امروز، سوم اردیبهشت، روز جهانی زمین است؛ زمینی که در افسانه‌ها، آیین‌ها داستان‌ها و اشعار کهن «مادر» لقب گرفته بود و حالا، گویی حرمت دایه را هم ندارد. آینده اما چه می‌شود؟ فیلم‌های پساآخرالزمانی با الهام از هشدارهای مربوط به تغییرات اقلیمی، روزگار تیره و تاری را به تصویر می‌کشند؛ از دورانی که انسان‌ها بر سر «آب» همدیگر را می‌کشند.
دانشمندان مطالعات اقلیمی می‌گویند پدیده قدرتمند آب‌وهواییِ «ال نینو» (ال نینیو) که در یک سال گذشته در کنار تغییر اقلیم به افزایش بی‌سابقه دما دامن زد، پایان یافته است.
مدل‌های امروزی تخمین می‌زنند که تغییرات اقلیمی می‌تواند به تنهایی تا ۲۲درصد از تولید ناخالص جهان را تا پایان قرن۲۱ از بین ببرد. علاوه بر اثرات تغییرات آب‌وهوایی بر تولید جهان، تغییرات زیست‌محیطی می‌تواند مستقیما بر بنگاه‌ها، سرمایه‌گذاران و قانون‌گذاران اثرات عمیقی بگذارد.
اکونومیست سرمقاله خود را به چالش گرمایش زمین و پیامدهای آن برای بخش مسکن و همچنین هزینه‌‌‌هایی که این پدیده به دولت‌‌‌ها و مالکان خانه تحمیل میکند، اختصاص داده است.
خشکسالی، تغییر اقلیم و گرمایش زمین، به عنوان بحران های محیط زیستی، تنها اصطلاحات رسانه‌ای نیستند و تبعات ملموس اقتصادی، اجتماعی و سیاسی برای جوامع دارند.
