به گزارش تجارت نیوز، سالهاست که پرستاران تلاش میکنند تا مشکلات خود را در قالبهای مختلف از جمله اعتراضات صنفی به گوش مسوولان برسانند اما هر بار آن چیزی که نصیبشان میشود بیتوجهی و گاها توبیخ برای کسانی است که در اعتراضات صنفی شرکت میکنند. در واقع گویا هیچ ارادهای برای رفع مشکلات پرستاران در وزارت بهداشت و درمان وجود ندارد. نه تلاشی برای رفع مشکلات معیشتی آنها صورت میگیرد و نه حتی مساله کمبود پرستار که حالا باعث تعطیلی بخشهای مختلف بیمارستانی شده، هشداری برای مسئولان به شمار میرود.
هر سال وعدههای مختلفی برای احقاق حقوق پرستاران از سوی مسئولان داده میشود اما در نهایت همه چیز در حد همان وعده و شعار باقی میماند و باز پرستاران هستند که باید در شرایط نابرابر به وظیفه انسانی خود که همان تلاش برای بهبود بیماران است عمل کنند.
به گفته بسیاری از کارشناسان این حوزه بیتوجهی به وضعیت پرستاران بیش از هر چیز به قیمت جان بیماران تمام میشود چرا که وقتی نیروی پرستار برای تامین معیشت خود مجبور به گذراندن شیفتهای متوالی باشد قطعا از یک زمانی به بعد تمرکز خود را از دست داده و نمیتواند نسبت به اتفاقات واکنش به موقع داشته باشد. از طرف دیگر کمبود نیروی پرستار هم قبل از هر چیز به ضرر بیماران است چرا که خدمات مناسب، با کیفیت خوب و به موقع را دریافت نمیکنند.
بیماران قربانی بیتوجهی مسئولان به خواست پرستاران میشوند
مهدی زارع، پرستار و یکی از فعالان صنفی پرستاران در این باره به تجارتنیوز میگوید: بیتوجهی به وضعیت پرستاران و ادامه روند کنونی بیش از هر چیز به قیمت جان بیماران تمام میشود. متاسفانه مساله مشکلات صنفی و معیشتی پرستاران علیرغم وعدههای داده شده هیچ نشانی از بهبود در آن دیده نمیشود.
بسیاری از پرستارانی که در اعتراضات صنفی شرکت کردهاند یا از کار معلق و یا با جریمه و توبیخ مواجه شدهاند
او میافزاید: از طرف دیگر بسیاری از پرستارانی که در اعتراضات صنفی شرکت کردهاند یا از کار معلق و یا با جریمه و توبیخ مواجه شدهاند که این مساله نیز در کیفیت کار آنها تاثیر مستقیم دارد. تمام این اتفاقات در نهایت باعث پایین آمدن کیفیت خدمات ارائه شده به بیماران میشود.
سالهاست از کمبود 100 هزار پرستار سخن میگویند / هیچ راهکاری برای رفع این کمبود در نظر گرفته نشده است
زارع در بخش دیگری از سخنان خود به کمبود تعداد پرستار در کشور اشاره کرده و میگوید: نزدیک به 10 سال است که مساله کمبود 100 هزار پرستار در سیستم درمانی ما مطرح میشود اما هیچ راهکاری برای رفع این کمبود در نظر گرفته نشده و از طرف دیگر طی سالهای اخیر ما شاهد مهاجرت تعداد قابل توجهی از پرستاران بودهایم و تعداد دیگری هم به مشاغل دیگر روی آورده و یا ترک کار کردهاند.
او میافزاید: قطعا این آمار اگر به طور دقیق بررسی شود بیش از آن چیزی است که اعلام میشود. در شرایط کنونی در بسیاری از بیمارستانهای دولتی به دلیل همین کمبود پرستار بخشهایی را تعطیل کرده و یا اصلا راهاندازی نکردهاند چرا که نیروی مورد نیاز در بیمارستان حضور ندارد.
کیفیت خدمات درمانی هر روز کاهش مییابد
این فعال صنفی ادامه میدهد: در شرایط کنونی ما در بیمارستانهای کشور هر روز شاهد کاهش کیفیت خدمات درمانی و نارضایتی بیمارانی هستیم که در این بیمارستانها بستری هستند. از طرف دیگر حتی تجهیزات بیمارستانی هم به قدری فرسوده است که امکان استفاده از آنها وجود ندارد.
زارع به فرسودگی تختهای بیمارستانی اشاره کرده و میگوید: حتی تختهایی که برای بستری بیماران مورد استفاده قرار میگیرد فرسوده و از رده خارج هستند در این شرایط اما مسئولان به جای اینکه به فکر رفع مشکلات باشند به دنبال این هستند که کدام پرستار در اعتراض صنفی شرکت کرده تا برای او نامه توبیخ و تعلیق صادر کنند.
ادامه روند کنونی سیستم درمانی را به بنبست میکشاند
این پرستار اظهار میدارد: ادامه روند کنونی سیستم درمانی کشور را به بن بست کشانده و باعث میشود تا بیمارستانهای دولتی هر روز بیشتر از روز قبل در ارایه خدمات به مردم ناتوان شده و به لحظه ورشکستگی نزدیک تر شوند. از طرف دیگر وقتی پرستار درگیر مساله معیشت باشد نمیتواند تمام توان و تمرکز خود را برای ارایه خدمات به بیماران بگذارد و همین مساله هم کیفیت خدمات درمانی را کاهش میدهد.
مهدی زارع در ادامه میگوید: کمبود پرستار، اجرا نشدن مطالبات پرستاران، عدم پرداخت به موقع حقوق و مزایا و حتی مبالغ ناچیز اضافه کاری همه و همه دست به دست هم دادهاند تا پرستاران هر روز بیشتر از روز قبل به فکر خروج از این کار، مهاجرت و یا روی آوردن به مشاغل دیگر باشند. پایان ادامه این روند راهی جز بن بست نخواهد بود.
وضعیت در بیمارستانهای خصوصی هم تعریفی ندارد
این فعال صنفی در بخش دیگری از سخنان خود به بیمارستانهای خصوصی اشاره کرده و اظهار میدارد: مساله اینجاست که این وضعیت در بیمارستانهای خصوصی هم وجود دارد، تعداد پرستار در این بیمارستانها هم با استانداردهای جهانی فاصله قابل توجهی دارد، کیفیت خدمات در اکثر این بیمارستانها هم علیرغم دریافت مبالغ هنگفت از بیماران کیفیت مطلوبی ندارد.
او میافزاید: متاسفانه دولت سالهاست که وظیفه اصلی خود که تامین سلامت همه افراد جامعه است را به دست فراموشی سپرده و مشکلات این حوزه نه تنها حل نشده که هر روز بیشتر و بیشتر میشود.
