بررسی آمارهای وزارت آموزش و پرورش نشان میدهد که نرخ «ترک تحصیل» دانشآموزان در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ نسبت به سال قبل کاهشی بوده، اما در عین حال تعداد «کودکان بازمانده از تحصیل» از ۹۰۲ هزار و ۱۸۸ کودک در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ به ۹۲۸ هزار و ۷۲۹ نفر در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ افزایش یافته است.
دلایل متعددی میتوان برای تناقض میان قوانین و اسناد بالادستی (مانند اصل 30 قانون اساسی و سند تحول بنیادین آموزشوپرورش) و بازماندگی از تحصیل در ایران (بهویژه برای کودکان مناطق محروم و مهاجران) برشمرد؛ یکی از مهمترین این دلایل، فقر اقتصادی خانوادههاست.
