«قاسم توکایف»، رییس‌جمهور قزاقستان، چند روز پیش در یک سفر رسمی به ایران آمد و آن‌طور که رسانه‌های نزدیک به دولت خبر داده‌اند، در جریان این سفر، فصل جدیدی در روابط میان دو کشور گشوده شده است. به گزارش تجارت‌نیوز، در بیش از سه دهه‌ای که از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و تشکیل جمهوری‌های جدید
سرعت تحولات در منطقه غرب آسیا اوج گرفته و اتحادهای تازه‌ای در حال شکل‌گیری هستند. روند این تحولات اما می‌تواند برای سال‌ها به «کلان‌روایت» قدرت در منطقه غرب آسیا (خاورمیانه)، شکل و شمایلی تازه ببخشد. به گزارش تجارت‌نیوز، در تازه‌ترین نمونه، «رجب طیب اردوغان»، رییس‌جمهور ترکیه، پس از ۵ سال برای نخستین بار در یک
روسیه بالاخره به گمانه‌زنی‌ها و تعلیق‌ها پایان داد و رفتاری تهاجمی در قبال اوکراین در پیش گرفت. ولادیمیر پوتین، رییس‌جمهور روسیه، در ساعات پایانی روز دوشنبه همین هفته، فرمانی مبنی بر به رسمیت شناختن استقلال دو منطقه جدایی‌‌طلب «لوهانسک» و «دونتسک» که تحت کنترل شورشیان شرق اوکراین بودند را به امضا رساند. به گزارش تجارت‌نیوز،
صدای طبل جنگ در اوکراین بلندتر از هر زمان دیگری به گوش می‌رسد و شاید حتی بتوان گفت که «غرب» و «شرق» در چند دهه گذشته تا به حال هیچ‌گاه تا به این اندازه به جنگ نزدیک نبوده‌اند. به گزارش تجارت‌نیوز، بسیاری از تحلیل‌گران روابط بین‌الملل حتی حاضرند روی حمله نظامی روسیه به اوکراین شرط
ایران و روسیه ۲۰ سال قبل قراردادی امضا کردند و حالا قرار است این قرارداد ۲۰ ساله دوباره در دولت رئیسی تمدید شود. اما امضای قرارداد میان ایران و روسیه آن هم در شرایط کنونی چه معانی ضمنی دارد؟ آیا امضای قرارداد با روسیه بعد از چین، نشانه خاصی دارد؟ به گزارش تجارت‌نیوز، کارشناسان روابط
«سیاست» معمولا زمانی درست کار نمی‌کند که اقتصاد درست کار نکند، دقیقا مانند یک دستگاه مکانیکیِ روغن‌کاری نشده. کسانی که روندهای سیاسی را در کشورهای مختلف مرور می‌کنند، می‌دانند که حالا چند سالی است که «سیاست» در جهان به همین حال و روز افتاده است. به گزارش تجارت‌نیوز، خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا یا همان
سیر تغییرات اقیلمی شتاب گرفته و با سرعت، حوادثی گوناگون در این سو و آن سویِ جهان پدید می‌آورد: از سیلابی که چند ماه پیش بخش‌های بزرگی از اروپا را در بر گرفت تا خشکسالی عمیقی که کشاورزان و شهروندان اصفهانی را به کف زاینده‌رود کشانده، همه و همه به نحوی به تغییرات اقیلمی بر
تا همین چند ماه پیش (هر چند طلیعه بحران هویدا شده بود)، کسی نمی‌توانست به درستی پیش‌بینی کند که شکست همه‌گیریِ کرونا، معادل با ورود اقتصاد جهانی به بحران انرژی خواهد بود، اما این اتفاق حالا افتاده است. به گزارش تجارت‌نیوز، قیمت انرژی (گاز و برق) در کشورهای اروپایی به شدت افزایش پیدا کرده؛ بریتانیا
پیشنهاد تولید خودروی مشترک ایران، روسیه و ترکیه روی میز رئیس جمهور ایران قرار گرفته است. پیشنهادی که گفته می‌شود بر اساس آن قرار است هر کدام از این سه کشور، یک سوم از روند تولید و احتمالا سرمایه‌گذاری را بر عهده بگیرند. به گزارش تجارت‌نیوز، ماجرای تولید خودروی مشترک در دیدار دست‌اندرکاران صنعت خودروسازی با
تنش سیاسی اخیر میان ایران و جمهوری‌آذربایجان از مدت‌ها قبل زمینه‌هایی داشته است. به گزارش تجارت‌نیوز، با این همه، فارغ از تمامِ نتایج محتملی که این تنش می‌تواند بر ژئوپولتیک منطقه باقی بگذارد، ظاهرا طلیعه یک بحران تازه میان کشورهای منطقه هم هویدا شده است: ایران بنا دارد «ارمنستان» را در پروژه «کریدور شمال-جنوب»، جایگزین
تنش میان ایران و جمهوری‌آذربایجان، به بالاترین سطح از زمان استقلال این جمهوری از «اتحاد جماهیر شوروی» رسیده است. کلیت ماجرا را تقریبا همه می‌دانند: آذربایجان از خودروهای سنگین ایرانی به مقصد ارمنستان، عوارض می‌‌خواهد اما ایران به این نتیجه رسیده که این نوک کوه یخ اتفاقاتی است که در آینده رخ می‌دهد. به گزارش
تغییرات در منطقه غرب آسیا (خاورمیانه) سریع‌تر از آن به پیش می‌رود که پیش از این تصور می‌شد. اوضاع ظاهرا به کام ایران و به ضرر اسرائیل و عربستان‌سعودی است. به گزارش تجارت‌نیوز، رخدادهای جدید (پیش‌بینی عدم توافق در مذاکرات وین، جنگ داخلی در افغانستان، تلاش برای دور زدن تنگه هرمز از سوی ایران و
«ایران به دنبال احداث جاده‌ای است که تهران را از طریق خاک عراق و سوریه، به بندر بیروت در دریای مدیرانه متصل می‌کند.» این، نه یک پیش‌بینی است، نه یک خبرِ پشت پرده و نه یک حدس، بلکه اکنون، به صراحت به عنوان یک برنامه اعلام شده و حتی در مورد آن برنامه‌ریزی شده است.
ایران، در یکی از مهم‌ترین و استراتژیک‌ترین نقاط جهان واقع شده و این مساله، همان‌قدر که برای ما یک «حُسن» بوده یا هست، یک «عیب» هم بوده یا می‌تواند باشد. اما چگونه؟ به گزارش تجارت‌نیوز، در سده‌های اخیر، قدرت‌های رقیب در سطح جهانی، همواره به دلیل موقعیتِ جغرافیاییِ خاص ایران، موجب وارد آمدن خسارت به
نفت، تا همین یکی دو دهه پیش، آن‌قدر مهم بود که در سال ۱۹۹۱ میلادی و در پی حمله صدام حسین به کویت، یکی از بزرگ‌ترین لشکرکشی‌های نظامی در دنیای مدرن، به رهبری آمریکا و علیه عراقِ بعثی، شکل گرفت تا جریان ورود نفت به اقتصاد جهانی دستخوش آسیب نشود. حالا اما چند سالی است
