روزنامه گاردین درباره ارسال نامه رئیس‌جمهور آمریکا به رهبر ایران نوشته است: «اتفاق نظر در داخل ایران این است که نامه ترامپ به عنوان یک قطعه جنگ روانی طراحی شده است تا تهران را مجبور به رد کند، اختلافات ایران را در مورد استراتژی خود عمیق‌تر کند و بحران بین غرب و ایران را به مرحله نهایی و اوج برساند.»
مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای با تاکید بر اینکه ایران باید اثبات کند به دنبال تسلیحات هسته‌ای نیست، گفت: ما به همه اعتماد داریم ولی باید خودمان راستی‌آزمایی کنیم.
مذاکرات مستقیم آمریکا و روسیه در عربستان، برخی اظهارنظرها را دوباره فعال کرده است که چرا ایران، چنین کاری انجام نمی‌دهد و برخی نگرانی‌ها را به رسانه‌ها آورده که ممکن است در این مذاکرات، برخی مسائل ضدمنافع ایران هم انجام شود.
سخنگوی دولت گفت: در شرایطی که فشار حداکثری را ابلاغ می‌کنند مذاکره‌ای معنا ندارد ولی ما مردم اهل مذاکره‌ای هستیم همه دنیا هم می دانند که ما آدم های اهل مذاکره‌ای هستیم و همیشه از اینکه بتونیم با دنیا گفتگو بکنیم و صلح برقرار بشود استقبال می‌کنیم.
علی‌اکبر احمدیان گفت: «برخی افراد گفتوگو و مذاکره را در تقابل با استقامت قرار می‌دهند. این برداشت اشتباه است. با کفار هم می‌شود مذاکره کرد، اما با رعایت چه اصلی؟ بر مبنای اصل مقاومت می‌شود، مذاکره کرد.»
ظاهرا برای برخی که دلشان نمی‌خواهد با جهان در ارتباط باشیم، تحریم‌ها «نان و آب» دارد. این‌ها از وضعیت تنگنای اقتصادی کشور، مستفیض می‌شوند و سود‌های اقتصادی و سیاسی می‌برند. این منافع در تضاد مستقیم با منافع ملت ایران است که زیر بار تحریم‌ها، فشاری سنگین را تحمل می‌کنند. مگر می‌شود چشم را به روی فشار‌های وجود تحریم بست و منافع مذاکره و لغو تحریم را نادیده گرفت، فقط با این شعار که ما با غربی‌ها کاری نداریم و نباید کاری داشته باشیم؟ خوب است آقایان ببینند منافعشان در چه چیزی گره خورده است. آیا منافعشان در تنگدستی مردم، انزوای ایران در عرصه بین الملل و محدودیت‌های تجاری گره خورده است؟
یک تحلیلگر مسائل بین‌الملل می‌گوید: نظام تصمیم‌گیری حوزه سیاست خارجی کشور یعنی دستگاه دیپلماسی در این شرایط و با وضعیت موجود قابلیت اجرای این تصمیم، دفاع از آن و ادامه دادنش را ندارد. به بیان ساده‌تر دستگاه دیپلماسی نمی‌خواهد هزینه مذاکره با آمریکا را پرداخت کند. چهره‌های مشخصی از دیپلمات‌ها از این رویه حمایت کرده‌اند اما طبق معمول بخش عمده‌ای از اعضای دستگاه سیاست خارجی کشورمان در این رابطه ساکت هستند و یا فکر می‌کنند زمان آن نرسیده است که اظهارنظر کنند.
دیپلمات پیشین وزارت امور خارجه گفت: باید توجه داشت که روابط بین‌الملل بر اساس منافع استوار است. تا زمانی که منافع مشترکی ایجاد شود، طبیعتاً تضمینی وجود خواهد داشت. کشورها ابزارهای قدرت خود را دارند که شامل قدرت اقتصادی، سیاسی، نظامی و امنیتی می‌شود. لذا، روابط بین‌الملل بر پایه منافع و قدرت استوار است و این که بگوییم طرفین باید تضمین‌های لازم را ارائه بدهند، یک شوخی در روابط بین الملل محسوب می‌شود.
مرتضی الویری، فعال سیاسی اصلاح طلب می گوید: هر چند زمینه‌سازی برای گفتوگو با امریکا با تاخیر صورت گرفته، اما همگی باید از آن استقبال کنیم و زمینه‌های موفقیت آن را فراهم سازیم.
صدیقی، امام جمعه موقت تهران بیان کرد: آنها با صبر و مقاومت و توکل به خداوند و عدم ارتجاع از مواضع انقلابی خود، به پیروزی رسیدند. آتش بس برای اسرائیل و آمریکا تحمیل بود و رئیس جمهور دبنگ آمریکا از آتش بس به توافق بد یاد کرد. خون بر شمشیر و ایمان بر اسلحه پیروز شد
یک عملیات نظامی محتمل، اما فعلا فرضی با عنوان یک نشریه آمریکایی نوشت: "وعده صادق ۳" فرصتی حیاتی برای ایران به منظور خنثی کردن تسلط امریکا و اسرائیل بر غرب آسیا و ایجاد یک راه حل قاطع برای چالش‌های داخلی آن کشور فراهم خواهد ساخت.
یک استاد دانشگاه تهران رویکرد ایران به مذاکره و گفت وگو با اروپا را مهم ارزیابی کرد و گفت: مذاکره ایران با سه کشور مهم اروپایی شامل آلمان، انگلیس و فرانسه می تواند در روند کاهشی مشکلات اقتصادی تاثیرگذار باشد.
وزیر امور خارجه آمریکا در اظهاراتی مداخله‌جویانه به طرح ادعاهایی درباره سیاست‌های منطقه‌ای ایران پرداخت و توصیه کرد که ایران باید در سیاست خارجی خود تجدید نظر کند.
