معاون امور توسعه و مهندسی شرکت ملی نفت ایران تاکید کرد: بر اساس برآوردها تقریبا ۲۰ میلیارد دلار در نتیجه این قراردادها افزایش درآمد خواهیم داشت که این افزایش در ۲ یا ۳ سال آینده محقق خواهد شد.
زمان طلایی اجرای قراردادهای نفتی که پس از امضای برجام و در سال‌های 1394 و 1395 بود به علت کارشکنی‌های داخلی که ریشه در فشارهای سیاسی و جناحی داشت، به آسانی از دست رفت.
ایران با فروش نفت خود به یورو و دیگر ارزها وابستگی خود به دلار را کاهش داده، اما بعد از اقدام ترامپ به خروج از برجام، این اقدام چندان نمی‌تواند از منافع این کشور حفاظت نماید.
وزیر نفت عنوان کرد: براساس برنامه ششم توسعه باید ۲۰۰ میلیارد دلار در بخش بالادستی و پایین دستی صنعت نفت سرمایه‌گذاری شود؛ به همین دلیل تلاش زیادی را برای قراردادهای نفتی انجام دادیم.
مدیرکل نظام تامین و تجاری سازی فناوری وزارت نفت گفت: با دستور وزیر نفت دست کم 80 درصد اقلام و تجهیزات پروژه‌های نگهداشت و افزایش تولید نفت که در قالب مدل جدید قراردادهای نفتی (آی‌پی‌سی) اجرا می‌شوند، باید از داخل تامین شود.
سایه سیاست چند ماهی است بار دیگر بر سر اقتصاد ایران و به‌طور خاص صنعت نفت سنگینی می‌کند و روند رو به پیشرفتی را که از اجرای برجام آغاز شده بود، کند کرده است.
تصمیم دولت چین برای ایجاد قراردادهای نفتی بر مبنای عرضه یوآن به پشتوانه طلا ضربه‌ای بنیادین به سلطه دلار بر بازار نفت خواهد بود و راه را برای ورود بیشتر یوآن به بازارهای جهانی باز خواهد کرد.
قراردادهای نفتی ایران با کشورهای خارجی می‌توانند همواره قابل انتقاد باقی بمانند اما نباید فراموش کرد که بدون این قراردادها، درآمد نفتی‌ای هم وجود نخواهد داشت.
در حالی که نام زنگنه به تنهایی بر صندلی وزارت نفت دولت آینده به چشم می‌خورد و هیچ گزینه دیگری در گمانه زنی‌ها در کنار نام وی قرار نگرفته بود، عدم تمایل وی به پذیرش این پست مسئله ای بود که همچنان آینده وزارت نفت را با ابهام روبرو کرده بود. به گزارش تجارت‌نیوز، محمد
