فرسودگی ناوگان و کمبود نیروی انسانی کیفیت خدمات اورژانس را کاهش داده است / 3 هزار آمبولانس در کشور فرسوده‌اند

به گزارش تجارت نیوز، خدمات اورژانس پیش‌بیمارستانی جزو حیاتی‌ترین حلقه‌های نظام سلامت است. هرگونه تأخیر، کمبود تجهیزات یا نیروی انسانی و یا وضعیت نامناسب معیشتی پرسنل می‌تواند منجر به افزایش مرگ‌ومیر، عوارض طولانی‌مدت برای بیماران و کاهش اعتماد عمومی شود. در سال‌های اخیر گزارش‌ها و هشدارهای متعددی درباره وضعیت اورژانس کشور منتشر شده است از کمبود آمبولانس و فرسودگی آن، کاستی در نیروی انسانی، نارضایتی معیشتی پرسنل، تأخیر در رسیدن به محل حادثه.

کمبود و فرسودگی آمبولانس / کمبود آمبولانس و نیروی انسانی در تهران به‌حدود ۵۰۰ دستگاه و یک هزار و 800 نفر می‌رسد

آمارها نشان می‌دهد در کشور حدود 5 هزار و 500 دستگاه آمبولانس فعال وجود دارد که از این تعداد 3 هزار دستگاه فرسوده شده‌اند. طبق استانداردهای بین‌المللی، سن مفید یک آمبولانس معمولاً حدود ۱۰ سال است، اما در ایران بسیاری از آمبولانس‌ها بیش از ۱۵ سال عمر کاری داشته‌اند. در تهران به‌تنهایی کمبود آمبولانس به‌حدود ۵۰۰ دستگاه و کمبود نیروی انسانی به یک هزار و 800 نفر تخمین زده می‌شود.

کمبود 15 هزار نیروی اورژانس در کشور

گزارش‌های رسمی از کمبود 15 هزار نیروی اورژانس در کشور خبر می‌دهد که بر اساس همین گزارش‌ها سالانه تعداد انگشت شماری از این نیاز جذب می‌شوند و کمبود نیرو همچنان یکی از معضلات مهمی است که در اورژانس پیش بیمارستانی کشور وجود دارد. از سوی دیگر در مناطق شهری بزرگ، فشار کاری بالا، کشیک‌های زیاد، مواجهه مکرر با حالات بحرانی و در عین حال حقوق و مزایا که پاسخگوی این دشواری‌ها نیست، موجب نارضایتی پرسنل شده است.

زمان پاسخگویی اورژانس

یکی از اثرات فرسودگی آمبولانس‌ها، کمبود آنها و کمبود نیرو، افزایش زمان پاسخ‌دهی به حادثه است. اگرچه آمار دقیق کشور منتشر نشده است یا در بعضی استان‌ها متغیر است، اما مسئولان اذعان کرده‌اند که رسیدن آمبولانس به محل حادثه در بسیاری از مناطق بیش از زمان ایده‌آل است. تأخیرها مخصوصاً در مناطق روستایی یا جاده‌ها زیاد است که ترکیبی است از عمر آمبولانس‌ها، وضعیت راه‌ها، تراکم ترافیکی، وضعیت جغرافیایی.

استانداردهای سن مفید آمبولانس و پاسخ‌دهی به تماس‌ها در کشورهای اروپایی

در اکثر شهرهای آلمان اورژانس باید در بیش از 90 درصد موارد ظرف 8 دقیقه به محل برسد. در مناطق روستایی این استاندارد به 15 دقیقه می‌رسد. سن مفید آمبولانس‌ها در این کشور کمتر از 10 سال است و بازسازی و جایگزینی تجهیزات به صورت دوره‌ای انجام می‌شود.

حقوق پرسنل با استانداردهای زندگی در کشور متناسب است. مزایای شغلی، بیمه کامل، ساعات کاری و شیفت‌ها مشخص و قانونمند است؛ امکان استفاده از اورژانس هوایی و پشتیبانی مالی و لجستیکی جزو گزینه‌های معمول این کشور به شمار می‌رود.

در کشورهای غرب اروپا استاندارد پاسخ‌دهی در شرایط اورژانسی زندگی‌بخش معمولاً ۱۰ تا ۱۵ دقیقه؛ در موارد بحرانی این زمان به زیر 10 دقیقه هم می‌رسد. البته هدف‌گذاری برای پاسخ‌دهی به 95 درصد تماس‌ها از نظر زمانی زیر 15 دقیقه است. از سوی دیگر وضعیت معیشتی پرسنل نیز خوب بوده و حقوق و مزایا با هزینه زندگی، تورم، مسکن و رفت‌وآمد نسبتا هماهنگ است.

