طرحی که بیش از نیم قرن پیش، فرانسوی‌ها برای آمایش سرزمین ایران مطرح کردند چه سرنوشتی پیدا کرد؟ آیا آنچه امروز به عنوان ابربحران بی‌آبی در کشور مطرح می‌شود پیشتر توسط این طرح پیش‌بینی نشده بود؟ نتیجه بی‌توجهی به آن چه بوده است؟ حمیدرضا رمضانی، کارشناس ارشد آب و کشاورزی در یادداشتی که در اینستاگرام خود به این موضوع پرداخته است.
شرکت ارتباطات مبین‌نت همزمان با گرامیداشت هفته منابع طبیعی، شبکه اختصاصی امن (زیرساخت ارتباطی) سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور را راه‌اندازی کرد.
چند وقتی است که سازمان‌های مردم نهاد و فعالان محیط زیست نسبت به ساخت جاده در ارتفاعات سوادکوه هشدار می‌دهند و می‌گویند که بولدوزها به جان جنگل‌های سوادکوه افتاده‌اند، جنگل‌هایی که زیستگاه گونه‌های کمیاب گیاهی و جانوری هستند.
استاد موسسه جنگل‌ها و مراتع گفت: طبیعت ایران در خطر نابودی کامل است و افزایش دما، خشکسالی‌های پی‌درپی، کشاورزی و دامداری بی‌ضابطه و چرای خارج از فصل به این نابودی دامن زده است.
جنگل‌ها و دیگر زیرساخت‌های طبیعی همچون مراتع، رودخانه‌ها و تالاب‌ها، بهترین ابزار برای مدیریت منابع آبی هستند. بسیاری از شهرهای جهان از جمله نیویورک با احیای جنگل‌ها، علاوه بر استفاده از مزایای بی‌شمار سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های طبیعی، توانسته‌اند از هزینه‌های هنگفت تامین منابع آبی خود رهایی یابند.
جنگل‌ها به‌دلیل افزایش ضریب نفوذ‌پذیری آب ناشی از بارندگی در درون خود، نقش اساسی در ذخیره و تصفیه آب ایفا می‌کنند و از بروز بحران آب جلوگیری می‌کنند. جلوگیری از تغییرات آب‌و‌هوایی، کمک به کاهش آلودگی آب‌ها و کاهش خسارت‌های ناشی از سیلاب‌ها مهم‌ترین نتایج توسعه جنگل‌ها محسوب می‌شود.
عضو کمیسیون کشاورزی مجلس با تاکید بر لزوم ایجاد انقلابی جدی برای حفاظت از مراتع و جنگل‌ها، گفت: در برخی مناطق کشور تخریب مراتع و جنگل به رقابت تبدیل شده است.
