سلام آیا واقعا راسته به خدا قسم دارم با گریه این مطلب را می‌نویسم چون با اینکه نزدیکه عید نوروز تو صورت هیچ کدوم از هموطنان خوشحالی و شادی سال های گذشته را نمی بینم خودم هم تا چند وقت دیگه نامزد میخوام بکنم همش شبانه روز دارم گریه میکنم و میترسم چون من تا حالا تو زندگیم خوشی ندیدم و کسی را نداشتم و الان بعد از این همه بدبختی میخوام با عشقم که چهار ساله باهم هستیم ازدواج کنم و بالاخره منم رنگ و مزه خوشبختی را ببینم اما با اومدن این بیماری هم نامزدی مان عقب افتاد هم اینکه همش نگرانم و میترسم از این که مبتلا بشم و به آرزوهام نرسم خدایا من و عشقم تو دنیا فقط تو را داریم پس خودت مواظب اول هم وطنان عزیزم و بعد هم مواظب من سهیل جونم باش و به آرزوهایمان برسان خدا جونم ما دوتا خودت میدونی برای رسیدن به همدیگه چقدر بدبختی کشیدیم و کسی را هم نداشتیم بهمون کمک کنه و دستمان را بگیره به جز خودت ودت هم تا همیشه همراهمان بمون شرمنده زیاد حرف زدم به خدا خیلی میترسم برام دعاکنید