم آورد اما بنگاههای اقتصادی کشور را نابود میکند و برای تجارت خارجی مانند سم است.
به نظر میرسد ایران تلاش میکند تا با آمریکا به توافقی هر چند کوتاهمدت دست پیدا کند تا نه سیستم اسنپبک فعال شود و نه تحت فصل هفتم منشور سازمان ملل قرار گیرد.
یک کارشناس اقتصادی معتقد است که تحریمها پیش از این فعال بودهاند و فعالسازی مکانیسم ماشه، از این جهت اقتصاد ایران را با شوکهای جدیدی مواجه نمیکند. با وجود این، اگر مکانیسم ماشه فعال شود، تحریمها دیگر لغو نخواهند شد و از لحاظ قانونی پشتوانه مستحکمی خواهند یافت.
با وجود مشخص نبودن وضعیت مذاکرات هستهای تهران و واشنگتن و تردیدهای جدی نسبت به ادامه این مذاکرات، ایران و تروئیکای اروپایی تصمیم گرفتهاند تا روز جمعه سوم مردادماه نشستی را در ژنو برگزار کنند که ماحصل این نشست میتواند از اجرایی شدن سیستم اسنپبک و اعمال مجدد تحریمهای جهانی علیه تهران جلوگیری کند.
