بحران‌های خاورمیانه زمانی برای بازارهای جهانی با اهمیت قلمداد می‌شوند که بر قیمت نفت تأثیر بگذارند. ذخایر نفت در حال افزایش است و کشورهای عضو اوپک‌پلاس تلاش می‌کنند عرضه را محدود کنند؛ بالاخص که حالا ممکن است خوشحال باشند بهانه‌ای برای توقف کاهش عرضه پیدا کرده‌اند.
شرکت‌های سوخت های فسیلی همچنان به سرمایه‌گذاری در تولید نفت و گاز حتی با افزایش نگرانی‌ها در مورد تغییرات آب و هوایی ادامه می‌دهند. این امر پیامدهای جدی برای سیاره خواهد داشت، زیرا انتشار گازهای گلخانه‌ای همچنان افزایش می‌یابد.
تقاضای نفت جهان تا سال 2030 به اوج خود می‌رسد و سپس شروع به کاهش می‌کند. این پیش‌بینی آژانس بین‌المللی انرژی (IEA) است که بر اساس افزایش محبوبیت خودروهای الکتریکی و کاهش رشد اقتصادی چین استوار شده است.
دخالت‌های ترامپ در بازار جهانی نفت طی شش ماه اخیر باعث شده این بازار که بعد از مدت‌ها با تعهد کاهش تولید به تعادل رسیده بود، حرکتی ناموزون را آغاز کند و آسمان آن هر روز یک رنگ باشد؛ به‌طوری‌که اعضای اوپک که در تیرماه پای سند افزایش یک میلیونی تولید را امضا کرده بودند، اکنون قدم‌های اولیه برای کاهش یک تا یک میلیون و ۴۰۰هزار بشکه‌ای را برمی‌دارند.
درحالی که آمریکا هنوز تحریم‌های نفتی علیه ایران را اعمال نکرده است، اخباری مبنی بر اینکه ایران جایگاه خود را در بازارهای جهانی نفت از دست خواهد داد به گوش می‌رسد؛ اما کارشناسان نفتی بر این باورند که این اخبار در حد حدس و گمان و بیشتر شانتاژ خبری بوده و نمی توان به طور قطعی درمورد وضعیت صادرات نفت ایران اظهار نظر کرد.
