در این مملکت به کارگران روزمزد حتی کارگرانی که در یک شغلی ماهر و حرفه‌ای هستن به اندازه‌ای ظلم میشه و اونقدر حقوقشون پایمال میشه که آدم احساس میکنه تو کشور خودش کار نمیکنه مثلا خوده من بعضی وقتها احساس میکنم افغانی‌ها از من تو کشور خودم بیشتر قابل قبول هستن و راحت‌تر میتونن از امکانات و مزایای دولتی و عمومی استفاده کنن حتی اگه شکایتم کنن صاحبکارشو به چهارمیخ میکشن من نجارهستم و انقدرتو شغلم مهارت دارم که بهم در یک زمان از یکی دو کارگاه پیشنهاد کار میشه ولی چون گرفتاری و مشکلات دارم وتو خونه مریض دارم و کلی بخوام بگم خیلی خیلی هزینه‌های زندگیمون بالاست به همین خاطر نمیتونم با درآمدی در حدود۶.۵ الی ۷ میلیون حداقل پس‌انداز خرید یکی از ابزارهای مربوط به شغلم رو بخرم برای همین مجبورم برای کسای دیگه کارگری کنم از اینورم بخاطر نابسامانی بازار و قیمت اجناس چندماهی که کارمیکنم چندماه دیگه صاحبکارهایی که داشتم کاررو تعطیل میکنن الان چندساله نه بیمه میکنن جایی نه خودم توان واریز مبلغ بیمه‌آزاد رو دارم نه تا حالا تو عمرم و ۲۰ سال کارگری برای یبارم شده عیدی بدن بهم هر دو سه سالی هم یبار یکی از انگشتام و اینور اونور دستم رو اره برقی میبره چون شکایت کنم بعدا کار ندارم نمیتونم شکایت کنم چون بیمه هم ندارم هیچی بهم نمیرسه بخاطر مشکلات زندگیم هم دستام و انگشتام خوب نشده حتی بخیه‌هاشون رو برنداشته مجبور میشم برم سرکار این دفعه حتی فردای روزی که انگشتم خورد به اره وهشت تا بخیه زدن مجبورا رفتم سرکار ایران شده حیات وحش آفریقا کارگرها و فقرا گیاه‌خوارن مایه‌دارها گوشت‌خوار گوشت‌خوارها شکارها نمی‌کشن زنده زنده میخورن مثل کفتارها و چی بگم هرچقدر بگم تمومی نداره بدبختی‌هامون فقط کاش مارو هم به اندازه افغانی‌ها قبول کنن و به مشکلاتمون برسن یا حداقل امکانات مهاجرت به کشورهایی که کار و حقوق خوبی بهمون میدن رو فراهم کنن نخواستیم وطنمون رو حداقل از گرسنگی و شرمندگی جلو زن و بچه نمیریم

نمی خواد از این دلسوزی ها بکنید پایه حقوق ببرید بالا.که کارگر بدبخت منتظر این نباشه که آیا کارفرما حق اولاد وحق مسکن می ده .که از صد در صد شاید 20درصد بدن .با همون یکو هشتصد تمومش می کنن اعتراض هم بکنی اخرج.ای مملکت گل وبلبل ماست مملکت بی در وپیکر همینه