نرخ سود بین بانکی چیست؟

بانک‌ها در پایان دوره مالی کوتاه مدت (روزانه یا هفتگی) با مازاد یا کسری نقدینگی مواجه می‌شوند که باید آن را به تعادل برسانند. اگر بانکی با کسری نقدینگی مواجه شود باید با استقراض یا وام گرفتن در صدد جبران آن برآید، از سوی دیگر برای به تعادل رساندن مازاد نقدینگی خود نیز باید اقدام به عرضه آن کنند.

به گزارش تجارت‌نیوز ، بانک‌ها برای اینکه برای حل این مشکل به بانک مرکزی متوسل نشوند بازاری را به نام بازار بین‌ بانکی تشکیل داده که در آن اقدام به عرضه و تقاضای نقدینگی آن هم به صورت وام می‌کنند. بنابراین در بازار بین بانکی، انتقال نقدینگی از موسسات مالی دارای مازاد به موسسات مالی دارای کسری وجوه است.

عمده وام های بین بانکی دارای سررسید یک هفته و کمتر بوده و اکثرا وام‌های یک شبه بر مبنای یک نرخ سودی است که به آن نرخ سود بین بانکی می‌گویند.

بازار بین بانکی موجب می‌شود که بانک‌ها دیگر برای تامین نقدینگی و منابع مالی مالی مورد نیاز کوتاه مدت خود به بانک مرکزی مراجعه نکنند که خود این موضوع به بانک مرکزی در جهت کنترل حجم نقدینگی کمک می‌کند.

نرخ سود بین بانکی متناسب با عرضه و تقاضا نوسانی بوده، به طوری که با افزایش تقاضا برای دریافت وام بین بانکی و از سوی دیگر عدم عرضه متناسب با آن، نرخ سود بالاتر می‌رود و برعکس.

بانک‌های خصوصی در صدر وام‌بگیران بین بانکی

تازه‌ترین آمار بانک مرکزی از عملکرد بازار بین بانکی در سال ۱۳۹۸ نشان می‌دهد که میانگین نرخ سود معادل ۱۸.۹۵ درصد بوده که نسب به سال قبل کاهش داشته است.

در سال گذشته مجموعا ۴۰ هزار و ۳۴۱ فقره معامله به ارزش بیش از ۱۸٫۶ میلیارد تومان در محدوده نرخ ۱۶ تا ۲۳ درصد و با میانگین نرخ ۱۸.۹۵ درصد انجام شده است.

بیشترین سهم سپرده‌گذاری در بازار بین بانکی مربوط به بانک‌های مشمول اصل ۱۴۴ بوده که بیش از ۵۰ درصد سهم معاملات را در اختیار داشتند.

همچنین بیشترین سهم سپرده‌پذیری در بازار بین بانکی مربوط به بانک‌های خصوصی بوده که با سهم ۶۱ درصدی از حجم معاملات وام‌هایی با میانگین نرخ ۱۹٫۲۱ درصد دریافت کردند.