وضعیت اورژانس در کشورهای آسیایی

در کشور ژاپن زمان رسیدن اورژانس به بالین بیمار کمتر از ۶ دقیقه برای موارد بحرانی هدف‌گذاری شده است؛ استفاده از هلیکوپتر، اورژانس هوایی و ایستگاه‌های متعدد در سطح شهر برای کاهش زمان. تجهیزات داخل آمبولانس و امکانات فناوری پیشرفته در تمامی آمبولانس‌ها وجود دارد. از سوی دیگر تمام آمبولانس‌ها و ناوگان هوایی اورژانس مدام بررسی و به‌روز می‌شوند. با اینکه زندگی شهری ژاپن گران است، پرسنل اورژانس حقوق و مزایا مناسبی دارند و موقعیت شغلی اورژانس جزو مشاغل مهم و مورد احترام است؛ حمایت از رفاه شغلی و آموزش حرفه‌ای زیاد است.

حقوق دریافتی پرسنل اورژانس پیش‌بیمارستانی هیچ سنخیتی با میزان تورم و هزینه‌ها در کشور ندارد / افزایش شیفت‌های کاری به دلیل کمبود نیرو بر توانایی و تمرکز پرسنل تاثیر گذاشته است

حامد برزگر، کارشناس اورژانس پیش‌بیمارستانی، درباره مشکلات حوزه فعالیت خود به تجارت‌نیوز می‌گوید: متاسفانه با وجود سختی کار و خطراتی که پرسنل اورژانس متحمل می‌شوند حقوق دریافتی آنها هیچ سنخیتی با میزان تورم و هزینه‌ها در کشور ندارد.

او می‌افزاید: این بی‌توجهی به معیشت کادر درمان و از جمله پرسنل اورژانس پیش‌بیمارستانی ضمن ایجاد دلسردی در بین این افراد سلامت بیماران را هم به خطر می‌اندازد. ضمن اینکه افزایش شیفت‌های کاری به دلیل کمبود نیرو هم بر توانایی و تمرکز آنها تاثیر گذاشته و در برخی موارد کیفیت خدمات ارائه شده به مریض را پایین می‌آورد.

برزگر در مورد میانگین دستمزد پرسنل اورژانس پیش‌بیمارستانی اظهار می‌دارد: پایه حقوق دریافتی ما از 12 میلیون تومان شروع می‌شود و با اضافه کاری و ساعت‌های شیفت به سختی تا 25 میلیون تومان می‌رسد مبلغی که اگر بخواهیم با شرایط تورمی و اقتصادی امروز آن را در نظر بگیریم قطعا جوابگوی نیازهای معیشتی مان نیست.

بزرگترین چالش، فرسودگی تجهیزات و آمبولانس است

این کارشناس اورژانس پیش‌بیمارستانی در مورد بزرگترین چالشی که با آن مواجه‌اند نیز می‌گوید: بزرگترین چالش ما فرسودگی تجهیزات و ناوگان است. وقتی آمبولانس‌ها سالم و مجهز نباشند، حتی اگر نیروی انسانی خوب داشته باشیم، کیفیت خدمات پایین می‌آید. قطع برق، نقص فنی سیستم‌های برقی داخل آمبولانس، نبود دستگاه ونتیلاتور یا شوک مناسب، مشکلات تهویه هوای داخل اتاق بیماران و… از مواردی است که مرتباً با آن‌ها روبه‌رو هستیم.

در شهرهای بزرگ اگر همه چیز مساعد باشد ممکن است آمبولانس در ۸ تا ۱۲ دقیقه به محل برسد / در ساعات اوج ترافیک این زمان ممکن است ۲۰ تا ۳۰ دقیقه یا بیشتر طول بکشد

او در مورد زمان رسیدن اورژانس به بالین بیماران نیز اظهار می‌دارد: در شهرهای بزرگ اگر همه چیز مساعد باشد، ممکن است در ۸ تا ۱۲ دقیقه به محل برسیم؛ اما در شب، ساعات اوج ترافیک، یا در مناطق صعب‌العبور، روستا، کوهستان، این زمان ممکن است به ۲۰، ۳۰ دقیقه یا بیشتر بکشد. مطمئناً تأخیر برای بیمارانی که دچار حمله قلبی، سکته، خونریزی شدید یا ضربه هستند، فاجعه‌آمیز است.

برزگر راه‌های برون رفت از این چالش‌ها را در گرو توجه مسئولان به بهسازی تجهیزات و ناوگان اورژانس دانسته و می‌گوید: یکی دیگر از راه‌های برون رفت جذب نیروی انسانی کافی، بهبود وضعیت حقوق و مزایا پرسنل و تامین بودجه مستمر برای اورژانس است. با اجرایی شدن این راهکارها می‌توان تا حد زیادی مشکلات این بخش را رفع کرد.