بررسی داده‌های مرکز آمار نشان می‌دهد که تورم مواد افزودنی، خوراکی‌های جایگزین وعده‌های غذایی اصلی و آشامیدنی‌ها در پایان بهمن 1402 در مقایسه با شهریور 1400 بین 106 تا 210 درصد بوده است.
بررسی داده‌های مرکز آمار ایران نشان می‌دهد که میوه‌های مختلف از مسافران اصلی قطار تورم در دولت رئیسی بوده‌اند. چنانکه قیمت خیار طی 2.5 سال فعالیت دولت سیزدهم به 156 درصد رسیده است.
یک فعال کارگری علاوه بر بیان استدلال‌های خود برای درخواست حداقل دستمزد 15 میلیونی، به استدلال دولت پیرامون اثرگذاری این موضوع بر رشد تورم نیز پاسخ داد.
شواهد حاکی از آن است که تورم ماهانه غیرخوراکی‌ها در استان‌های خراسان جنوبی، ایلام و خوزستان بیشتر از ۳ درصد بوده است. در مقابل این نرخ در ۸ استان کشور به سطوح کمتر از ۲ درصدی رسیده است. این استان‌ها شامل کرمانشاه، لرستان، کردستان، یزد، خراسان شمالی، بوشهر، اردبیل و آذربایجان شرقی بوده است.
«آن روز که رهبر معظم انقلاب بر مهار تورم تأکید کردند، تورم نقطه به نقطه در کشور حدود ۵۹.۸ درصد بود؛ آماری که امسال به ۳۵.۸ درصد رسید و از این نظر نیز می‌توان دولت را سربلند دانست. البته این مهار تورم مورد رضایت مردم نیست، زیرا ملت فقط و فقط انتظار دارد قیمت‌ها کاهش پیدا کند یا حداقل افزایش پیدا نکند.»
برخی از دولتمردان و صاحبان واحدهای تولیدی رابطه معناداری بین افزایش مزد کارگران و افزایش نرخ تورم قائل هستند ولی باید اذعان کرد در شرایطی که سهم شوک‌های ارزی بالاست سهم افزایش مزد ناچیز است.
بانک جهانی هشدار داده کاهش قیمت‌ها به خانواده‌های آسیب پذیر کمک می‌کند اما به اقتصاد کلان کشور ضربه می‌زند.
تورم افغانستان به بیش از منفی 10 درصد کاهش یافت.
اقتصاد ایران در سال 1403 به کدام سو می‌رود؟ سرنوشت بازارهای مالی و سرمایه‌ای چه خواهد شد؟ آیا سال آینده وضعیت سرمایه‌گذاری در کشور بهبود خواهد یافت؟ اینها سوالاتی است که پیمان مولوی، اقتصاددان در گفت‌وگو با تجارت‌نیوز، به آنها پاسخ داده است.
