به گزارش تجارت نیوز، شهرک‌های صنعتی که هر سال در فصل گرما با محدودیت تامین برق مواجه بودند، بار دیگر با بی‌برقی دست‌وپنجه نرم می‌کنند.
آن‌طور که از شواهد پیداست، از ابتدای هفته جاری برق شهرک‌های صنعتی سه روز در هفته قطع می‌شود. قطعی برق شهرک‌های صنعتی محدود به دو ساعت یا سه ساعت نیست و سه روز کامل صنایع حاضر در این شهرک‌ها با محدودیت تامین برق روبه‌رو می‌شوند؛ موضوعی که معنایی جز مرگ تولید در شهرک‌های صنعتی ندارد.
تحمیل قطعی 3 روزه به شهرک‌های صنعتی
پیگیری‌های تجارت‌نیوز از شهرک‌های صنعتی نشان می‌دهند که بسیاری از شهرک‌های صنعتی سه روز در هفته قرار است درگیر محدودیت تامین برق شوند. این محدودیت به شهرک‌های صنعتی از جمله چهاردانگه، سهند، محمودآباد، صفادشت، خردمشت، سیاه سنگ، سپهر نظرآباد کرج و … تحمیل شده است.
با توجه به شرایط پیشآمده، برخی شهرک‌های صنعتی اعتراض خود را به انواع متفاوتی بیان کردند.
شهرک صنعتی صفادشت با پیگیری از طریق مدیرعامل شرکت توزیع برق استان تهران و مدیر منطقه برق ملارد، توانست برنامه جدید قطعی سه روزه برق را به دو روز در هفته کاهش دهد.
در همین زمینه، صنعت‌گران شهرک صنعتی چهاردانگه نیز در اعتراض به بی‌برقی و بی‌آبی، روز شنبه 4 مرداد، مقابل اداره برق چهاردانگه دست به تجمع اعتراضی زدند. همچنین بنا بر گزارش‌های منتشرشده، این تجمع در روز دوشنبه 6 مرداد نیز برپا شده است.
صنعت‌گرانی که با قطعی برق کسب‌وکار آنها مختل شده است، با در دست داشتن بنری اعلام کردند: «این برق نیست که قطع می‌شود، ریشه صنعت است که تبر می‌خورد.»
حذف عملی بنگاه‌های کوچک از چرخه تولید
در شرایطی که تولید در ایران با مجموعه‌ای از موانع ساختاری از جمله تورم، کمبود سرمایه در گردش، تحریم‌های بین‌المللی، دشواری‌های تامین مواد اولیه و … مواجه است، قطع برق سه روز در هفته شهرک‌های صنعتی به یکی از مهم‌ترین عوامل تضعیف و در مواردی توقف کامل تولید تبدیل می‌شود.
تصمیم بر قطعی برق شهرک‌های صنعتی، به بهانه مدیریت بار در فصل تابستان و محدودیت در ظرفیت تولید برق اتخاذ شده است، اما در عمل تنها واحدهایی قادر به ادامه فعالیت هستند که توان مالی خرید و راه‌اندازی ژنراتورهای صنعتی را داشته باشند. این ژنراتورها بسته به توان موردنیاز برای واحدهای تولیدی، هزینه‌های بسیار بالایی دارند و نگهداری آنها نیز هزینه‌بر است.
قیمت ژنراتورهای صنعتی با توان 100 تا 200 کیلووات بین 900 میلیون تا دو میلیارد تومان متغیر است که به طور عمده برای واحدهای صنعتی انرژی‌بر کافی نیستند. با افزایش توان تولید برق، قیمت آنها نیز بالا می‌رود، تا جایی که قیمت ژنراتور 800 کیلوواتی که برای بسیاری از واحدهای تولیدی کوچک مناسب است، بیش از 9 میلیارد تومان است. لازم به ذکر است که ژنراتورهایی با توان 1500 تا 3500 کیلووات که به طور عمده برای مصارف صنایع متوسط مناسب هستند، بین 20 میلیارد تا 65 میلیارد تومان قیمت‌گذاری شده‌اند.
واحدهای صنعتی کوچک و متوسط که به طور عمده با سرمایه محدود فعالیت می‌کنند و سهم قابل توجهی از اشتغال صنعتی کشور را به عهده دارند، توان تامین چنین تجهیزات پرهزینه‌ای را ندارند. به همین دلیل، با قطعی مکرر برق، از مدار تولید خارج می‌شوند. در حالی که بنگاه‌های بزرگ‌تر، وابسته به نهادهای خاص یا دارای دسترسی به منابع مالی کلان با بهره‌گیری از ژنراتورهای قوی یا برق اضطراری اختصاصی، فعالیت خود را ادامه می‌دهند. این وضعیت، شکاف بین بنگاه‌های صنعتی را عمیق‌تر و رقابت را ناعادلانه می‌کند.
تصمیم به قطع برق سه‌روز در هفته، نوعی تبعیض ساختاری علیه بنگاه‌های تولیدی مستقل و کوچک ایجاد کرده است. چنین تبعیضی، منجر به کاهش تولید و همچنین ضربه اساسی به اشتغال می‌شود. چراکه واحدهای تولیدی که با کاهش تولید به دلیل قطعی برق مواجه شده باشند، اول از همه به اخراج کارگران خود برای کاهش هزینهها روی می‌آورند. به بیان دیگر، تصمیم بر قطعی برق شهرک‌های صنعتی، نه‌تنها موجب کاهش توان رقابت بنگاه‌های اقتصادی کوچک می‌شود، بلکه درون همان بنگاه کوچک اولین ضربه را کارگران واحد مذکور با بیکار شدن متحمل می‌شوند.
باید توجه داشت که واحدهای کوچک صنعتی، به‌ویژه در مناطق کمتر توسعه‌یافته، نقشی فراتر از تولید صرف ایفا می‌کنند. آنها گاه تنها منبع اشتغال صنعتی هستند و تعطیلی آنها می‌تواند به افزایش نرخ بیکاری، فقر و گسترش نارضایتی اجتماعی منجر شود.
کارگاه‌هایی که می‌توانستند موتور رشد صنعتی و گذار از اقتصاد نفتی در کشور باشند، قربانی بحران انرژی در کشور شده‌اند و امید چندانی به رشد تولید آنها دیگر وجود ندارد.
برای مطالعه بیشتر گزارش تعطیلی کامل شهرک های صنعتی پس از قطع مکرر برق و گاز! را در تجارت‌نیوز بخوانید.
