یک کارشناس مسائل بین الملل گفت: آقای پزشکیان با قول حل مساله تحریم و ارتقاء و گسترش روابط خارجی، روی کار آمده و این مساله در داخل و خارج امیدواری‌های زیادی به وجود آورده، اما فکر نکنیم این موضوع به همین راحتی انجام خواهد شد.
مدیر گروه مخاطرات هیدرولوژیکی پژوهشکده سوانح طبیعی با بیان اینکه سیل یکی از مخاطراتی است که صرف نظر از اینکه چه کسی رئیس دولت، مجلس و ... باشد، رخ می‌دهد، گفت: اما دولت می‌تواند با انجام یکسری اقدامات پیشگیرانه از وقوع آن و همچنین خسارات جانی و مالی ناشی از آن پیشگیری کند. موضوعی که امیدوارم دولت آقای پزشکیان به آن توجه کند.
نشریات پاکستان با تفسیر پیامدهای مهم پیروزی دکتر مسعود پزشکیان در انتخابات ریاست جمهوری ایران به ویژه برای همسایگان، معادلات منطقه‌ای و بین‌المللی نوشتند: ایران در دوره جدید قادر به حرکت در مسیر تعامل و تدوین راهبردی عمل‌گرا برای گشایش‌های داخلی و خارجی خواهد بود.
پزشکیان در گفتگو با نخست وزیر عراق، با بیان اینکه دو کشور همواره در بسیاری از زمینه‌ها یاری‌گر هم بوده و خواهند بود، بر اهمیت جایگاه عراق در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران تاکید کرد.
عبدالله رمضان زاده در توئیتی نوشت: قبول کنیم پیرمردهایی مثل من، که هریک در دولت‌های گذشته نقشی داشته‌ایم، در وضع نابسامان کنونی کشور قاصر یا مقصر بوده‌ایم.
فعال اصلاح طلب گفت: آقای پزشکیان نه به کسی تعهدی دارد و نه در برابر هیچ طیف و جریانی الزام دارد که بخواهد از این افراد در کابینه خود استفاده کند یا از آن‌ها مشورت خاصی بگیرد.
با انتخاب مسعود پزشکیان به‌عنوان رئیس‌جمهور منتخب ، ماموریت سخت تشکیل دولت چهاردهم برعهده این سیاستمدار کهنه‌کار قرار گرفته است؛ ماموریتی دشوار که باید در زمانی اندک تا شهریورماه به نتیجه برسد و هر چه سریع‌تر سکان قوه مجریه را برعهده بگیرد.
اینک که در انتخاباتی رقابتی و در دو مرحلۀ بسیار دشوار، رئیس جمهور منتخب راهی پاستور می‌شود، گروهی از اقارب و متصفان و متصلان به اقلیتی که نامزد محبوب و مورد نظر ایشان انتخاب نشده است، سخنان انتقادی و گاه بد دلانه و بدگویانه‌ای را بازتاب می‌دهند که دو یا سه سرنخ مشخص دارد و به هیچ وجه به مصلحت کشور، مردم و نظام نیست که این سخنان ادامه و گسترش یابد.
شایعاتی وجود دارد که گروه‌هایی که در زمان انتخابات حامی مسعود پزشکیان بودند، به صورت موازی در حال تشکیل تیم اقتصادی هستند. این رویه در زمینه انتخاب سیاستگذاران در سال‌های گذشته مرسوم بوده است. در واقع حامیان رئیس‌جمهور فارغ از مباحث کارشناسی و تمرکز بر حل بحران‌ها، به پست‌های دولت به چشم غنیمت‌های جنگی نگاه می‌کردند.
