چین و روسیه که در روزهای تشدید تحریم‌های غرب علیه ایران مهم‌ترین شریک تجاری کشور به حساب می‌آمدند، حالا مسیر جدیدی را در رابطه با ایران در پیش گرفته‌اند تا مانع جدیدی در مسیر اقتصاد تحریم‌زده ایران باشند.
روسای جمهوری ایران و ونزوئلا هفته جاری سند همکاری ۲۰ساله را به امضا رساندند. اما این همکاری چه نفعی برای ایران دارد؟ آیا دو کشور با امضای قرارداد اقتصادی به دنبال مخابره پیامی سیاسی به دنیا هستند؟
دولت جو بایدن ماه گذشته به بزرگترین شرکت نفتی ایالات متحده که در ونزوئلا فعال است، اجازه داد تا با دولت نیکلاس مادورو و شرکت ملی نفت ونزوئلا در مورد آینده استخراج نفت مذاکره کنند.
رویترز با اشاره به همکاری های ایران و ونزوئلا در بخش نفت نوشت: انتظار می‌رود حداقل ۲ میلیون بشکه نفت و ۱ میلیون بشکه میعانات گازی ایران در این ماه به ونزوئلا برسد.
حضور وزیر نفت در ونزوئلا طی هفته گذشته خبرساز شد. آن‌طور که روابط‌عمومی وزارت نفت و رسانه‌های نزدیک به دولت گزارش داده‌اند، جواد اوجی با هشت قرارداد در پنج محور از آمریکای لاتین به ایران بازمی‌گردد. همچنین یک عضو کمیسیون انرژی مجلس از احتمال تشکیل جبهه واحد بین این دو کشور، چین و روسیه خبر داد.
رئیس اتاق نفت ونزوئلا اعلام کرد این کشور می‌تواند تولید نفت خود را افزایش دهد و این گونه جایگزین نفت روسیه در آمریکا شود. آیا ونزوئلا منجی بازار نفت می‌شود؟
سی‌ان‌ان، نیویورک تایمز و واشنگتن پست خبر از سفر یک هیات آمریکایی به ونزوئلا داده‌اند. این رسانه‌ها اعلام کردند که هدف اصلی سفر هیات آمریکایی به این کشور، تامین امنیت انرژی در آمریکا و خرید نفت از ونزوئلاست.
رئیس جمهور ونزوئلا، نیکولاس مادورو، پیش بینی می‌کند که اقتصاد این کشور چهار درصد نسبت به سال گذشته رشد کند. اقتصاد ونزوئلا به مدت هشت سال دچار تورم، رکود اقتصادی و افزایش قیمت بوده است.
چین واردات نفت از ایران و ونزوئلا را در سال ۲۰۲۱ دو برابر کرد و با استقبال پالایشگاهها از خرید نفت ارزان تحت تحریم آمریکا، بیشترین میزان واردات را در سه سال گذشته داشت.
