یک استاد دانشگاه نوشت: سالهاست میزان افزایش دستمزدها از تورم در کشور جا مانده و این امر سبب کاهش قابل ملاحظه قدرت خرید کارگران و افزایش گروههای مشمول خط فقر در کشور شده است.
عملا سیاستگذاریهای مسکن هیچ اثری برای مردم فقیر ندارد. قبل از آن هم، دهها برابر رانت را با سیاستگذاریهای شهرسازی به سمت شمال شهر کشانده است. یعنی در واقع سیاستها به جای اینکه فقرزدایی کند، و به آنها دسترسی و امکانات دهد، سمت ثروتمندان و رانت دادن به آنها را هدف قرار داده است.
هنگامی که گفته میشود دولت و مجلس برنامهای برای تولید ندارند، چنین برداشت میکنند که این ادعا ناشی از بدبینی مفرط یا سیاهنمایی است. در بودجه سال ۱۴۰۳ مصوباتی دارند که نشاندهنده درستی این ادعاست.
حتی قبل از همهگیری کرونا، کشورهای عربی با چالشهای اجتماعی-اقتصادی قابل توجهی از جمله مسائل پایدار نرخ فزاینده فقر، بیکاری بالا، افزایش بدهی و محدودیتهای مالی مواجه بودند. در این گزارش، برنامه توسعه سازمان ملل متحد از این منظر بررسی میشود که چرا از بین بردن فقر صرفاً یک الزام اخلاقی نیست، بلکه گامی اساسی برای ایجاد یک منطقه مرفهتر و عادلانهتر است.
معاون رفاه و امور اقتصادی وزارت تعاون میگوید جمعیت زیر خط فقر در سالی که گذشت، حدود 200 هزار نفر نسبت به سال قبل از آن کاهش داشته است. آیا واقعا تعداد فقرا کمتر شده است؟
تورم جهانی پس از دو سال افزایش، در سال 2023 کاهش یافت اما بالاتر از میانگین دهه 2010-2019 باقی ماند. روند تورم در کشورهای در حال توسعه نیز، فقر را تشدید کرده و پیشرفتهایی که به سختی در کاهش فقر به دست آمده را معکوس کرده است.
پنج مرد ثروتمند جهان از جمله ایلان ماسک، جف بزوس و وارن بافت، افزایش بیش از دوبرابری سرمایه خود از سال 2020 را تجربه کردند و نرخ رشد ثروت نشان میدهد این افزایش تا ده سال دیگر، 1000 میلیارد دلار برای آنان به ارمغان خواهد آورد. در همین هنگام، نابرابری در حال افزایش و فقرای جهان در حال فقیرتر شدن هستند.
تورم اقلام خوراکی در سالهای اخیر به شکل پلکانی افزایش یافته است این افزایش تا حدی پیش رفته که اقشار کم درآمد و اسیب پذیر جامعه در خرید سادهترین اقلام خوراکی با مشکلاتی جدی مواجه شده اند. حسین راغفر، اقتصاددانبخش عمدهای از این مشکل را به عدم توجه به ریشههای تورم کشور و برنامه ریزیهای سطحی برای مهار تورم مرتبط میداند.
داراییهای پنج مرد ثروتمند جهان از سال ۲۰۲۰ حدود ۲ برابر شده است؛ این در حالی است که در همین بازه زمانی حدود ۵ میلیارد نفر از جمعیت جهان معادل ۶۰ درصد کل جمعیت کره زمین فقیرتر شدهاند.
سال گذشته بود که وزیر کار طی سخنانی اعلام کرد که در کشور فقر مطلق نداریم، وحید محمودی- استاد دانشگاه در واکنش به این گفته میگوید که چنین اظهار نظری شبیه شوخی میماند.
اگر یک تقسیمبندی از طبقات داشته باشیم، به اعتقاد من حدود 40 درصد فقیرند. حدود 10 درصد جزو دهک سرمایهدار و با ثروت بالا و 50 درصد جزو طبقه متوسط هستند.
در لایحه برنامه هفتم توسعه هم باز اشاره شده که تا انتهای برنامه فقر مطلق به صفر میرسد اما وقتی به ابعاد برنامه نگاه میکنیم میببینیم که از دل این برنامه کاهش فقری بیرون نمیآید.
به گفته بانک جهانی، سال 2023 سال نابرابری است. در ادامه، این گزارش که سال گذشته را در 9 نمودار شامل فقر، بدهی، تغییرات جوی، حقوق زنان و... جمعبندی کرده، بررسی میکنیم.
یک استاد فلسفه گفت: در دهکهای محرومتر، مردم با مساله بقا و مرگ و زندگی روبهرو هستند؛ به همین دلیل امکان نوعی طغیان اجتماعی در دهکهای پایینی جامعه وجود دارد.
وزارت اقتصاد اعلام کرد: آنچه در تحلیل شکست برنامه دولت در مهار فقر مغفول مانده، وضعیتی است که بهواسطه عبور از یک دهه معطلی اقتصاد به دولت سیزدهم تحمیل شده است؛ بنابراین نتیجهگیری طبیعتاً دچار نقصان و نزدیک به سیاسیکاری است تا برآورد تخصصی.
در بودجه ۱۴۰۳ شوکهای تورمی بالای ۵۰ درصدی، فشارهای مالیاتی در حوزههای مختلف کسب و کار، مالیات بر درآمد، مالیات بر حقوق کارکنان، مسکن، خودرو که تابآوری در برابر استرسهای تورمی را ندارند و از سوی دیگر بحران مدیریت مالی بر سر کالاهای یارانهای سبد استراتژیک معیشت مردم سایه شوم خود را افکنده است.