سهم «رشد نقدینگی» از «رشد بورس» چقدر است؟ / ۳ سناریو از چشمانداز بازار سهام
در روزهای اوج گرفتن شاخص بازار سهام برخی این رشد را متاثر از رشد نقدینگی اقتصاد ایران میدانند که در آینده ممکن است خطراتی را برای این بازار به همراه داشته باشد. این فرضیه چقدر صحت دارد؟
به گزارش تجارتنیوز ، در روزهای اوج گرفتن شاخص بازار سهام برخی این رشد را متاثر از رشد نقدینگی اقتصاد ایران میدانند که در آینده ممکن است خطراتی را برای این بازار به همراه داشته باشد. این فرضیه چقدر صحت دارد؟
در این مورد دنیای اقتصاد نوشته است: با هجوم نقدینگی به سهام رشدهای خیرهکنندهای را شاهد هستیم. یکی از نکات جالب که در بررسی ترازنامههای ماهانه بانکمرکزی در 78 ماه گذشته مشاهده میشود افزایش محسوس سهم پول در برابر کاهش سهم شبهپول است. پول به بخش سیال نقدینگی اشاره دارد درحالیکه شبهپول عموما به سپردهها با دوره زمانی طولانیتر اشاره دارد که قابلیت سیالیت کمتری دارد.
سهم پول از نقدینگی کشور در مهر سال 96 کمتر از 12 درصد بود که این عدد در شرایط کنونی به حدود 14 درصد رسیده است. در تیر سال 92 این عدد بیش از 20 درصد بود که به تدریج در ادامه کاهش یافت. در کنار تورم و افزایش عمومی قیمتها افزایش سهم سیال پول در اقتصادی که نشانهای از رونق اقتصادی در آن مشاهده نمیشود به افزایش فعالیتهای سفتهبازی در بازارهای مختلف اشاره میکند که اثرات آن را در بورس و مسکن میتوان مشاهده کرد. البته در اینجا باید به انطباق عملی شبهپول با تعاریف آن اتکا کنیم در صورتیکه شاید در واقع در بانکهای داخلی شبه پول با تعریف واقعی خود همخوان نباشد.
اگر بنا داشته باشیم که براساس انتظارات از نقدینگی کشور و حجم سیال پول و بدون اعتنا به مسائل ارزشگذاری سهام به تحلیل وضعیت روند کنونی بازار سهام بپردازیم شاید بتوان این توجیه را برای حرکت بورس در مسیر صعودی مناسب دانست.
میانگین رشد نقدینگی از اردیبهشت سال 98 تا پایان آذر براساس آمار بانکمرکزی ماهانه حدود 3/ 2 درصد بوده است. در این میان سهم بورس نیز همانطور که اشاره شد رشد محسوسی را نسبت به گذشته تجربه کرده و نسبت ارزش معاملات به کل نقدینگی کشور به 25دههزارم رسیده است. تغییر کلی در چینش نقدینگی در بازارها رخ داده است و این موضوع نیز بهدلیل وضعیت کلی بازارها و بستر مناسبتر بورس برای سفتهبازی بوده است.
حال اگر بنا باشد همین وضعیت (نسبت ارزش معاملات به نقدینگی کشور) حفظ شود و ادامه رشد نقدینگی کل کشور نیز سناریوی معتبر فرض شود در نتیجه میزان ورودی نقدینگی به سهام نیز افزایش مییابد و همین موضوع میتواند فضا را برای حفظ روند کنونی بورس مهیا کند. وضعیت کلی کدهای معاملاتی و صفهای شلوغ کارگزاریها نیز احتمال افزایش سهم بورس از نقدینگی کل کشور را حتی بیشتر کرده است.
در شرایط کنونی نگرانی از فاصله گرفتن قیمتها از ارزش واقعی وجود دارد. با رشد ارزش سهام و همچنین قیمتها نقدینگی بیشتر برای عبور از عرضهها نیاز است. سناریوهای کاهش التهاب سهام را میتوان اینگونه مطرح کرد.
3 سناریو پیشرو
در سناریوی نخست باید انتظار داشت که افسار کلی نقدینگی کشور تنگتر شود که این موضوع میتواند به رکود در اقتصاد کشور دامن بزند؛ برداشت نگارنده از پست اینستاگرامی روز شنبه رئیس بانکمرکزی.
در سناریوی دیگر از سیالیت پول کاسته شود که به معنی افزایش نرخ سود در بانکها یا انتشار گسترده اوراق با نرخ جذاب است تا بتواند نقدینگی را به سمت خود بکشد. با این حال باید توجه داشت که سرمایهگذاری که طعم سودهای چند صد درصدی در بورس را چشیده است به سختی به سمت بازار با سود ثابت جذب میشود و نرخهای بالایی نیز باید وجود داشته باشد که در عمل شاید تنها به تغییر جبهه سفتهبازی منجر شود.
در این شرایط است که به منظور کنترل رشدهای بیمحابای سهام باید به فکر توسعه عرضی بورس بود. در سطح کلان اقتصاد کشور و همچنین در میان مدیران سازمان بورس گرچه سخن از توسعه هست اما در عمل نمودی پیدا نمیکند. حتی در ابزار فروش استقراضی که دخالتهای نابجایی مشاهده میشود. کلا این ابزار را بیمصرف میکند و تنها از این ابزار نامش باقی میماند.
افزایش عرضه سهام شرکتهای تازه یا افزایش شناوری سهام از جمله مواردی است که میتواند در این راستا کمک کند. البته یکی از نکاتی که در معاملات دیروز نیز مشاهده شد افزایش عرضهها در سهام بزرگتر بود که همین موضوع در یک سال گذشته موجب شد نقدینگی به سمت شرکتهای کوچکتر با بستر مهیاتر برای سفتهبازی حرکت کند و تشکیل حباب کوچکترها نیز به یکی از مشکلات بازار تبدیل شده است. باز گذاشتن دست سهامداران درصدی میتواند در کنترل هیجان موثر باشد که همین موضوع نیز از بازار پایه دریغ شده است.
برای مثال اگر بار دیگر صادرات نفت کشور افزایش یابد احتمالا با کاهش تنشهای بینالمللی برای کشور همراه بوده که میتواند عقبنشینی پول از بازارها و کاهش التهاب ارز و سهام را بهدنبال داشته باشد. با این سناریو نیز با چشمانداز توسعه اقتصادی و بهبود وضعیت متغیرها شاید سهام همچنان در کانون توجه قرار بگیرد که تجربه قبلی (برجام) تا حدودی خلاف این موضوع را نشان داد.
در سناریوی پایانی برای کاهش جولان نقدینگی در سهام باید کاهش دوباره سهم بورس از نقدینگی را انتظار داشت. این موضوع همان جذابیت بازارهای رقیب، اتفاقی برای کوچ یا خروج نقدینگی از سهام است که در قالب موارد بالا و سیاستهای پولی جا میگیرد.
نظرات