تاثیر جوهر تتو بر سیستم ایمنی
بر اساس گزارش جدیدی که در نیو اطلس منتشر شده است، بنظر میرسد که تتو (خالکوبی)، تنها یک اقدام زیبایی به حساب نمیآید. بر اساس توضیحات دانشمند ارشد این تحقیق، سانتیاگو گنزالز، تتو میتواند مشکلاتی اساسی از جمله التهاب در سیستم ایمنی ایجاد کنند و این مسئله باید در آینده، مورد بررسی بیشتری قرار بگیرد. محقق اصلی این پژوهش به همه پیشنهاد کرده است که احتیاط بیشتری درباره تتو زدن داشته باشند و هنوز تحقیقات زیادی باید در این حوزه، انجام شود.
آزمایش تتو بر روی موشها
ترکیب پیچیدهای از جوهر که در مایعات بدن حل نمیشود، به تتو دوام میدهد. با وجود اینکه، پیشین برخی از ترکیبات جوهر تتو را با مشکلات مختلف سلامتی مرتبط دانسته بودند، پژوهشهای محدودی درباره تعامل اجزای جوهر با سیستم ایمنی صورت گرفته است. برای بررسی نحوه تاثیرگذاری جوهر تتو بر روی سیستم ایمنی، آقای سانتیاگو و همکارانش یک مدل آزمایشی روی موشها طراحی کردند.
آنها باوصله کوچک به مساحت ۲۵ میلیمترمربع را با سه جوهر تجاری رایج با رنگهای مشکی، قرمز و سبز روی کف پای موشها تتو کردند. سپس با استفاده از میکروسکوپ پیشرفته، جابهجایی لحظهای جوهر تتو را بلافاصله پس از خالکوبی دنبال کردند. نتایج نشان میدادند که جوهر در جایی که خالکوبی صورت گرفته، باقی نمی ماند و به غدد لنفاوی منتقل میشود. در گرههای لنفاوی، ماکروفاژها (سلولهای ایمنی) که میکروبها و سلولهای آسیبدیده را از بین میبرند، این جوهر را جذب کرده و یک پاسخ التهابی را آغاز میکنند. پس از 24 ساعت از خالکوبی، سطح ماکروفاژها کاهش شدیدی یافتند که نشانه مرگ آنها توسط جوهر تتو است. آثار جوهر تتو حتی پس از دو ماه، در گرههای لنفاوی دیده شدهاند. بر اساس فرضیه این پژوهش، ماندگاری جوهر و مرگ ماکروفاژها میتواند بر توانایی این سلولها در کنترل گسترش ویروسها و باکتریهای بیماریزا اثرگذار باشد
