«کارورزی» فارغ‌التحصیلان دانشگاهی را سر‌کار می‌گذارد؟

«کارورزی»، طرح دولت برای سرکار گذاشتن بیش از 70 هزار فارغ التحصیل دانشگاهی، از امروز رسما اجرا می‌شود.

به گزارش تجارت‌نیوز، بر‌این اساس ادارات کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی و همچنین دستگاه‌های اجرایی استانی، کارورزان را به واحدهای اقتصادی متقاضی نیروی کار فارغ‌التحصیل معرفی می‌کنند.

به گفته علاءالدین ازوجی مدیر کل سیاستگذاری بازار کار و توسعه اشتغال وزارت کار، تاکنون بیش از 70 هزار فارغ‌التحصیل دانشگاهی که مشمول این طرح می‌شوند، شناسایی شده اند.

این تعداد از افراد از امروز مشغول کارروزی می‌شوند. یعنی ارتباط بین واحد پذیرنده و کارورز عملیاتی می‌شود.

سیاست های غلط در سال های گذشته کشور را با پدیده فارغ‌التحصیلان  دانشگاهی بیکار مواجه کرده است که به دلیل عدم مهارت‌های کافی پس از تحصیل به سیل عظیم بیکاران کشور پیوسته‌اند.

دولت برای ساماندهی این معضل چند طرح اشتغال‌زایی ارائه کرده و برخی را به مرحله اجرا گذاشته است. یکی از این طرح ها، طرح کارورزی است، که به صورت آزمایشی در 8 استان اجرا شده و حالا در سطح وسیع‌تر و در برگیری کل کشور اجرایی می‌شود.

مسئولان انتظار دارند اجرای این طرح تاثیر مثبتی در حل مشکلات اقتصادی کشور داشته باشد.

بر اساس آمارهای غیررسمی از هر چهار نفر جویای کار سه نفر دارای مدرک دانشگاهی هستند و حدود ۷۵ درصد بیکاران، دانش آموخته دانشگاه‌ها هستند.

اما از آنجایی که دانشگاه‌های ما تئوری محور هستند و مهارت‌ها به خوبی به دانشجویان آموزش داده نمی‌شود، آنها پس از اتمام تحصیل و در بازه ورود به محیط کسب و کار با مشکلات بسیاری مواجه می‌شوند.

همین مساله متولیان اشتغال را به فکر اجرای طرح کارورزی انداخته تا از این طریق به اهداف جذب و اشتغال دانش آموختگان از طریق انتقال مهارت، تجربه در محیط کار، فراهم کردن زمینه انتقال دانش از دانش آموخته به بنگاه اقتصادی، ایجاد انگیزه کارآفرینی و کسب و کار در دانش‌آموختگان و ارتقای اخلاق و صلاحیت حرفه‌ای دانش‌آموختگان دست یابند.

به گزارش تجارت‌نیوز، از روزی که این طرح رونمایی شد تا به امروز که اجرای آن رسما کلید خورد موافقان و مخالفانی در برابر آن قد علم کردند و با مشخص شدن ابعاد این طرح بر حمایت یا انتقاد بر آن افزودند.

مهمترین انتقادی که به این طرح وارد است، قطعی نبودن استخدام کارآموزان پس از پشت‌سر‌گذاستن دوره کارآموزی است. در مقابل حامیان این طرح معتقدند این طرح شانس استخدام به فارغ التحصیلان دانشگاهی می‌دهد.

حامیان امیدوارند که این طرح با اثر گذاشتن بر آمار اشتغال، شاخص آن را بهبود ببخشد و با مشوق‌هایی که برای کارفرما در نظر گرفته شده است، کارفرمایان به استخدام کارورزان روی بیاورند.

در مقابل اما منتقدان، مسائل مهمتری را مطرح می‌کنند به زعم آنان، این طرح تهدیدی برای مشغولان به کار است، چرا که احتمالا کارفرمایان پس از یک دوره بهره گرفتن از نیروی کار ارزان‌تر که بیمه هم نمی‌شود، عذر افراد مشمول قانون کار را بخواهند.

مساله دیگری که جای تامل دارد، ناکافی بودن دستمزد کارورزان در این طرح است، مبلغ ناچیزی که برای این افراد در نظر گرفته شده است، کفاف هزینه‌های ایاب‌و‌ ذهاب تا محل کار را هم نمی‌دهد چه برسد به پرداخت سایر هزینه‌های زندگی.

در نظر گرفتن شرایط سنی برای داوطلبان کارورزی، دیگر انتقاد کارشناسان به این طرح است. به گفته آنها باید شرایط سنی در این طرح برداشته شود تا همه کسانی که خود را به نوعی مناسب این طرح می‌بینند بتوانند توانایی خود را محک بزنند.

انتقاد بعدی به این طرح، معافیت بیمه‌ای است که برای کارفرمایان در نظر گرفته شده است. طبق این طرح، کارفرما از پرداخت حق بیمه معاف می شود.

اما آیا این معافیت مالیاتی برای سازمان تامین اجتماعی که در پرداخت بسیاری از مطالبات در‌مانده است، مشکل‌ساز نخواهد شد؟ در صورت پرداخت این مابه‌التفاوت از سوی دولت به سازمان تامین اجتماعی، این مبالغ از کدام محل تامین می‌شود؟

پاسخ به این سوالات و سوالات دیگری که خانواده ها، فارغ التحصیلان و کارفرمایان در‌گیر آن هستند در گرو کار کارشناسی بیشتر و چکش‌کاری بر روی این طرح است، که به گفته برخی از کارشناسان کپی برداری از طرح شکست خورده استاد_ شاگردی است.

نگاه امیدوارانه به این طرح حاکی از آن است که فارغ التحصیلان دانشگاهی پس از گذراندن دوره کارورزی استخدام شوند و کارفرما نیز به دلیل معافیت مالیاتی با روی گشاده و بدون اینکه نیروهای قدیمی‌تر را اخراج کند، این افراد را به کار گیری کرده و یکی از بزرگترین معضلات اقتصادی کشور حل و فصل شود.

اما نگاه واقع بینانه بیانگر این است که این طرح در بهترین حالت، آمار اشتغال را تنها بر روی کاغذ بالا می‌برد و بعید است به اهداف ایجاد شغل برای فارغ‌التحصیلان دانشگاهی دست یابد.