به گزارش تجارت نیوز، زهران ممدانی (Zohran Mamdani)، سیاستمدار آمریکایی شیعه و از اعضای مجلس ایالتی نیویورک است. او چارچوب اقتصادی خاصی در میان همتایان خود دارد که بر اصول سوسیالیسم دموکراتیک و نقد بنیادی نسبت به نظام سرمایه‌داری استوار شده است. اندیشه‌های اقتصادی وی نمایانگر تلاشی برای تغییر ساختارهای موجود اقتصادی شهر نیویورک و ایجاد نظامی است که بر برابری و عدالت اقتصادی تمرکز می‌کند.
بنیاد اندیشه‌های اقتصادی ممدانی
ممدانی اعتقاد دارد که دولت دارای تعهد اخلاقی برای تامین امکانات بهتر و رفاه طبقه کارگر است. وی در مقابل دموکرات‌های میانه‌رو که اغلب تلاش می‌کنند درون چارچوب‌های سرمایه‌داری کار کنند، معتقد است سیاست‌گذاری باید به سمت توزیع مجدد قدرت و ثروت برود. وی معتقد است خدمات ضروری مانند مسکن، بهداشت و درمان و آموزش نباید کالاهایی در جهت کسب سود باشند بلکه این کالاهای عمومی باید تحت کنترل دولت قرار گیرند.
زهران ممدانی به صراحت اعلام کرده است که مخالف سرمایه‌داری است. او به خبرنگار شبکه سی‌ان‌ان گفت: «من انتقادات بسیاری نسبت به سرمایه‌داری دارم». این موضع‌گیری، او را از سایر رهبران دموکرات متمایز می‌کند و نشان‌دهنده تفاوتی اساسی در زمینه نگاه به نقش دولت و اقتصاد است.
طی مبارزات انتخاباتی مقدماتی حزب دموکرات، ممدانی چندین بار از سیاستمداران برجسته ترقی‌خواه حمایت دریافت کرد. او به خاطر دیدگاه‌های صریح خود در مورد اسرائیل و فلسطین توجهات را به خود جلب کرد.
نقد نسبت به نظام موجود
طبق اعتقاد ممدانی، عدم رعایت اصول عدالت اقتصادی منجر به خروج شهر نیویورک از حالت یک شهر متعلق به کارگران و تبدیل آن به «میدان بازی برای ثروتمندان» شده است. وی از اینکه تعداد بسیاری از مردم در شهری که غنی‌ترین شهر جهان محسوب می‌شود، یا در فقر زندگی می‌کنند یا تحت فشار هزینه‌های بالا قرار دارند، انتقاد می‌کند.
ممدانی همچنین معتقد است که سیاست‌های نئولیبرالی که برای دهه‌ها در آمریکا حاکم بوده است، شرایط را برای تمرکز بیشتر ثروت ایجاد کرده است. وی تاکید می‌کند که سیاست‌های مالی و بودجه باید به گونه‌ای طراحی شوند که نیازهای طبقات میانه و کارگر را در اولویت قرار دهند، نه نظام مالی و کسب‌وکارهای بزرگ را.
استراتژی‌های مالیاتی و توزیع مجدد ثروت
از مهم‌ترین اجزای استراتژی اقتصادی ممدانی، سیاست‌های مالیاتی هستند. وی پیشنهاد می‌کند که مالیات بر درآمدهای سالانه بیش از یک میلیون دلار اعمال شود. وی همچنین خواستار احیای مالیات انتقال سهام است که یک عوارض ناچیز بر معاملات بازار سهام محسوب می‌شود.
ممدانی همچنین به منظور کاهش سرمایه‌گذاری‌های سفته‌بازانه در بازار مسکن و تامین منابع برای مسکن‌سازی با قیمت مناسب، مالیات بر خانه‌های لوکس را پیشنهاد می‌کند. ممدانی در کمپین خود برای شهردار شدن وعده داد که مالیات بر «خانه‌داران بخش‌های حاشیه‌ای نیویورک که بیش از حد بر آن‌ها مالیات بسته شده» را کم کند و در همان حال از افزایش مالیات بر «خانه‌های گران‌تر در محله‌های ثروتمندتر و سفیدپوست‌تر» سخن به میان آورد.
اساس فلسفی این روش مالیاتی بر این ایده استوار است که ثروتمندان و شرکت‌های بزرگ تاکنون مالیات کافی نپرداخته‌اند و این درحالی است که طبقات کارگر و میانه تحت فشار هزینه‌های روزافزون قرار دارند. ممدانی معتقد است این موضع‌گیری منصفانه نیست بلکه راه‌حلی عادلانه برای مسائل موجود است.
خدمات عمومی و کالاهای مشترک
ممدانی از طریق درآمدهای مالیاتی شهرداری، تصمیم دارد که مجموعه‌ای از خدمات عمومی را توسعه دهد که در تمام سطح اجتماعی قابل دسترسی باشند. یکی از مهم‌ترین پیشنهادات وی، برنامه نگهداری دولتی کودکان است که به‌منظور کاهش هزینه‌های خانوارهای کم‌درآمد طراحی شده است.
ممدانی که از طرفداران اتوبوس‌های رایگان در پنج منطقه شهری نیویورک است، با شعار «اتوبوس مجانی برای همه» شهردار نیویورک شد. این سیاست به افزایش استفاده مسافران و کاهش حملات به رانندگان اتوبوس منجر شده و فشار اقتصادی بر مردم کم‌درآمد را کاهش می‌دهد.
